Κοιτάζω γύρω μου τους ανθρώπους με όλα αυτά που συμβαίνουν πως αντιδρούν και διακρίνω μια αδράνεια, μια απάθεια..σαν να περιμένουν ότι η λύση θα έρθει από το πουθενά..Είμαστε η γενιά του 1994...
και όμως είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι από τις προηγούμενες, οι οποίες έχουν ζήσει περισσότερα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα..Εγώ διαβάζω, διαβάζω για να ζήσω μια αξιοπρεπή, ανθρώπινη ζωή..Αναρωτιέται κανείς όμως ή μάλλον νοιάζεται κανείς για το τι θα απογίνουμε εμείς?? Γιατί δεν αντιστέκεται κανείς? Πώς μπορείς να δέχεσαι να σε υποτιμούν, να σε υποβαθμίζουν και να σε χειραγωγούν? Πώς το επιτρέπεις? Τίποτε από τα κεκτημένα δεν αποκτήθηκε δίχως βία, επανάσταση,αντίσταση..Η ιστορία επαναλαμβάνεται και τώρα έφτασε η ώρα να ξεσηκωθούμε..όχι μόνο για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά για να ΖΗΣΟΥΜΕ...η ζωή μας ανήκει..Επιτέλους, βγάλτε τις μάσκες, δείτε ποιοι πραγματικά είστε...έφυγαν πια οι εποχές της υποκρισίας, της ευτέλειας του καθωσπρεπισμού..Ποιοι είναι αυτοί, οι δήθεν πολιτικοί, που θα μας αναγκάζουν να ζούμε όπως αυτοί θέλουν..??
Αναγνώστης