στα ξαδέλφια μας στην Κεφαλλονιά. Λόγω του ότι έχουμε την ευτυχία να υπάρχει και ένα κοριτσάκι 8 μηνών στην οικογένειά μας, είχα ενημερωθεί για όλες τις λεπτομέρειες του ταξιδιού για να μην μας τύχει κάποιο απρόοπτο στην πορεία με μικρό παιδί.
Από την έρευνα λοιπόν διαπιστώσαμε ότι ο καιρός θα ήταν ιδανικός για ταξίδι με 2-3 μποφόρ κατά το πήγαινε, πολύ καλό καιρό στην Κεφαλλονιά με ήλιο και σχετικά υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή και μόνο μειονέκτημα τις ασθενείς βροχές που πιθανόν θα είχε την Καθαρά Δευτέρα και 4-5 μποφόρ που έδινε κατά την επιστροφή.
Ξυπνήσαμε λοιπόν το Δευτέρα με πολύ αέρα και βροχή. Αμέσως μπήκα στο ίντερνετ για να κοιτάξω τον αέρα που θα είχε για το καράβι. Επειδή άλλα site έλεγαν 4-5, άλλα έδιναν 5-6 και άλλα 6-7 μποφόρ αποφασίσαμε να πάρουμε το λιμεναρχείο για να ρωτήσουμε. Οι υπεύθυνοι λοιπόν εκεί (που αμφιβάλλω αν θα είναι υπεύθυνοι ακόμα και για να αλλάξουν το χαρτί της τουαλέτας στο σπίτι τους) μας είπαν ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και το καράβι περνάει κανονικά. Έτσι ξεκινήσαμε κι εμείς για τον δρόμο της επιστροφής.
Αυτό που έγινε μέσα στο καράβι ήταν επιεικώς απίστευτο. Μόλις ανοιχτήκαμε λίγο στο Ιόνιο πέλαγος ο αέρας ξεπέρασε τα 8 μποφόρ και αυτό που περάσαμε δεν περιγράφεται. Το καράβι κούναγε τόσο πολύ που από την μια βλέπαμε την θάλασσα και από την άλλη τον ουρανό. Ο κόσμος σε κάθε παλαντζάρισμα να σταυροκοπιέται και να αγκαλιάζεται με τους οικείους του, τα κάδρα να φεύγουνε από τους τοίχους, τα πράγματα να πέφτουνε από το μπαρ του πλοίου και ο περισσότερος κόσμος να κάνει εμετό όπου έβρισκε, από τις τουαλέτες -που από μια στιγμή και μετά δεν μπορούσες να περάσεις ούτε απ’ έξω- μέχρι το σαλόνι, στο κατάστρωμα και στην αίθουσα που βλέπαμε τηλεόραση.
Με τα πολλά πολλά και πριν μας βγει η ψυχή φτάσαμε στην Κυλλήνη και αποβιβαστήκαμε. Αργότερα έμαθα ότι το συγκεκριμένο δρομολόγιο έφυγε με ευθύνη του πλοίαρχου που μάλλον ήξερε κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους και αποφάσισε ότι μπορούσε να περάσει απέναντι. Δεν πρόλαβα δυστυχώς να τον συγχαρώ γιατί φύγαμε γρήγορα γι’ αυτό το κάνω τώρα και να είναι καλά ο άνθρωπος. Έκανε ένα ολόκληρο καράβι να τον βρίζει και να τον καταριέται. Και εις ανώτερα!
Αναγνώστης
