ύπαρξη κακοπροαίρετων υπερ-επαναστατών που δεν πράττουν, να αντιπαλέψουμε το κουτσομπολιό, την υποκρισία και να προωθήσουμε την παραγωγική τριβή, την ποιοτική αναβάθμιση, την εσωτερική και συλλογική άνθιση, τότε ο δρόμος που θα πάρουμε είναι ένας και θεωρώ μοναδικός. Ο πολιτικός κοινοτισμός!
Η δημιουργία κοινοτήτων (ιδεολογικών και πολιτικών)είναι κάτι σαφέστατα διαφορετικό και σημαντικότερο, τόσο από την δημιουργία συλλογικοτήτων, όσο και ομάδων. Η κοινότητα επιβάλλει, από την φύση της, όχι μόνο την αλληλεγγύη, την ένωση και αδελφοποίηση των μελών της, αλλά επιτρέπει στα άτομα να αντιπαρατάσσουν τις θέσεις τους και τις απόψεις τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να βελτιώνεται η έννοια και το νόημα του εθνικισμού και οδηγεί αναπόφευκτα τα μέλη σε παραγωγή έργου. Εάν ένα μέλος της κοινότητος αρνηθεί να μετέχει σε ορισμένες από τις διεργασίες ή αδυνατεί να ταυτιστεί με τα υπόλοιπα μέλη, τότε αυτομάτως και βγαίνει εκτός, όχι επειδή ένας αρχηγός ή ένας επικεφαλής το απαιτεί, μα επειδή η ίδια η φύση και η λειτουργία της κοινότητας τον αποβάλει.
Η κοινότητα των εθνικιστών, η όποια κοινότητα, δεν είναι απαραίτητο πως ικανοποιεί όποιον θέλει να συμμετάσχει, όμως για συνεχίσει να ικανοποιεί τους μετέχοντες σε αυτή, θα πρέπει να μη χάσει το νόημα και τον τρόπο λειτουργίας της. Η ιδεολογική και πολιτική ταύτιση θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να υπάρχουν αρκετά κοινά και ομοφωνίες εντός των συμμετεχόντων και θα πρέπει να οδηγεί σε κοινούς δεσμούς. Οι δεσμοί με τη σειρά τους θα αποσκοπούν στο να διατηρήσουν την συντροφικότητα ανάμεσα στους εθνικιστές και να οδηγούν σε πράξεις. Πράξεις και ενέργειες όχι μόνο πολιτικές, μα πράξεις με στόχο την δημιουργία μιας μικρής παράλληλης κοινότητας εντός της κοινωνίας. Η δημιουργία τέτοιων εθνικιστικών κοινοτήτων θα οδηγήσει στην δημιουργία ενός ακέφαλου εθνικιστικού κινήματος που με την σειρά του θα αποτελέσει μήτρα δομών για την δημιουργία ενός εθνοκοινοτικού συστήματος, που θα πράττει δημιουργώντας ένα στεγανό, μια ασφάλεια, έναν ζωτικό χώρο για τους εθνικιστές, δίχως να επιτρέπει στο κράτος να επεμβαίνει, σε συνέχεια του κοινοτισμού που κράτησε το Έθνος ζωντανό.
Οι κοινότητες αυτές, θα έχουν τον χαρακτήρα που τα μέλη τους θα δίνουν, θα επιτυγχάνουν την προαγωγή της δημιουργικότητας των συμμετεχόντων και θα αποτελούν τρόπο λειτουργίας του εθνικιστικού κινήματος. Θα αποφύγουμε μέσω των κοινοτήτων, την επαφή με εθνοσυντηρητικές και εθνικόφρονες πολιτικές κινήσεις, την ταύτιση μας με ακροδεξιές οργανώσεις, θα τείνουμε στο να ζούμε όπως επιθυμούμε.Θα μπορούν να έχουν ακόμα και νομική υπόσταση, να είναι αθλητικοί σύλλογοι, λέσχες εφέδρων, ενώσεις πνευματικής αναζήτησης, λέσχες φίλων βιβλίου, ορειβασίας, μουσικής και πολλά άλλα. Οι κοινότητες είναι η πράξη και ο εθνικισμός η θεωρία, ο εθνοκοινοτισμός θα αναδυθεί ως έργο και όχι λόγια του αέρα και επαναστατικές ονειρώξεις. Η συνέπεια, η φερεγγυότητα, η αλληλεγγύη των συμμετεχόντων, θα μας βοηθήσουν να αναδημιουργήσουμε εκείνο τον ιδεολογικό και πολιτικό οργανισμό που έντεχνα ορισμένοι διέλυσαν προς όφελος τους.
Εν τέλει κάθε ένας από εμάς οφείλει να κάνει προτάσεις, να δώσει ιδέες για την αναδημιουργία του εθνικισμού και την παύση των ανούσιων σεχταριστικών και διασπαστικών απόψεων. Η εσωτερική καλλιέργεια ενός ατόμου, δε αποδίδει σε τίποτα εάν δεν συνδυαστεί με την συλλογική εργασία και τριβή.
http://www.neapatrida.gr/
