Όταν το Hollywood κάνει όλη τη δουλειά για χάρη μας πρέπει και μείς από τη μεριά μας να κάνουμε... το ελάχιστο προς αυτή την κατεύθυνση ώστε να αποκομίσουμε σαν Ελλάδα τα οφέλη.
Αναφέρομαι στις δύο ταινίες των 300 που σε καιρό κρίσης, σε καιρό που όλος ο κατευθυνόμενος mediaκος κόσμος σου υπαγορεύει πως πρέπει να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας λόγω κακών οικονομικών, έρχονται δύο ταινίες και σου ξεπλύνουν το όνομα.
Όλος ο κόσμος θέλει να ταυτιστεί με τον Λεωνίδα, με τους Σπαρτιάτες, με τον Θεμιστοκλή και τους Αθηναίους.
Το Hollywood αποκόμισε κέρδη από την αφήγηση αποσπασμάτων περήφανης ιστορίας των Ελλήνων. Εμείς ως Ελληνικό κράτος δεν μπορούμε να αποκομίσουμε κέρδη από την υπεραξία που αναδείχθηκε;
Και θα μου πείτε, το Hollywood περιμέναμε να τα κάνει όλα αυτά, η περήφανη ιστορία μας ήταν γνωστή αιώνες τώρα, την ξέρουν όλοι.
Ναι ήταν γνωστή η ιστορία, σε αρκετούς αλλά όχι σε όλους. Κανείς στην Κίνα δεν ήξερε το Λεωνίδα. Εμείς τον ξέραμε, οι ιστορικοί τον ξέραν σε όλο τον κόσμο, ίσως και μερικοί να θυμούνται κάτι που άκουσαν σε ένα σχολείο, κάτι γενικό, κάτι αόριστο που στο πέρασμα των χρόνων ίσως τους έμεινε η γενικότερη ιδέα ότι οι Έλληνες είχαν μεγάλη ιστορία και πολιτισμό, μετά αποτην βροχή πληροφοριών που δέχεται κάποιος στη διάρκεια της ζωής του.
Τώρα σας μιλάω όμως για κάτι διαφορετικό. Σας μιλάω για την Ταύτιση. Ο σούπερμαν και όλοι οι υπερήρωες ήταν παραμύθι. Αν έλεγες σε ένα παιδί ή ένα μεγάλο ότι ο Σούπερμαν υπήρχε και ζούσε στο Κολοράντο και πήγε στο τάδε σχολείο στην πραγματικότητα… θα γινόταν κοσμοσυρροή σε αυτά τα μέρη.
Η Ελληνική ιστορία έχει πολλούς υπερήρωες με σάρκα και οστά. Τώρα αναδείχτηκε ο Λεωνίδας με τρόπο που ο Αμερικάνος, ο Κινέζος, ο Γερμανός θέλει να ταυτιστεί μαζί του.
Το κράτος πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία. Να αναδείξει τα μνημεία αυτά, να τα αναδείξει με τέτοιο τρόπο μέσα από διαμορφώσεις χώρων, αρχιτεκτονικών δημιουργημάτων, μνημείων άξιων της ιστορίας και των προσδοκιών του τουρίστα. Ακούμε για διάφορα ήδη τουρισμού, συνεδριακός, θρησκευτικός, φυσιολατρικός, ιατρικός που πρέπει να αναπτηχθούν. Τώρα γεννιέται ένα άλλο είδος τουρισμού. Αυτό των υπερηρώων μας.
Το υπουργείο Τουρισμού πρέπει να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση γρήγορα. Τώρα που είναι in να είσαι Σπαρτιάτης ή Αθηναίος.
Το ξέρω πως η προσέγγιση αυτή ίσως ξενίσει κάποιους αλλά, όταν η χώρα θέλει ανάπτυξη πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να κάνει κινήσεις που θα αποφέρουν κέρδη.
Ο Τουρίστας που θα έρθει στην Ελλάδα αφού κάνει το μπάνιο του είναι βέβαιο ότι θα ήθελε να κάνει πάει μια εκδρομή σε ένα μεγαλεπήβολο μνημείο στις Θερμοπύλες. Στον μεγαλεπήβολο τάφο του Λεωνίδα, στην Σπάρτη και όπου αλλού του υπέδειξε το Hollywood.
Καμιά φορά δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Το Hollywood είχε τον τρόπο του σε αυτή την περίπτωση που λειτουργεί θετικότατα προς τα εμάς.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι μεγαλεπήβολο σε αυτές τις τοποθεσίες. Και μη με παρεξηγείται μιλάμε για ένα νέο είδος τουρισμού. Όχι τον αρχαιολογικό τουρισμό που υπάρχει για δεκαετίες.
Αυτή τη στιγμή όποιος τουρίστας αναζητήσει κάτι από αυτούς τους προορισμούς θα πέσει πάνω σε κάτι μέτριας αισθητικής αγαλματάκια και Τέλος. Κανένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα που να βάζει στο κλίμα τον επισκέπτη.
