Έχοντας πλέον μπει για τα καλά στη μεγάλη ύφεση και ζώντας τη κρίση καθημερινά, δεν μπορείς παρά να...
αναρωτιέσαι που οδηγούμαστε τελικά και αν υπάρχει κάποια έξοδος απ’ τη χαοτική κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Και θες δε θες, θα μπεις στο δίλημμα: Ευρώ ή δραχμούλα;
Την απάντηση σίγουρα δεν είμαι ο κατάλληλος να τη δώσω εγώ. Εκτίμηση μόνο μπορώ να κάνω και αυτή θα ξεκινούσε από τη βάση ότι η Ελλάδα έκανε - όπως τελικά αποδεικνύεται - λάθος με το να μπει στο Ευρώ όντας παντελώς απροετοίμαστη καθώς με το κοινό νόμισμα χάσαμε την όποια δυνατότητα είχαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και να επιβιώσουμε ανάμεσα στα θηρία. Φοβάμαι όμως ότι πλέον θα είναι ακόμα μεγαλύτερο λάθος να βγούμε έτσι απλά και.... άτακτα! Γιατί τουλάχιστον το πρώτο καιρό (απροσδιόριστο για πόσο) θα φάμε τις σάρκες μας!
αναρωτιέσαι που οδηγούμαστε τελικά και αν υπάρχει κάποια έξοδος απ’ τη χαοτική κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Και θες δε θες, θα μπεις στο δίλημμα: Ευρώ ή δραχμούλα;
Την απάντηση σίγουρα δεν είμαι ο κατάλληλος να τη δώσω εγώ. Εκτίμηση μόνο μπορώ να κάνω και αυτή θα ξεκινούσε από τη βάση ότι η Ελλάδα έκανε - όπως τελικά αποδεικνύεται - λάθος με το να μπει στο Ευρώ όντας παντελώς απροετοίμαστη καθώς με το κοινό νόμισμα χάσαμε την όποια δυνατότητα είχαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και να επιβιώσουμε ανάμεσα στα θηρία. Φοβάμαι όμως ότι πλέον θα είναι ακόμα μεγαλύτερο λάθος να βγούμε έτσι απλά και.... άτακτα! Γιατί τουλάχιστον το πρώτο καιρό (απροσδιόριστο για πόσο) θα φάμε τις σάρκες μας!
Αφήνουμε λοιπόν προς το παρόν, τουλάχιστον, το ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩ και κρατάμε το ΕΝΤΟΣ και επί τα... «αυτά» του Ευρώ! Τα «αυτά» σε εισαγωγικά βεβαίως, βεβαίως καθώς αντιστοιχούν στα «αυτά» που παίρνουμε και που θα παίρνουμε πλέον εμείς κι ενδεχομένως οι επόμενες γενιές μέχρι να ορθοποδήσει , αν ορθοποδήσει η έρημη αυτή χώρα ή μέχρι να παύσει να υφίσταται το πολυθρύλητο «Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα» σε αυτή του τη μορφή. Γιατί πως να πορευτούμε πλέον εντός Ευρώ όταν, ως άλλα υποζύγια, φορτωνόμαστε διαρκώς με περισσότερα βάρη τη στιγμή μάλιστα που βλέπουμε διαρκώς να μειώνονται τα εισοδήματα όλων και η ανεργία να χτυπάει κόκκινο; Δυστυχώς, «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» που λέει και ο θυμόσοφος λαός!
Είναι δεδομένο ότι ματώνουμε και η πλειοψηφία του κόσμου προφανώς έως τώρα το είχε αποδεχθεί αυτό. Άλλως, αν δεν πίστευε ο κόσμος (μέχρι πρότινος τουλάχιστον) ότι υπάρχει ελπίδα, μετά από τη δίχρονη λαίλαπα των απανωτών μέτρων δεν θα είχε μείνει τίποτα όρθιο από τις αντιδράσεις του. Βλέπεις, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, αλλά σίγουρα οι Ευρωπαίοι Εταίροι και το ΔΝΤ με τα τελευταία μέτρα που αποφασίστηκαν, φρόντισαν να την εκτελέσουν με συνοπτικές διαδικασίες ! Η συνταγή τους είναι απλή: Αποφεύγουμε την άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας που θα συμπαρασύρει στα τάρταρα και τους ίδιους και επιλέγουμε τη χρεοκοπία των Ελλήνων σε μικρές σταθερές δόσεις μέχρι την πλήρη εξαθλίωση τους, ενώ παράλληλα, διασφαλίζουμε με ειδικό, δεσμευμένο λογαριασμό ότι οι δανειστές-δυνάστες θα πληρώνονται κανονικά βρέξει – χιονίσει!
Ξεχνάνε όμως μια σημαντική παράμετρο: όταν παγιδεύεις ένα πληγωμένο ζώο και δεν του δίνεις διέξοδο τότε αυτό παίζοντας τα όλα για όλα σου επιτίθεται και είτε ελευθερώνεται , είτε πεθαίνει.... Δε ξέρω πώς μπορεί να μεταφράζεται αυτό σε οικονομικούς όρους (ενδεχομένως στάση πληρωμών εντός Ευρώ ή κάτι άλλο), είναι δεδομένο όμως ότι έρχεται. Ο καιρός θα δείξει...
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς, U FOUL
