Το παραδέχομαι: ήμουν από εκείνους που ευχήθηκα να χιονίσει -και- στην Αθήνα. Μέχρι να δω νυφάδες του να κατακλύζουν τα μεγαλεία του Χέοπα, θα το αναζητώ με κείνη την παιδική καρτερία.
Κι ομολογώ πως δεν πτοήθηκα από τους νεοανθρωπιστές που διαδικτυακά με παρότρυναν (με αφίσες) να σκέφτομαι διπλά για τα άσπρα όνειρά μου, καθώς κάποιους είναι ικανά να τους σκοτώσουν. Όσοι επρόκειτο να πεθάνουν απόψε από το κρύο, δεν επηρεάζονται απ᾽το χιόνι. Ίσως, στη θέα του απάτητου λευκού, έχουν ένα ακόμη κίνητρο.
Δε νιώθω λιγότερο άνθρωπος από τους ενοχικούς φ-e-λάνθρωπους γι' αυτό μου το θέλω. Τους προσπέρασα, τους παραχαράκτες του Ανθρωπισμού, γιατί η υποκρισία τους κουράζει και τον παπά. Αν νοιάζονταν έμπρακτα, θα έπαιρναν όσους άστεγους χωρούσε το καθιστικό, στο σπίτι τους.
Με τόσο κρύο, το χιόνι είναι λύτρωση. Γλυκαίνει την ατμόσφαιρα, μειώνει την υγρασία, και δημιουργεί ιδανικό τοπίο για φόντο σε ταινίες σταθμούς του Αγγελόπουλου και του Tarantino. Άσε που τα ᾽χω καλά -συνειδησιακά- και με τις πολικές αρκούδες...
Κι ομολογώ πως δεν πτοήθηκα από τους νεοανθρωπιστές που διαδικτυακά με παρότρυναν (με αφίσες) να σκέφτομαι διπλά για τα άσπρα όνειρά μου, καθώς κάποιους είναι ικανά να τους σκοτώσουν. Όσοι επρόκειτο να πεθάνουν απόψε από το κρύο, δεν επηρεάζονται απ᾽το χιόνι. Ίσως, στη θέα του απάτητου λευκού, έχουν ένα ακόμη κίνητρο.
Δε νιώθω λιγότερο άνθρωπος από τους ενοχικούς φ-e-λάνθρωπους γι' αυτό μου το θέλω. Τους προσπέρασα, τους παραχαράκτες του Ανθρωπισμού, γιατί η υποκρισία τους κουράζει και τον παπά. Αν νοιάζονταν έμπρακτα, θα έπαιρναν όσους άστεγους χωρούσε το καθιστικό, στο σπίτι τους.
Με τόσο κρύο, το χιόνι είναι λύτρωση. Γλυκαίνει την ατμόσφαιρα, μειώνει την υγρασία, και δημιουργεί ιδανικό τοπίο για φόντο σε ταινίες σταθμούς του Αγγελόπουλου και του Tarantino. Άσε που τα ᾽χω καλά -συνειδησιακά- και με τις πολικές αρκούδες...
