"Σαν σήμερα ο Θανάσης Διάκος θυσιάζεται εκουσίως έπειτα απο μια σκληρή και ανέλπιδα μάχη στον βωμό της πατρίδας και ποτίζει με το αίμα του το δέντρο της ελευθερίας, οι πραγματικοί ήρωες ενώ έχουν την δυνατότητα να διαφύγουν παραμένουν και θυσιάζονται ενσυνείδητα για την πατρίδα και το έθνος έχοντας πλήρη συναίσθηση της αποστολής των, η απάντηση δε που έδωσε στους απεσταλμένους του εχθρού πρό της μάχης κοιτάζοντας απέναντι στα στενά των θερμοπυλών και αναπολώντας την θυσία του Λεωνίδα και όσων έπεσαν τότε αιώνες πριν απο τον ίδιο, καταδυκνείει το αδιόρατο δέσιμο αναμεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος.
Ας γίνει το παράδειγμα αυτού του εθνομάρτυρα αλλά και όσων έπεσαν στην εν λόγω μάχη, παράδειγμα ζωής για όλο τον Ελληνικό λαό και ας κατανοηθεί πλέον πλήρως πως άλλος ουσιαστικός δρόμος εξόδου απο την κρίση απο τον επανελληνισμό δεν υπάρχει, "επανελληνισμός ή θάνατος" μέσα στην εποχή της διάλυσης των πάντων, μέσα στο χωνευτήρι των λαών που λέγεται παγκοσμιοποίηση και Ευρώπη του μεγάλου κεφαλαίου"
