Απαίδευτος είναι αυτός που δεν μένει να τον/το υποστεί, δεν μένει να δουλευτεί (οπότε και δεν τον ξεπερνάει/λύνει). Για να γλιτώσει την εσωτερική μάχη ξεγελάει τον εαυτό του παραμυθιάζοντάς τον. Ο τρόπος με τον οποίο παραμυθιάζεται ο απαίδευτος είναι κατηγορώντας/πολεμώντας αυτό που δεν μπορεί να φτάσει. Πολεμάει το αδιαμφισβήτητα/καταφανέστατο σωστό/δίκαιο (όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια). Αυτό τον κάνει κάφρο.
Ο απαίδευτος σήμερα, λόγω του ορυμαγδού, γίνεται ολοένα και πιο κάφρος (σύχρηστη συμπεριφορά). Αλλά όσο πιο κάφρος γίνεται, τόσο πιο εμφανής είναι.... Όσο πιο εμφανής... τόσο πιο εύκολα τρώγεται.
(Ο πεπαιδευμένος, από τον ορυμαγδό, όλο και ψηλότερα πάει.. Έφυγε ζζζβουννννν σφαίρα ο πεπαιδευμένος.. στο θεό!!!)
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
