Σύμφωνα με την έκθεση της υπηρεσίας αντικατασκοπείας ΜΙ5, σε έγγραφα του 1945 αναφέρεται ότι οι Γερμανοί παραχαράκτες είχαν διπλό σκοπό: να χρηματοδοτήσουν ορισμένες επιχειρήσεις τους και να δημιουργήσουν κλίμα δυσπιστίας απέναντι στο βρετανικό νόμισμα.
Η παραγωγή των πλαστών χαρτονομισμάτων ξεκίνησε το 1940. Το Τρίτο Ράιχ ήλπιζε τότε να εισβάλει στη Βρετανία και να ρίξει τα χαρτονομίσματα από αεροπλάνα για «να προκαλέσει κρίσης εμπιστοσύνης και μια γενική σύγχυση», σύμφωνα με έναν Γερμανο κατάσκοπο, τον οποίο επικαλείται η ΜΙ5.
Ο Χίτλερ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχέδιο εισβολής στη Βρετανία αλλά οι παραχαράκτες τελειοποίησαν την τεχνική τους. «Είναι αδύνατον για οποιονδήποτε, εκτός από τους ειδικούς, να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ των πλαστών και των αυθεντικών χαρτονομισμάτων», ανέφερε η βρετανική υπηρεσία.
Τα πλαστά χαρτονομίσματα τέθηκαν αρχικά σε κυκλοφορία σε ουδέτερες χώρες, όπως στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Όμως η γερμανική στρατηγική στράφηκε τελικά εναντίον του Βερολίνου, καθώς οι Γερμανοί πράκτορες γίνονταν αντιληπτοί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες αφού χρησιμοποιούσαν αυτά τα πλαστά νομίσματα.
«Υπάρχει ένα αστείο παράδειγμα, μιας γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών που πουλάει αυτά τα πλαστά χαρτονομίσματα στη Λισαβόνα. Τα αγόρασε μια άλλη υπηρεσία που νόμιζε ότι ήταν αυθεντικά και τα έδωσε στους πράκτορες που έστειλε στη χώρα μας», ανέφερε η ΜΙ5.
Μετά την απόβαση των Συμμάχων στη Γαλλία, το 1944, τα χαρτονομίσματα αυτάκυκλοφόρησαν σε όλη την Ευρώπη, λόγω της μαύρης αγοράς. «Μπορούμε να πούμε ότι ο γερμανικός στόχος να αμαυρωθεί η εμπιστοσύνη στο βρετανικό νόμισμα στο εξωτερικό επιτεύχθηκε», όμως ήταν πλέον πολύ αργά, καταλήγει η υπηρεσία.
