Η πρώτη μέρα που με όποιον και αν μίλησα στη δουλεια, στο δρόμο, το μονο που άκουσα και είδα ήταν ανασφάλεια και κοινωνικός προβληματισμός.
Η πρώτη μέρα που οι πάντες κρέμονταν από τα γεγονότα. Που πάμε, τι συμβαίνει, το ψηφίσανε; Θα πεθάνουμε;
Όλα αυτά στο μυαλό μου δημιούργησαν ανάμικτα συναισθήματα.
Από τη μια λες επιτέλους έχουν αρχίσει και ταρακουνιεται και ο πιο απαθής. Ολο το facebook σήμερα είναι ενα επαναστατικό μανιφέστο (και άλλες φορές ηταν, αλλά οχι σε τέτοιο βαθμο). Όλοι πλέον παρακολουθούν, αγανάκτουν, σχολιάζουν, μοιράζονται υπάρχει γενικός παλμός!
Από την άλλη πόσο απέχουμε από την αλλαγή και πόσο η θεωρία απ την πράξη;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
