Το πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών αλλά ειδικά η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων 2 ετών και πρόσφατα η...
πολιτική της Συμμαχικής Συγκυβέρνησης, χαρακτηρίζεται κυριολεκτικά με τους εξής πολύ ωραίους και εύστοχους στίχους από το τραγούδι «Φοβάμαι», σε στίχους του Ανδρέα Πανταζή και μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη και σε πρώτη εκτέλεση από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στον ομότιτλο δίσκο του που κυκλοφόρησε το 1982 : «Τα ρούχα ‘τους’ παλιώσανε και πέφτουν σαν χρεωκοπημένες κυβερνήσεις…» !
Με την πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης και γενικά όλων των κομμάτων να εμφανίζεται εκτός από αδύναμη να ανταποκριθεί στις περιστάσεις αλλά και ανίσχυρη να τις αντιμετωπίσει και να αποδεικνύεται συνένοχη των καταστάσεων και των εξελίξεων.
Από την μια η κυβέρνηση του έργου – θιάσου του ΠΑΣΟΚ με τους εξωτερικούς μέντορες και μάνατζερ του και από την άλλη η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας με τα ψηφίζουμε αλλά εμείς δεν αποφασίζουμε, συμφωνούμε αλλά δεν συναινούμε, δεχόμαστε αλλά δεν υπογραφούμε, να έχει ρόλο συμπρωταγωνιστή στο θέατρο του παραλόγου και να φτάνει τελικά στην συγκυβέρνηση του έργου.
Στο ίδιο μοτίβο και το ΛΑ.Ο.Σ θέλοντας όπως πάντα να αρπάξει θέσεις συμπρωταγωνιστή και να καταφέρνει επιτέλους να πάρει μέρος της πολυπόθητης εξουσίας και να μοιράζεται κομμάτι από την πίτα.
Και στην απέναντι όχθη οι αριστερές πολιτικές επαναστάσεις χωρίς αιτίες με το Κ.Κ.Ε να παίζει στο δικό του έργο όπως πάντα και το ΣΥ.ΡΙΖ.Α να «πρωταγωνιστεί» παρασκηνιακά.
Όσο για τα υπόλοιπα κόμματα – αποκόμματα ως ακόλουθοι της εξουσίας παίζουν σαν κομπάρσοι σε δεύτερους και τρίτους ρόλους για να μην αποκοπούν από την εξουσία και μείνουν εκτός παιχνιδιού και μοιρασιάς !!!
Υ.Γ. : The show goes on…!!!
