Άποψη αναγνώστη για τον Αβραμόπουλο και το «Κοινωνικό Δόγμα» Ο Αβραμόπουλος και το «Κοινωνικό Δόγμα»

Πόσο απέχει η θεωρία από την πράξη. Πως η υποκρισία γίνεται τέχνη ή επάγγελμα. Πως ο εμπαιγμός γίνεται συνήθεια ή ανάγκη. Ας δούμε ένα παράδειγμα ή αν θέλετε μια καλή θεωρία... (Ομιλία Αβραμόπουλου 4 Δεκ 2011): “Θα επιδιώξουμε την καταγραφή των γνώσεων και εμπειριών που υπάρχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις και στη σύνδεσή τους με συγκεκριμένες ανάγκες στην ελληνική περιφέρεια, μέσα από την κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων για την υλοποίηση των στόχων αυτών. Μιλάμε για ένα άνοιγμα στην κοινωνία, για ένα «Κοινωνικό Δόγμα», στην υπηρεσία των πολιτών και του κοινωνικού συνόλου.¨

Ας δούμε και μια πράξη που στέλνει την θεωρία περίπατο: Ανθ/στές και Υπαξιωματικοί πτυχιούχοι περιζήτητων ΑΕΙ, υπηρεσιακά σχετικών και κοινωνικά ωφέλιμων ειδικοτήτων με Μεταπτυχιακές σπουδές, γνώσεις και εμπειρίες, δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ σε ειδικότητα σχετική με τα πτυχία τους τα οποία και κλειδώθηκαν για πάντα στα μεγάλα συρτάρια της γραφειοκρατίας και των συντεχνιακών αντιλήψεων. Άραγε για ποια καταγραφή γνώσεων και εμπειριών μιλάνε όταν την ίδια στιγμή απορρίπτουν και υπονομεύουν το πλέον πλέον καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό; Με ποιους άραγε θα γίνει πράξη το ¨Κοινωνικό Δόγμα¨; Παρά την καθαρή, (όπως ήλπιζε ο νομοθέτης), πρόβλεψη του Ν.3882/2010, για μετατάξεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, οι διατάξεις του συντάχθηκαν έτσι ώστε να παραμείνουν «γράμμα κενό». Αποτελέσματα της «εφαρμογής» του Νόμου: Στρατός Ξηράς: 0 Μετατάξεις, Πολεμικό Ναυτικό: 0 Μετατάξεις. Νικητής η Φαεινή εξαίρεση: Πολεμική Αεροπορία: 28 Μετατάξεις.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ