Η Άνγκελα Μέρκελ εστίασε σε έναν κεντρικό πυρήνα του ελληνικού προβλήματος. Που άπτεται των εθνικών ψευδαισθήσεων, οι οποίες αποτρέπουν την αποκάλυψη εκείνων που αντί να συνεισφέρουν στην εξομάλυνση των συνεπειών της κρίσης, και εν συνεχεία στην υπέρβασή της ύφεσης, ενδιαφέρθηκαν μονάχα για να… φυγαδεύσουν τις περιουσίες τους στο εξωτερικό. Ενδεχομένως, περιμένοντας να χρεοκοπήσει η Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, να επιστρέψει δηλαδή στο νομισματικό καθεστώς της δραχμής, προκειμένου να μπορέσουν να «αγοράσουν» τη χώρα μισοτιμής.
Οι παραπάνω καταγγελίες, που φτάνουν στα όρια των αποκαλύψεων, χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Και μάλιστα σε δυο επίπεδα: Να υπάρξει πρωτοβουλία από την πολιτική ηγεσία του τόπου, όχι για να επαναπατρίσουν τα κεφάλαιά τους, αλλά για να δώσουν εξηγήσεις για τη στάση τους. Να αναζητηθούν οι εθνικές ευθύνες τους.
Όσο για το δεύτερο επίπεδο παρέμβασης, αυτό αφορά τη Δικαιοσύνη. Που θα έπρεπε φυσικά να έχει ήδη παρέμβει αυτεπάγγελτα. Μια φορά όταν μίλησε ο Τζορτζ Σόρος. Και μια δεύτερη, όταν τον μιμήθηκε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αν δεν το πράξει ούτε σήμερα, που την καταγγελία εκστομίζει η ισχυρότερη πολιτικός της Ευρώπης και μεγαλύτερος… δανειστής της Ελλάδας, η Ιστορία θα είναι αμείλικτη στην ετυμηγορία της.
