έκρινε η πενταμελής σύνθεσης του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, κάνοντας μεταστροφή στη μέχρι τώρα νομολογία (παλαιότερες αποφάσεις). Κατά το παρελθόν, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο με ανάλογες αποφάσεις του έχει κρίνει το εντελώς αντίθετο.
Για τον λόγο αυτόν (αντίθεση με την νομολογία του ΣτΕ), αλλά και λόγω σπουδαιότητας του θέματος, η πενταμελής σύνθεσης παρέπεμψε το ζήτημα για νέα κρίση στην αυξημένη, επταμελή, σύνθεση του ίδιου Τμήματος.
Οι Σύμβουλοι Επικρατείας υπογραμμίζουν στην υπ' αριθμ. 632/2012 απόφασή τους ότι «από τη γραμματική διατύπωση αλλά και από τον σκοπό της διάταξης του άρθρου 159 παράγραφος 2 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ) συνάγεται ότι το μέτρο της αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών και εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών μπορεί να επιβληθεί σε κάθε περίπτωση τροποποίησης σχεδίου πόλεως, ανεξαρτήτως αν η τροποποίηση αυτή αφορά σε ατομικές ρυθμίσεις γενικού περιεχομένου (όπως χαρακτηρισμός ενός κτιρίου ως κοινής ωφέλειας) ή στους κανονιστικούς όρους και περιορισμούς δόμησης».
Τους δικαστές, τους απασχόλησε περίπτωση προσφυγής οικοπεδούχων κατοίκων της Φιλοθέης Αττικής (Οικοδομικό Τετράγωνο 44 του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου Φιλοθέης) που ζητούσαν να ακυρωθεί η από 17/8/2009 απόφαση του υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ με την οποία παρατάθηκε για ένα χρόνο η αναστολή χορήγησης οικοδομικών αδειών σε ορισμένες κατηγορίες οικοπέδων εντός της επίμαχης κηπούπολης, όπως έχει χαρακτηριστεί.
Οι προσφεύγοντες στη Δικαιοσύνη κάτοικοι υποστηρίζουν ότι «η αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών και εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών μπορεί να επιβληθεί μόνο σε περίπτωση χαρακτηρισμού ενός χώρου ως κοινόχρηστου ή κοινωφελούς ή τροποποίησης των ρυμοτομικών και οικοδομικών γραμμών, δηλαδή σε περίπτωση τροποποίησης των ρυθμίσεων ατομικού περιεχομένου, ενώ η αναστολή αυτή δεν είναι δυνατή σε περίπτωση τροποποίησης των όρων και περιορισμών δόμησης».
