- Βασικά με τη μείωση των διανυομένων χιλιομέτρων, των εκδρομών και «τριημέρων», λόγω του κόστους βενζίνης, διανυκτερεύσεων κλπ
- Με πιθανή μείωση ταχυτήτων για οικονομία βενζίνης
- Με αγορά αυτοκινήτων με λιγότερους ίππους (όσο πιο ακριβό και με περισσότερους ίππους αυτοκίνητο, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες για θανατηφόρο ατύχημα)
- Με την ελάττωση των εξόδων σε νυχτερινά κέντρα, η οποία συνεπάγεται λιγότερη οδήγηση με αυξημένα επίπεδα αλκοόλης στο αίμα των οδηγών
Ωστόσο μην επαναπαύεστε γιατί η κρίση είναι πιθανό να αυξήσει τα τροχαία ατυχήματα:
- Με την αύξηση χρήσης ψυχοτρόπων φαρμάκων. Σύμφωνα με γερμανικές μελέτες[1], το 25% των τροχαίων έχει ως βασική αιτία τα φάρμακα που μειώνουν την ικανότητα οδήγησης. Σημειωτέον εδώ ότι η χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων δεν βοηθά στην αντιμετώπιση προσωπικών κρίσεων, παρά μόνο περιορισμένα και δη σε συνεργασία με άλλα μη φαρμακευτικά μέτρα.
- Με την αύξηση της χρήσης αλκοόλης
- Με την ελλιπή συντήρηση των οχημάτων και των ελαστικών, τα οποία χρησιμοποιούνται για περισσότερα χιλιόμετρα από ότι θα έπρεπε
- Με τη μείωση της ήδη περιορισμένης αγοράς παιδικών καθισμάτων ασφαλείας
- Με τη μείωση αγοράς καλών κρανών για οδηγούς δικύκλων
- Με την ελάττωση της αστυνόμευσης, λόγω μείωσης προσωπικού
- Με την αγορά φθηνών αυτοκινήτων, τα οποία έχουν μειωμένη ενεργητική και παθητική ασφάλεια
- Με την πιθανή αύξηση της επιθετικότητας των οδηγών και τη μείωση της προσοχής τους, λόγω εννοιών και δυσκολιών που τους απασχολούν
- Με την αύξηση του αριθμού των επιβαινόντων ανά αυτοκίνητο, τουτέστιν περισσότερα θύματα κατά ατύχημα
- Με την ελάττωση των ωρών διδασκαλίας στις σχολές οδήγησης
Ο κάθε οδηγός, σε οποιοδήποτε κράτος που βρίσκεται σε κρίση, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη αυτούς τους παράγοντες και να τους εξουδετερώνει ενεργητικά. Αυτό θα ήταν μια ελάχιστη προσωπική συμμετοχή στη γενικότερη προσπάθεια.