ΘΑ θυμάστε, βέβαια, τη λίστα. Όχι εκείνη των υποψηφίων βουλευτών, αλλά των πολιτικών με καταθέσεις στην Ελβετία. Δεν τους ζητήσαμε...
πολλά, δεν μας έκαναν τη χάρη και μας παρέπεμψαν στο «πόθεν έσχες» τους. Οι μέρες πέρασαν, πολλές επάλληλες στρώσεις ειδήσεων και εντυπώσεων αποδυνάμωσαν τη μνήμη μας, αλλά οριστική λήθη δεν πρόκειται να σφραγίσει τις μνήμες και τια αναμνήσεις μας, όσο παρακολουθούμε τα καμώματά τους, «απολαμβάνοντας» την αγωνία τους. Για την έδρα τους (στη βουλή) την ακριβή, δαπανηρή για ‘μας, γι αυτούς/αυτές προσοδοφόρα.
ΜΑΣ παρέπεμψαν στα δηλωμένα τους. Καθάρισαν με την…Ελβετία και ξανά στον «αγώνα». Ωστόσο, αν είχαμε μπροστά μας τη λίστα, θα βγάζαμε άκρη. Για τα παλικάρια που δηλώνουν περήφανα πως δεν ψηφίζουν τα μέτρα, αλλά χωρίς να παραιτούνται. Με τη ματιά να ισορροπεί ανάμεσα στο αγριεμένο μάτι του ψηφοφόρου και του αρχηγού, μη στερηθούν ό,τι περισσότερο αγάπησαν στη ζωή τους. Με τη λίστα μπροστά μας, θα μετρούσαμε την τόλμη τους μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας μας και θα ερμηνεύαμε τη σιγουριά τους απέναντι στην πείνα που έρχεται, με αυτούς/αυτές χορτάτους.
ΚΑΙ, βέβαια, δεν είναι μόνο η Ελβετία των πολιτικών. Είναι και των πολιτών. Υπόθεσε (τι άλλο μπορείς να κάνεις;) πόσο φακελάκι του μεγαλογιατρού ταξίδεψε για σιγουριά με κωδικούς και πόση μίζα του πολεοδόμου. Μέτρα τα «σκάφη» κάποιων εφοριακών αραγμένα στις μαρίνες και φαντάσου τη συνέχεια εκτός συνόρων. Μέτρα (νοερά) και τις καταθέσεις του εργοστασιάρχη που «πτώχευσε» και το’ ριξε, για παρηγοριά στις…κρουαζιέρες. Κατέβασε τον πήχη και μέτρα τον ιδρώτα και άλλων, μικρών και παρακατιανών, στην Ελβετία. Μεγαλοσυνταξιούχοι του δημοσίου, δημοσιογράφοι «χρυσωμένοι» και παπαγαλάκια των μυστικών κονδυλίων, σύγχρονοι ΟΤΕτζήδες και ΔΕΗτζήδες, πιλότοι του παρελθόντος που γι αυτούς καθάριζε μέχρι και ο αείμνηστος Χαρίλαος, λιμενεργάτες παχυλόμισθοι που δεν κουβαλάνε πια στην πλάτη τους τσουβάλι…
ΝΑ ξαναπάμε στους πολιτικούς κι ας πάρουμε για δείγμα την κα Αποστολάκη. Τα οικονομικά της δεδομένα της επιτρέπουν να μην ψηφίζει τα (επώδυνα, βάρβαρα και εκβιαστικά μέτρα) κι ας πλακώσει για τους άλλους μαύρη φτώχια. Και τι που θα βρει κλειστό γκισέ ο μικροσυνταξιούχους, χωρίς ΟΕΚ ο εργάτης, χωρίς διακοπές ο «σκλάβος» και με χρέη ο άνεργος;
ΜΗΝ καθαρίζει για πάρτη τους ο φτωχός θυμίζοντας τον τσαρουχά πλην…εθνικόφρονα του παρελθόντος που αγωνιούσε μη του λείψουν αφέντες και βασιλιάδες.