Η υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου της χώρας κατά το 2010-2012 και η συνακόλουθη κοινωνική υποβάθμιση δεν...
συνο-δεύονται από σημεία βελτίωσης και ανάκαμψης
Η ελληνική οικο-νομία βρίσκεται σε διαδικασία αποεπένδυσης και απαξίωσης μεγάλων τμημάτων
του παραγωγικού και ανθρώπινου δυναμικού.
Η εσωτερική υποτίμηση, λιτότητα, ελεγχόμενη χρεοκοπία, οδηγούν την χώρα σε μια μακρά περίοδο υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των μεσαίων εισοδηματικών τάξεων και περιθωριοποίησης διαμέσου της φτώχειας ενός σημαντι-κού μέρους των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων.
Παράλληλα, έχουμε γίνει, με τον πιο ανησυχητικό τρόπο, μάρτυρες χρεοκοπιών και διακοπής της λειτουργίας επιχειρήσεων, απολύσεων και διαθεσιμοτήτων των εργαζομένων, διεύρυνσης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης και της εκ περιτροπής εργασίας καθώς και σοβαρής επιδείνωσης του εισοδηματικού και βιοτικού επιπέδου των ελλήνων πολιτών.
Η βαθειά ύφεση έχει οδηγήσει σε μεγάλη απόκλιση του εισοδήματος ανά κάτοικο στην Ελλάδα
(υποχωρώντας στο επίπεδο του έτους 2000), απόκλιση της παραγωγικότητας της εργασίας (υποχωρώντας στο επίπεδο του έτους 2000), της αγοραστικής δύναμης του μέσου μισθού (υποχωρώντας στα επίπεδα τιμών 2001-2002), του ποσοστού ανεργίας (υποχωρώντας στα επίπεδα της δεκαετίας του 1960), της εγχώριας ζήτησης (υποχωρώντας στο επίπεδο του έτους 2003),…
Η κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού ανεργίας, το οποίο κατά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2012 θα προ-σεγγίσει το 18%, υποχωρώντας στα υψηλά επίπεδα ανεργίας των ετών της δεκα-ετίας του 1950.
Σε όρους πραγματικής ανεργίας το αντίστοιχο ποσοστό θα ανέλθει στα επίπεδα του 22%-23%, υποχωρώντας στα υψηλά επί-πεδα των πρώτων ετών της δεκαετίας του 1960 (το 1961 η ανεργία ήταν 864.000 άτομα, δηλ. 26,4% του εργατικού δυναμικού το οποίο ήταν 3.640.000 άτομα), κατά τα οποία συντελέσθηκε το μεγαλύτερο μεταναστευτικό ρεύμα ελλήνων προς το εξωτερικό κατά την περίοδο μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Το δημοσιονομικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας οφείλεται κατά κύριο λόγο, στην δανειακή μεγέθυνση της δημόσιας και ιδιωτικής κατανάλωσης των ανώτερων εισοδημάτων, στις υπερτιμολο-γήσεις των κρατικών προμηθειών, στις φοροαπαλλαγές προς τις επιχειρήσεις που στέρησαν από σημαντικά έσοδα τον Κρατικό Προϋπολογισμό, στην απελευθέρωση της φοροδιαφυγής και στην κατάρρευση του μηχανισμού ελέγχου είσπραξης των εσόδων του κράτους, στην εισφοροδιαφυγή, την ευέλικτη, την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία.
Η μαύρη οικονομία και τα θαλασσοδάνεια με τα οποία ενισχύθηκε η επιχειρηματικότητα .
H κατακράτηση του ΦΠΑ για να γίνουν βίλες, σκάφη, Μερσεντές
Το χρηματιστήριο που αφάνισε την μικροαποταμίευση από τους κόπους την ελληνικής κοινωνίας και τις οδήγησε στα ιδία χέρια.
Οι Eπιχειρηματίες που θέλουν να διατηρήσουν τις κούφιες επιχειρήσεις που έστησαν με θαλασσοδάνεια, κάνοντας χρήση του δόλιου άρθρου 99 για να σώσουν επαύλεις τους, ΚΑΙ τα σκάφη τους και τα υπερπολυτελές αυτοκίνητά τους - ενώ απολύουν χωρίς αποζημίωση τους συνεργάτες τους.
Σήμερα κρατούν άμυνα έχοντας σε ασφαλή θέση τα κέρδη τους και μάχονται να αγοράσουν υποτιμημένα κράτος γη και μισθωτή εργασία.
Η εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση και αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας με:
α) την αναδιανομή του εισοδήματος, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής (41 δις ευρώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο, και εισφοροδιαφυγής για την ανάσχεση της δημιουργίας πρωτογενών ελλειμμάτων (ένα ευρώ στα τέσσερα που παράγονται στην ελληνική οικονομία δεν φορολογείται με διαρροή ετήσιων εισόδων 12 – 15 δις ευρώ ΟΟΣΑ 2009),
και β) με την διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου, τη βελτίωση του επιπέδου της διαθρωτικής ανταγωνιστικότητας (ποιότητα παραγωγής, ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, ποιότητα εργασιακών σχέσεων, ποιότητα εισοδήματος, ποιότητα κοινωνικής προστασίας, κλπ).
Οι λαοί αντιδρούν και οι κοινωνίες προοδεύουν μόνο όταν εμπνέονται από συλλογικούς στόχους.
Όταν οι πολίτες πιστεύουν ότι το ατομικό τους μέλλον και τον μέλλον των παιδιών τους είναι μέρος του ίδιου ονείρου και της κοινής προσπάθειας και ελπίδας, τότε οι αποφάσεις για αλλαγές και εξελίξεις χαλυβδώνονται και γίνονται στέρεες.
Υπάρχουν άνθρωποι που ήθελαν να σταθούν στα πόδια τους και αγωνίζονται για να αλλάξουν την ζωή τους χωρίς να σκέπτονται τον εαυτό τους και μόνο.
Η νεότερη Ελλάδα έχει περάσει κρίσεις και κρίσεις.
Πολλές φορές η χώρα μας βρέθηκε στο όριο, στο σημείο μηδέν.
Πάντοτε, ωστόσο, έβρισκε τη δύναμη και έκανε άλλοτε σωτήρια βήματα και άλλοτε άλματα προόδου. Υπάρχουν σήμερα δυνάμεις ανατροπής στην χώρα.
Είναι πολλές, ισχυρές αξιόμαχες.
Δεν χάθηκαν αξίες σημαντικότατες για την επιβίωση του έθνους μας, όπως η φιλοπατρία, η εργατικότητα, η ανιδιοτέλεια, η δημιουργικότητα, η φιλομάθεια, ο πολιτισμός, η αλληλεγγύη και τα οράματα.
Απλά καθημερινά πράγματα που τονίζουν τον ρόλο μας μέσα στη κοινωνία , όπως η συντροφικότητα, η αγνή φιλία, η άδολη προσφορά, η υγεία, η μόρφωση, ο σεβασμός στον διπλανό, η ευγενής άμιλλα.
