ΑΥΤΟΙ συζητούσαν, εμείς περιμέναμε και ήταν η αγωνία μας μεγάλη. Η ματιά σάρωνε το «γυαλί» μη της ξεφύγει σκηνή της τραγωδίας και το...
αυτί εναγώνιο μη φτάσει νέο χειρότερο απ’ το προηγούμενο.
ΚΑΙ βγαίνει ξαφνικά και απρόσμενα ο (αντιπαθέστατος) κ. Ντινόπουλος της ΝΔ και, ώ του θαύματος, ρίχνει μια πρόταση που τον τιμά. «Να κοπούν οι συντάξεις των πολιτικών»(!) λέει ο άνθρωπος και τον εξαφανίζουν. Χωρίς συνέχεια και ανάλυση. Το ξεστομίζει και τον «κόβουν». Κι αν ξαναβγεί, ίσως του βάλουν όρο να μη λέει…κακά λόγια. Κι αν το επαναλάβει στο καφενείο της βουλής, ίσως του έρθουν στο κεφάλι φλιτζάνια και τασάκια συναδελφικά…διακομματικά.
ΚΙ ύστερα; Περιμέναμε κάτι ανάλογο απ’ του ΠΑΣΟΚ τα παλικάρια, με το μάτι καρφωμένο στα κανάλια και μετρώντας τον σφυγμό του διπλανού μας. Δεν μπορεί, κάτι σοσιαλιστικό θα πρότειναν οι ρηξικέλευθοι του Κινήματος, κάτι που θα το’ χαν καλοσκεφθεί και συναποφασίσει ακόμα και σε βάρος τους. Μια πρόταση σκληρή που θα απάλυνε τις σκέψεις που τους χάρισαν την…πέμπτη θέση.
ΚΙ ανοίγει, ξαφνικά, η «αυλαία», το ακούμε κι αυτό κι ας το επαναλάβουμε. «Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ προτείνουν παράταση της σημερινής Κυβέρνησης μέχρι και το ‘12». Αυτό ήταν! Τα προβλήματά μας λύθηκαν, το πρόβλημά τους πάει για λύση, αν εισακουστούν και η δουλειά θα πάει πρίμα. Παράταση των προνομίων και του μισθού (βουλευτική αποζημίωση τον λένε) για ένα χρόνο (και βλέπουμε), γραφιάδες στο γραφείο τους, χωροφύλακες ξοπίσω, ατέλειες, ασυλία και όλα τα συμπαρομαρτούντα για μια κοινοβουλευτική ζωή, γεμάτη καλούδια, ηδονές και εξασφαλισμένα γηρατειά.
ΑΝ δεις σύντομα εκλογές…τηλεφώνησέ μου. Αν τους δεις να παραιτούνται μπροστά στο μείζον δίλημμα «ψηφίζω τα μέτρα;», γράψε ονόματα και κατάγραψε διευθύνσεις και τηλέφωνα. Αν δεν τους δεις να κλείνουν το μάτι μεταξύ τους πώς να πηδήξουν το ποτάμι, δεν είσαι παρατηρητικός. Τέλος, αν δεν θα’ χεις το ψυχογράφημά τους για μελέτη και συμπεράσματα, τα κοινοβουλευτικά μας ήθη θα παγιωθούν σε συνειδήσεις και στον χρόνο.
ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ, να κάνουμε και τη δικιά μας πρόταση. Παραιτηθείτε, κύριοι και κυρίες, εδώ και τώρα, μιας και τραβάτε τόσο…ζόρι με τα μέτρα. Δώστε δείγμα πολιτικού ήθους πετώντας το πολιτικό σας τομάρι στα άχρηστα, για να ξαναδείτε ψήφο και βουλή.
