ο απολογισμός της οποίας ήταν 73 νεκροί και περισσότεροι από 1.000 τραυματίες, επιβεβαιώνει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι στη χώρα των Φαραώ, η αύρα της Αραβικής Άνοιξης, έφτασε… και πέρασε χωρίς καν να ακουμπήσει τις δομές της χώρας.
Μπορεί η πλατεία Ταχρίρ να έγινε το σύμβολο της εξέγερσης ενός καταπιεσμένου λαού, μπορεί από την Αίγυπτο να ξεκίνησε ουσιαστικά η Αραβική Άνοιξη, η οποία εξαπλώθηκε στη συνέχεια στα γειτονικά κράτη της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, οδηγώντας στην ανατροπή καθεστώτων με υπερδεκαετή θητεία παραμονής στην εξουσία, ουσιαστικά όμως η κοινωνία που γκρέμισε τον Χόσνι Μουμπάρακ, παραμένει βυθισμένη σε μια αδιέξοδη εθνική μελαγχολία.
Ο στρατός, που ανέλαβε τα ηνία, με τη… συνεργασία των Αδελφών Μουσουλμάνων, προκειμένου να οδηγήσει στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας και σε δίκαιες, ελεύθερες και ανόθευτες εκλογές, μοιάζει υπερβολικά με το σκληρό πρόσωπο του καθεστώτος Μουμπάρακ.
Γι’ αυτό το τελευταίο διάστημα η πλατεία Ταχρίρ πλημμύρισε και πάλι από αγανακτισμένα πλήθη, γι’ αυτό και ο εμφύλιος φαντάζει ως η λογική, μοιραία εξέλιξη σε μια χώρα με Ιστορία τόσο μεγάλη, που δεν μπορείς να μην μελαγχολείς, διαπιστώνοντας τα σημερινά αδιέξοδά της.
statesmen.gr
