Και ότι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης θα έπαιρνε την ψήφο της Βουλής για το περιβόητο νοµοσχέδιο «Για τα δεσποζόµενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκµετάλλευση ή τη χρησιµοποίηση µε κερδοσκοπικό σκοπό», ακροβατώντας µεταξύ ποικίλων οικονοµικών ή συντεχνιακών συµφερόντων και την απαίτηση της κοινωνίας για καλύτερο πλαίσιο προστασίας των ζώων.
Το τι περιέχει πραγµατικά αυτό το νοµοσχέδιο, δεν το ξέρει τελικά κανείς. Μεταξύ υπουργείου και υπηρεσιών της Βουλής κυκλοφόρησαν τόσες διαφορετικές εκδοχές, µε ανεπαίσθητες διαφορές για µη πονηρεµένο µάτι, που είναι αµφίβολο αν κανένας βουλευτής γνωρίζει µε ακρίβεια τι έχει ψηφίσει.
∆ιατάξεις που περιορίζουν δραµατικά την εθελοντική δράση στην προστασία των αδέσποτων, εµφανίστηκαν ξαφνικά την ηµέρα της ψήφισης του νοµοσχεδίου ενώ είχαν αποσυρθεί και εγκρίθηκαν χωρίς δυσκολία από τους παρόντες βουλευτές, αφού δεν υπήρχε δυνατότητα να ενηµερωθούν για τις συνέπειές τους. Τελικά η συζήτηση γύρω από τα άρθρα δεν είχε κανένα νόηµα αφού οι νοµοθέτες µε τον έναν ή τον άλλον τρόπο ξανάβαλαν στο νοµοσχέδιο όλα αυτά που από την αρχή είχαν στο µυαλό τους.
Τιµωρία στους φιλόζωους
Όπως επισηµαίνει η Πανελλήνια Φιλοζωική Οµοσπονδία, κανείς δεν περίµενε το νέο νοµικό πλαίσιο να είναι τέλειο, αλλά θα µπορούσε, τουλάχιστον, να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Φυσικά όλοι επικροτούµε το γεγονός ότι «τιµωρεί σωστά την κακοποίηση ζώων, η οποία έχει πάρει διαστάσεις επιδηµίας στη χώρα µας, ότι απαγορεύει το τόσο βάναυσο τσίρκο, ότι εδραιώνει την απαγόρευση του ακρωτηριασµού αυτιών και ουράς των σκύλων, ότι αποδέχεται τις κινητές µονάδες στείρωσης και την αφιλοκερδή προσφορά ξένων κτηνιάτρων». Ταυτόχρονα όµως, άλλες διατάξεις του νοµοσχεδίου δυσκολεύουν τόσο τη φιλοζωική δράση, η οποία είναι µέχρι στιγµής η µόνη που προστατεύει τα αδέσποτα, που κανείς δυσκολεύεται να αποφασίσει αν έπρεπε ή όχι να ψηφιστεί το συγκεκριµένο νοµοσχέδιο. Είναι σαφές ότι απέχει πολύ από τα ευρωπαϊκά πρότυπα και ότι δεν δίνει λύσεις στο πρόβληµα των πολυάριθµων αδέσποτων. Το χειρότερο όµως είναι ότι, βασιζόµενο σε εντελώς λανθασµένο σκεπτικό, τιµωρεί στην ουσία κάθε ευαισθητοποιηµένο φιλόζωο πολίτη που θα αποπειραθεί να βοηθήσει ένα εγκαταλελειµµένο ή χαµένο ζώο.
Όπως µας επισήµανε η Ειρήνη Μολφέση (ΠΦΟ), «η αυτονόητη, για πολλούς, πράξη να βοηθήσουν ένα αδέσποτο ζώο επιχειρώντας να του βρουν σπίτι µάλλον θα αποβεί µοιραία... Ο ευαισθητοποιηµένος πολίτης που θα βρει ένα ζωάκι στον δρόµο και θα θελήσει να γνωστοποιήσει το γεγονός µε αγγελία, να δει αν κάποιος το έχασε και το αναζητά, θα πρέπει να το δηλώσει πρώτα στο όνοµά του - µε τη µέθοδο της ηλεκτρονικής σήµανσης - πληρώνοντας 50 ευρώ και µετά να πληρώσει πρόστιµο 300 ευρώ εάν η αγγελία δεν φέρει αποτέλεσµα και το αφήσει στον δρόµο… Εννοείται ότι το ποσό αυτό πολλαπλασιάζεται επί 4, 5, 6 εάν κάποιος προσπαθήσει να βοηθήσει µια σκύλα ή µια γάτα που έχει γεννήσει στον δρόµο και τα µικρά της κινδυνεύουν.
Μέτρα χωρίς υποδοµές!
Όπως υπογραµµίζει η Πανελλήνια Φιλοζωική Οµοσπονδία, το σχέδιο νόµου βασίζει όλη τη διαδικασία για την περισυλλογή, τον εμβολιασμό και τη στείρωση των αδέσποτων σε ανύπαρκτες υποδομές!
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στο 90% της επικράτειας, οι δήμοι δεν έχουν ίχνος υποδομής για να περιθάλψουν τα αδέσποτα ζώα, αν και όφειλαν να έχουν συγκεκριμένα προγράμματα βάσει του νόμου εδώ και εννέα χρόνια. Σχεδόν ανύπαρκτα είναι και τα δημοτικά και διαδημοτικά κτηνιατρεία. «Χρειάζεται λοιπόν μια πρόβλεψη ότι, μέχρι να δημιουργηθούν δημοτικές υποδομές σύμφωνες με τις προδιαγραφές, δήμοι και οργανώσεις θα δικαιούνται να βρίσκουν προσωρινές λύσεις για τη φιλοξενία των ζώων, προκειμένου να υπάρξουν τα προγράμματα εμβολιασμού και στείρωσης» μας τονίζει η κ. Μολφέση.
Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με την ανάγκη λήψης μέτρων που θα χτυπούν το πρόβλημα με τα αδέσποτα στη ρίζα του, μέτρα που η υπόλοιπη Ευρώπη έχει πάρει προ πολλού και στοχεύουν στον περιορισμό της εκτροφής και της εμπορίας ζώων. «Πρέπει να καταλάβουμε ότι η χώρα μας, πολύ απλά, δεν μπορεί να απορροφήσει τέτοια παραγωγή ζώων. Πρέπει να μειωθούν εισαγωγές και παραγωγή, γιατί τις συνέπειες αυτής της υπερβολικής παραγωγής τις πληρώνει όλη η κοινωνία». Το πρόβλημα, μάλιστα, στη χώρα μας είναι διπλό αφού αυτήν τη στιγμή το μεγαλύτερο μέρος της εμπορίας γίνεται σε παράνομη βάση, είτε χωρίς άδεια είτε από παράνομη πηγή (παράνομα εκτροφεία - παράνομες εισαγωγές) είτε υπό συνθήκες που δεν επιτρέπονται.
Η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία θεωρεί ότι η ανεξέλεγκτη διόγκωση του αριθμού των αδέσποτων ζώων δεν αποτελεί μόνο παράπλευρη συνέπεια της αύξησης του αριθμού των κατοικίδιων και προϊόν ανθρώπινης και κρατικής αδιαφορίας, αλλά είναι αποτέλεσμα προσχεδιασμένης πολιτικής. «Η πολιτική αυτή αποσκοπεί στην απόσπαση κρατικών ή κοινοτικών κονδυλίων (ΕΣΠΑ) και εξυπηρετεί συντεχνίες προσκείμενες ή πολλαπλώς συνδεόμενες με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, οι οποίες αμείβονται πλουσιοπάροχα για την αναγκαία συμμετοχή τους στην αντιμετώπιση του προβλήματος».
Όπως επισημαίνει η ΠΦΟ, είναι λυπηρή αλλά και δείγμα γραφής ενός κράτους σε πλήρη αποσύνθεση η ευκολία με την οποία έφτασε να ψηφιστεί στη Βουλή ένα νομοσχέδιο τόσο επιπόλαιο και αναχρονιστικό το οποίο θα διαιωνίσει όλα τα προβλήματα που έχουν οδηγήσει στο να έχει η Ελλάδα τον πιο μεγάλο αριθμό αδέσποτων ανά κάτοικο.
