«Υπάρχουν πολλές αλεπούδες στην Αθήνα. Θα τη συναντήσουμε σε μέρη όπου υπάρχει πράσινο, στην Πάρνηθα, την Πεντέλη, τον Υμηττό, το Αιγάλεω, το Ποικίλο όρος, αλλά και σε κεντρικότερα σημεία της πρωτεύουσας όπως τα Τουρκοβούνια. Σε όλο τον πλανήτη συμβαίνει να κυκλοφορούν αλεπούδες στις πόλεις. Συνήθως ζουν στα περιαστικά δάση ή σε μεγάλα πάρκα, ακόμη και στην καρδιά μεγάλων μητροπόλεων όπως το Λονδίνο, μέσα στο Χάιντ Παρκ. Αυτό εξηγείται επειδή η αλεπού, ως ευπροσάρμοστο και πανέξυπνο ζώο που είναι, καταλαβαίνει πως στην πόλη είναι ευκολότερο να βρει φαγητό. Είναι παμφάγο είδος, τρώει από κρέας, μέχρι λαχανικά και φρούτα ,γι’ αυτό μπορεί να τη δει κάποιος να ψάχνει σε κάδους απορριμμάτων», εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής Ζωολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τάσος Λεγάκης.
Δεν είναι λίγοι οι πολίτες που έχουν δει αλεπού στην πρωτεύουσα. Μαρτυρίες αναφέρουν πως τις έχουν δει να κυκλοφορούν στον Χολαργό, στη ρεματιά του Χαλανδρίου, ενώ στον Υμηττό πολλοί περιπατητές τις ταΐζουν κιόλας. «Μέχρι και σε οικόπεδο στον Νέο Κόσμο έχουμε βρει αλεπού», λέει η υπεύθυνη του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Αγριάς Ζωής «ΑΝΙΜΑ», Mαρία Γανωτή.
«Δεν έχει γίνει καταμέτρηση του πληθυσμού και δεν ξέρουμε πόσες αλεπούδες υπάρχουν στην Αθήνα. Γνωρίζουμε κάποιες “οικογένειες” που παραμένουν σταθερές στις περιοχές τους τα τελευταία χρόνια και ζουν στις παρυφές των βουνών, όχι μακριά από οικισμούς», συμπληρώνει η Μ. Γανωτή.
Προστάτες
Η παρουσία της αλεπούς στην Αθήνα είναι απαραίτητη για τον «καθαρισμό» της πόλης από τα τρωκτικά και άλλα βλαβερά στοιχεία που απειλούν τη δημόσια υγεία. Ερευνα που έχει εκπονήσει το εργαστήριο Θηραματοπονίας του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης απέδειξε πως η αλεπού όχι μόνο δεν είναι επιβλαβής για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, αλλά είναι οικολογικά ωφέλιμη. Οι ερευνητές ανάλυσαν το στομαχικό περιεχομένου περίπου 200 αλεπούδων από όλη την Ελλάδα -και τις τέσσερις εποχές του χρόνου- και διαπίστωσαν πως το μεγαλύτερο και συχνότερο μέρος της τροφής της αποτελούν τα ποντίκια, δευτερευόντως οι σαύρες, τα φίδια, τα σκαθάρια, οι ακρίδες, πολλά είδη φρούτων και πτώματα ή υπολείμματα διάφορων ζώων.
«Είναι καλό που υπάρχουν σε μια πόλη όπως η Αθήνα. Χρειαζόμαστε τις αλεπούδες για να τρώνε τα τρωκτικά, που πολλαπλασιάζονται με φρενήρεις ρυθμούς», τονίζει ο καθηγητής Ζωολογίας Τ. Λεγάκης.
Από το 1924 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, η αλεπού ήταν επικηρυγμένο είδος, γιατί θεωρείτο πως έκανε κακό στις καλλιέργειες και τα κοτέτσια. Αν και σ’ αυτό το διάστημα σκοτώθηκαν σε όλη την Ελλάδα χιλιάδες αλεπούδες και άλλα άγρια ζώα όπως λύκοι και τσακάλια -μόνο το 1952 θανατώθηκαν 19.165 αλεπούδες, 357 λύκοι, 3.380 τσακάλια, 747 ασβοί και 130.000 κορακοειδή και πληρώθηκαν 26.004.500.000 δραχμές, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας- ο πληθυσμός τους όχι μόνο έχει ανακάμψει, αλλά βρίσκεται σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο. «Οι αλεπούδες δεν κινδυνεύουν με εξαφάνιση, επειδή δεν έχουν πια φυσικούς θηρευτές, όπως είναι ο λύκος και το τσακάλι. Οι πληθυσμοί των ειδών αυτών έχουν αποδεκατιστεί και δεν εμφανίζονται στην Αθήνα», συμπληρώνει ο Τ. Λεγάκης. Ωστόσο, παρά την έλλειψη φυσικών «εχθρών», οι αλεπού στην Αττική απειλείται από κάτι χειρότερο, τα αυτοκίνητα.
«Περισυλλέγουμε νεκρές ή τραυματισμένες αλεπούδες από τους δρόμους. Την περασμένη εβδομάδα, μας κάλεσαν να παραλάβουμε μια αλεπού από την περιφερειακή οδό στον Καρέα, αλλά δυστυχώς όταν φτάσαμε ήταν ήδη νεκρή. Τα τροχαία με θύματα αλεπούδες είναι πολύ συχνά όχι μόνο στην πόλη, αλλά και στην εξοχή, κυρίως όταν κατασκευάζονται δρόμοι. Στην Αττική, όταν έγιναν τα μεγάλα περιφερειακά οδικά έργα, πολλά άγρια ζώα αποκόπηκαν ξαφνικά από το βουνό, επειδή βρέθηκαν από την άλλη πλευρά και δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν ελλείψει υπόγειων διαβάσεων», αναφέρει η Μ. Γανωτή.
