απ’ την άλλη, υπάρχει ένα περίστροφο. Το περίφημο πιστόλι του ΓΑΠ. Το θυμάστε;
Μόνο που όλες οι θαλάμες του είναι γεμάτες με σφαίρες. Και όχι με μία ή δύο σφαίρες για να παίξουμε Ρώσικη ρουλέτα με τον εαυτό μας.
Επικρατεί η λογική του Καραγκιόζη. Γράμματα χάνεις, κορώνα κερδίζω. Ότι και να πείτε λοιπόν, το περίστροφο θα εκπυρσοκροτήσει ή προς την Ελλάδα ή προς τους Έλληνες.
Έτσι το μόνο που έχουν να επιλέξουν αυτοί που μας κυβερνούν είναι το ποιος θα φάει την σφαίρα.
Επειδή όμως χώρα και κάτοικοι είναι ένα αλληλένδετο σύμπλεγμα, ο θάνατος ένας θάναι.
Δεν με τρομάζει η φτώχεια. Δεν την φοβάμαι την πείνα. Αυτά τα ξαναπεράσαμε. Κι αν μας αξίζουν, να τα ξαναπεράσουμε.
Την ξεφτίλα δεν αντέχω. Χωρίς περηφάνια, χωρίς αξιοπρέπεια. Τι σόι απόγονος τέτοιας βαριάς κληρονομιάς μπορώ να είμαι.
Με οδήγησαν σ’ αυτή την θέση οι ίδιοι που κόπτονται και κομπάζουν πως τάχα με διασώζουν. Αυτοί που μου απέκρυψαν την αλήθεια και μου την αποκρύπτουν.
Μια Ιφιγένεια, σε ένα βωμό. Για το μακρινό ταξίδι σε μια φανταστική Τροία Αλίμονο! Πάνω σε ζωές ανθρώπων, αναξιοπρέπειες, χαμένες αξίες και με δανεικά. ΔΕΝ χτίζεις σπιτικό. Ούτε επανιδρύεις ένα ξεχαρβαλωμένο έθνος διασκορπισμένο στους πέντε ανέμους.
Αλίμονο! Κάνετε πράγματα χωρίς την έγκριση του λαού.
Το μετά δεν το σκέπτεστε; Κάποτε θα ρθει η ώρα της πληρωμής. Ξέρω, θα λέτε «Έτσι το θεώρησα σωστό»
Σ΄έβλεπα υπουργέ των Οικονομικών στην βουλή να απαντάς στον Τσίπρα με περίσσεια δόση θράσους. Μ’ ένα βλέμμα αυστηρού κριτή καθηγητή.
Ναι κύριε. Η μόνη έντιμη και αποδεκτή λύση ήταν και είναι οι εκλογές. Όχι η θυσία.
