Η ιστορία κρατάει από το 2001 όταν και έγινε η μετοχοποίηση της ΕΥΑΘ κατά 26% με δικαιολογία την άντληση κεφαλαίων για επενδύσεις, και συγκεκριμένα:
· Την ανέγερση ιδιόκτητου εξαόροφου κτηρίου γραφείων στην Τούμπα,
· Την αγορά δύο υπερσύγχρονων οχημάτων καθαρισμού αγωγών αποχέτευσης. Σήμερα, έντεκα χρόνια μετά, το κτήριο της Τούμπας είναι το γνωστό γιαπί της οδού Διαγόρα, με ολοκληρωμένο μόνο το σκελετό και αυτόν μέχρι τον πρώτο όροφο, ενώ τα υπερσύγχρονα-τότε- οχήματα σήμερα σαπίζουν, μια και ποτέ δεν δούλεψαν σωστά, είτε λόγω ελλείψεως κατάλληλου προσωπικού, είτε λόγω ελλείψεως ανταλλακτικών…
Ουσιαστικά λοιπόν ο λόγος πρόσχημα της μετοχοποίησης πήγε περίπατο, όπως και περίπατο θα πάει η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Διότι ας μη γελιόμαστε, ο σκοπός είναι άλλος. Η ιδιωτικοποίηση θα βοηθήσει στην αποπληρωμή του χρέους λένε, μα αν η ιδιωτικοποίηση είχε ολοκληρωθεί-όπως σχεδίαζε η προηγούμενη κυβέρνηση- τι θα πουλούσαμε σήμερα; Πως θα μας «λύτρωναν» από το χρέος των 400δις, τα 70 εκατομμύρια που κοστολογούν την ΕΥΑΘ;
Η αλήθεια είναι ότι η ΕΥΑΘ, είναι μονοπώλιο, κερδοφόρος, χωρίς καμία επιδότηση από το Ελληνικό Κράτος και χωρίς καμία υποχρέωση στο Δημόσιο, το μόνιμο προσωπικό της είναι μόλις 280 άτομα (υπάρχει και το μη μόνιμο αγνώστου αριθμού, μιας θυγατρικής, που οι εκάστοτε διοικήσεις χρησιμοποιούν για προσλαμβάνουν από το παράθυρο ημετέρους, σύντομα σε επόμενη ανάρτηση οι λεπτομέρειες) Τα καθαρά κέρδη του 2012 θα φτάσουν τα 25 εκατομμύρια, ενώ η αξία των ακινήτων της αγγίζει τα 10 εκατομμύρια! Δηλαδή με το που θα την αγοράσει ο ιδιώτης έχει κάνει αμέσως απόσβεση 35 εκατομμύρια, καθόλου άσχημα, και αν αναλογιστούμε ότι η τιμή μετοχής είναι πολύ χαμηλά με συνέπεια την αναλογικά χαμηλή τιμή πώλησης, τότε μιλάμε για απόσβεση επένδυσης σε βάθος διετίας! Τόσο απλά τόσο εύκολα.
Όλα τα παραπάνω μόνο λογικά δεν ακούγονται, όσοι προχωρήσουν στο ξεπούλημα της ΕΥΑΘ με πρόσχημα το ‘εθνικό συμφέρον’ καλά θα κάνουν να σκεφτούν και το ‘Δημόσιο συμφέρον’, θα πρέπει να αναλογιστούν το βάρος των ευθυνών τους στη συνέχεια.
