Η συμφωνία μεταφοράς ήταν προσθήκη στη συμφωνία μεταξύ Ιταλίας και Πανεπιστημίου που πραγματοποιήθηκε το 2007. Στηρίχθηκε στην παράδοση που έχει το Μουσείο να ξεκαθαρίζει το καθεστώς ιδιοκτησίας έργων τέχνης που κατέχει στις συλλογές του.
Η συμφωνία καθόριζε την επιστροφή έξι έργων τέχνης στην Ιταλία τον Δεκέμβριο του 2011. Η μεταφορά των τίτλων ιδιοκτησίας των επιστρεφόμενων αντικειμένων αποτελεί σημαντικό μέρος της συμφωνίας καθώς αναγνωρίζει τόσο ότι το Princeton κατείχε τον νόμιμο τίτλο ιδιοκτησίας πριν την μεταφορά τους όσο ότι το Πανεπιστήμιο απόκτησε τα έργα αυτά «καλή τη πίστη».
Τα αντικείμενα που επεστράφησαν είναι ένας μελαμβαφής ασκός, δύο γυναικεία ειδώλια, τέσσερα θραύσματα ερυθρόμορφου καλυκωτού κρατήρα, τμήματα αρχιτεκτονικών αναγλύφων, ένας πίθος λευκής-επί-ερυθρού τεχνοτροπίας και τμήματα αρχιτεκτονικών διακοσμητικών στοιχείων.
«Το πνεύμα αυτών των διαπραγματεύσεων ήταν να εξακολουθήσουν οι μελετητές να έχουν πρόσβαση σε σημαντικά έργα τέχνης ενώ την ίδια στιγμή τηρούνται οι διεθνείς συμφωνίες που αφορούν την πολιτιστική κληρονομιά» δήλωσε ο James Steward, διευθυντής του Μουσείου του Princeton. «Όπως και με τις προηγούμενες συμφωνίες μας, το Μουσείο και το πανεπιστήμιο καθόρισαν έναν κατάλογο κριτηρίων αξιολόγησης της κατάστασης των αντικειμένων, περιλαμβάνοντας παράγοντες όπως τον τόπο ανεύρεσής του και τον τόπο κατασκευής του.»
Οι συλλογές του Μουσείου του πανεπιστημίου του Princeton αριθμούν πάνω από 72.000 έργα τέχνης, καλύπτοντας 5.000 χρόνια παγκόσμιας ιστορίας. Το Μουσείο έχει παράδοση επιτυχών συμφωνιών καθορισμού ιδιοκτησίας έργων τέχνης που φιλοξενούνται στις συλλογές του. Το 2002, το Μουσείο εθελοντικά επέστρεψε στην Ιταλία ένα αρχαίο Ρωμαϊκό θραύσμα από τις συλλογές του. Το πανεπιστήμιο ήρθε σε επαφή με τις αρμόδιες Ιταλικές αρχές μετά την έρευνα που πραγματοποίησε στα αρχεία του αποκαλύπτοντας ότι παρόλο που το έργο είχε αποκτηθεί «καλή τη πίστη» το 1985, το θραύσμα είχε εξαχθεί παράνομα από την Ιταλία.
Το 1953, το Μουσείο επέστρεψε στην Ρώμη ένα αρχαίο μαρμάρινο κεφάλι τράγου που κλάπηκε κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο δήμαρχος της Ρώμης με την σειρά του επέστρεψε το γλυπτό στο Μουσείο του Princeton ως ένδειξη αναγνώρισης της δέσμευσης του Μουσείου στην έρευνα και την μάθηση.
Η τελευταία συμφωνία υπογράφηκε στις 2 Ιουνίου 2011. Πρόκειται για προσθήκη στην συμφωνία του 2007, στην οποία το Princeton επέστρεψε οχτώ (8) έργα τέχνης ενώ την ίδια στιγμή οι φοιτητές του πανεπιστημίου είχαν απεριόριστη πρόσβαση σε ανασκαφές που διενεργούνταν υπό την αιγίδα του ιταλικού υπουργείου Πολιτισμού για λόγους αρχαιολογικής μελέτης και έρευνας. Επιπροσθέτως, το 2007 το Μουσείο ήρθε σε συμφωνία με το ιταλικό υπουργείο Πολιτισμού για τον δανεισμό αρχαίων έργων της ιταλικής τέχνης στο Princeton για περαιτέρω έρευνα και μελέτη.
«Το Μουσείο Τέχνης του πανεπιστημίου του Princeton συνεχίζει να έχει έντονο ενδιαφέρον για τον σεβασμό της πολιτιστικής ιδιοκτησίας» δήλωσε ο Steward. «Το μουσείο διενεργεί αυστηρές έρευνες σε όλα τα νεοαποκτηθείσα αντικείμενα και δεσμεύεται για την έρευνα όλων των αντικειμένων της συλλογής του. Όταν μεταφέρουμε τίτλους ιδιοκτησίας έργων τέχνης, το πραγματοποιούμαι γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι σύμφωνα με τις πολιτικές συλλογής που ακολουθούμε, σεβόμενοι την διεθνή νομολογία ή υπερνικώντας διμερείς συμφωνίες. Το 2006, το Μουσείο του πανεπιστημίου του Princeton υιοθέτησε μια αναθεωρημένη πολιτική απόκτησης αντικειμένων προκειμένου να συμμορφωθεί με την συμφωνία της UNESCO (Νοέμβριος 1970) που καθορίζει τον τρόπο απόκτησης αρχαίων έργων τέχνης και αρχαιολογικού υλικού. Αυτή η πολιτική αντανακλά την δέσμευση του μουσείου στον σεβασμό της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε έθνους, ενώ επιτρέπει στο πανεπιστήμιο να διατηρήσει τον ηγετικό του ρόλο στην εκπαίδευση και την έρευνα, μοιράζοντας με το ευρύ κοινό τις αποκτηθείσες εμπειρίες από αρχαία έργα τέχνης μεγάλης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας» αναφέρει ο Steward.
http://erroso.blogspot.com/
