ώστε να μπορεί να είναι κατοικήσιμος ανακαλύφθηκε σχετικά κοντά μας.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ως τώρα είναι ο επικρατέστερος υποψήφιος για τη φιλοξενία ζωής. Ακόμη ωστόσο δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν αν είναι στερεός όπως η Γη ή αν πρόκειται για έναν γίγαντα αερίων. Ο προσδιορισμός της σύστασής του είναι, όπως λένε, δυνατός αλλά αποτελεί ζήτημα… τύχης.
Στον αστερισμό του Σκορπιού
Ο υποψήφιος για τη ζωή πλανήτης απέχει μόλις 22 έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στον αστερισμό του Σκορπιού. Ονομάζεται GJ-667Cc και περιφέρεται γύρω από ένα άστρο το οποίο με τη σειρά του περιφέρεται γύρω από ένα ζεύγος άστρων. Αυτό σημαίνει ότι έχει τρεις ήλιους, μόνο που οι δυο είναι πολύ μακρινοί – απλώς λάμπουν περισσότερο από κάθε άλλο άστρο στον ουρανό του τη νύχτα.
Ο GJ-667Cc βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό άστρο του, το GJ-667C. Το έτος του διαρκεί 28,15 μέρες, απέχει δηλαδή από αυτό πολύ λιγότερο από ό,τι η Γη από τον Ηλιο. Επειδή όμως το GJ-667C είναι ένας μικρός νάνος που εκπέμπει κυρίως υπέρυθρη ακτινοβολία το σημείο στο οποίο βρίσκεται είναι «ό,τι πρέπει» για τη ζωή – κάτι το οποίο δεν έχει παρατηρηθεί σε κανέναν από τους εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί ως τώρα.
«Βρίσκεται ακριβώς στη μέση της συγκεκριμένης κατοικήσιμης ζώνης, εκεί όπου θα ήταν και η Γη αν βρισκόταν σε αυτό το ηλιακό σύστημα» εξήγησε ο Γκιγιέμ Ανγκλάντα-Εσκουντέ του Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν στη Γεφμανία, επικεφαλής της ομάδας των ερευνητών που έκανε την ανακάλυψη.
Στερεός ή γίγας αερίων;
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη σε θέση να γνωρίζουν αν ο GJ-667Cc είναι στερεός όπως ή Γη ή αν αποτελεί έναν γίγαντα αερίων σαν τον Ποσειδώνα. Αυτό γιατί ανακαλύφθηκε με μια πρόσφατη μέθοδο, μέσω των ανωμαλιών που προκαλούνται στο φάσμα του άστρου του από τη βαρυτική έλξη. Η τεχνική αυτή δεν επιτρέπει τον ακριβή υπολογισμό του μεγέθους και της μάζας του ώστε να προσδιοριστεί και η σύστασή του – τουλάχιστον προς το παρόν.
«Αυτό είναι δυνατόν να γίνει, αλλά θα πρέπει να σταθούμε τυχεροί» δήλωσε ο κ. Αγκλάντα-Εσκουντέ. «Θα πρέπει ο πλανήτης να περάσει μπροστά από το άστρο του. Δεν έχουμε ακόμη ελέγξει στα δεδομένα αν αυτό έχει συμβεί».
Τα δεδομένα που μελέτησαν οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν προέρχονται από μια «αντίπαλη» ομάδα κυνηγών πλανητών, τη HARPS του Νότιου Ευρωπαϊκού Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».
