όλα γίναν μουλωχτάν,
καμαριέρα...
εκλεκτικήν,
με τις χούφτες ο Τρος Καν.
Μήπως άραγε τ’ αρέσειν,
να χουφτώνει τας τεκνάς,
με δυο λόγια σαν πτωχέσειν,
θ’ απαφτώσειν την Ελλάς;
Που τα βρήκε τα χλεφτάν,
να πλερώσει εγγυήσεις,
σκάφοι πλούτη, φουλ παράν,
σμπαταλάει με δεήσεις.
Ήλθε τώρα η στιγμήν,
που ο φίλος μας περνάειν,
στη σουίτα φυλακήν,
που να πάει; Θα ξαναπάειν!
Πάει ο μίστερ Δυο Νου Τους,
Ελληναίοι, Ελληναίες,
θα πλερώσει αυτουνούς,
όσαν κάμνουνε οι λέρες!
