Νέα δραματική επιδείνωση της ύφεσης θα προκαλέσει η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, σημειώνει σε συνέντευξη του στην "Αυγή" της Κυριακής ο ειδικός γραμματέας του ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας) Μιχάλης Χάλαρης.
Όπως ακόμα σημειώνει, η μείωση των κατώτατων μισθών κατά 22% και οι άλλες επώδυνες αλλαγές θα είναι οριζόντιες για το σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ενώ, τέλος, επισημαίνει ότι οι μειώσεις μισθών και η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις δεν αναχαιτίζουν τη μαύρη εργασία
* Η μείωση των κατώτατων μισθών κατά 22% θα είναι οριζόντια για το σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα; Θα επηρεαστούν όσοι έχουν ήδη υπογράψει επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις εργασίας με μειώσεις μισθών 20% ή 30%;
Έχουμε εισέλθει σε νέα εποχή διαπραγμάτευσης εργαζομένων - εργοδοτών με πολύ λιγότερα όπλα στη φαρέτρα των εργαζομένων. Προσωπικά εκτιμώ ότι με την εφαρμογή του συνόλου των 11 «αλλαγών» που δρομολογήθηκαν για μισθούς και συμβάσεις (ΣΣΕ) οι οικονομικές απώλειες θα είναι οριζόντιες για το σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Πιστεύω ότι όσοι έχουν υπογράψει επιχειρησιακή ΣΣΕ έχουν διασφαλίσει τα υπογεγραμμένα, αλλά πλέον δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε και να πούμε ότι οι πόρτες είναι κλειστές. Θέλω να πω ότι πριν κάποιο διάστημα κανείς δεν διενοείτο ότι θα συζητάγαμε σήμερα τον κατώτατο μισθό της ΕΓΣΣΕ. Σήμερα, όμως, έχουμε φτάσει στο σημείο να συζητάμε και τα πλέον αυτονόητα.
* Η διατήρηση της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων για ένα τρίμηνο, συρρικνώνει αντικειμενικά τον χρόνο διαπραγμάτευσης για την υπογραφή νέας σύμβασης. Σε περίπτωση συμφωνίας και υπογραφής, θα υπάρχει μεταγενέστερα η δυνατότητα ανατροπής σε επιχειρησιακό επίπεδο;
Σύμφωνα με το άρθρο 37 του Ν. 4024/2011 οι επιχειρησιακές καθίστανται κυρίαρχες στο «παιχνίδι» των συλλογικών συμβάσεων, υπερισχύουσες των κλαδικών, κάτι που δεν φαίνεται να ανατρέπεται με τα νέα δεδομένα. Συνεπώς, οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις θα είναι μια διαπραγμάτευση σε άλλο επίπεδο. Σε αυτό το σημείο οφείλω να επισημάνω ότι έχει έρθει η μεγάλη στιγμή για το συνδικαλιστικό κίνημα, που θα πρέπει να αποτινάξει κάθε παθογένεια και να σταθεί με ωριμότητα και την ενδεδειγμένη συνοχή απέναντι στις προκλήσεις της εποχής. Είναι ή τώρα ή ποτέ. Ούτε λεονταρισμοί ούτε στρουθοκαμηλισμοί. Για κανέναν. Σε κανέναν χώρο.
* Η μείωση των μισθών και η μεγαλύτερη ευελιξία στην εργασία, χωρίς μάλιστα διαπραγμάτευση, θα μεγεθύνει το φαινόμενο της μαύρης εργασίας, όπως έδειξαν τα στοιχεία του ΣΕΠΕ για το 2011;
Δυστυχώς οι μέχρι σήμερα μειώσεις και η αύξηση των ευέλικτων μορφών εργασίας δεν φαίνεται να λειτούργησαν αποτρεπτικά ως προς την αδήλωτη εργασία, παρά το διαρκές κυνήγι της, τουλάχιστον από πλευράς Επιθεώρησης Εργασίας. Εμείς την παλεύουμε με κάθε μέσο και τρόπο. Εθνικός στόχος πρέπει να είναι η πάταξη της αδήλωτης εργασίας. Σε αυτή τη φάση και για άμεσα αποτελέσματα, η καταστολή της περνάει σίγουρα και μέσα από την ελεγκτική διαδικασία. Περνάει, όμως, και από την ορθή υλοποίηση των καίριων νομοθετικών ρυθμίσεων που έχουν θεσπιστεί, όπως η κάρτα εργασίας, το εργόσημο, η καταβολή μισθών μέσω τραπεζών κ.ά., ρυθμίσεις ζωτικής σημασίας, οι οποίες, ωστόσο, δεν έχουν βρει ακόμα τον βηματισμό τους. Θέλω να ελπίζω ότι σύντομα θα ξεπεραστούν οι όποιες δυστοκίες και παράλληλα θα παραχθεί ένας κεντρικός σχεδιασμός που θα δημιουργήσει στους Έλληνες την απαραίτητη ασφαλιστική συνείδηση, βοηθώντας να κατανοήσουμε όλοι τις οδυνηρές συνέπειες που έχει η ανασφάλιστη εργασία σε προσωπικό και εθνικό επίπεδο. Ας μην ξεχνάμε πως, ό,τι κι αν αποφασίσει η Πολιτεία, αν εμείς οι πολίτες δεν αποφασίσουμε να αλλάξουμε νοοτροπία, ατομικά και συλλογικά, αν εμείς δεν αποφασίσουμε να αλλάξουμε τον «κόσμο» γύρω μας, τότε τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.
* Με τις μειώσεις μισθών και την ευέλικτη εργασία μπορούμε τελικά να έχουμε αύξηση της ανταγωνιστικότητας ή θα τροφοδοτηθεί ακόμα περισσότερο η ύφεση;
Η σημερινή καταγεγραμμένη μείωση μισθών έχει ξεπεράσει το 14% οδηγώντας παράλληλα σε μείωση του ΑΕΠ που ξεπερνά το 2,9%. Σε περίπτωση που η μείωση μισθών αγγίξει το 30%, η αντίστοιχη μείωση στο ΑΕΠ, χωρίς επίδραση πολλαπλασιαστή, θα φτάσει το 6,26%. Έχουμε κατανοήσει την αναγκαιότητα για «εσωτερική υποτίμηση» αλλά κυρίαρχο είναι η εύρεση της κατάλληλης μεθοδολογίας επίτευξής της. Οι μειώσεις ίσως να φαντάζουν ως μονόδρομος αυτή τη στιγμή, ωστόσο θα πρέπει άμεσα να αναζητηθούν οι διέξοδοι. Είναι σημαντικό να φτιάξουμε συγκεκριμένο και σταθερό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και τομών όχι μόνο για την εξυγίανση των οικονομικών δομών και του δημοσίου τομέα, αλλά και για την αποκατάσταση και βελτίωση της ποιότητας ζωής μας. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε ελπίδα θα πρέπει να δούμε την ανάπτυξη με άλλο μάτι. Είμαστε μια χώρα ευλογημένη και δυστυχώς έχουμε αφεθεί στο κυνήγι άπιαστων στόχων, αγνοώντας αυτό που έχουμε «μέσα στο σπιτικό μας». Νομίζω ότι είμαστε πιο ισχυροί και πιο πλούσιοι από ό,τι γνωρίζουμε. Αυτό που χρειάζεται είναι συντονισμένη δουλειά, πίστη και όραμα.
http://www.avgi.gr/
