Οτιδήποτε άλλο όμως θα ήταν έκπληξη καθώς οι λόγοι που μας κρατούν στο ευρώ πλεόν γινονται όλο και πιο πολυ… συναισθηματικοί. Οικονομικά το παιχνίδι χάθηκε το Μάιο του 2010 τότε που πέρασε το πρώτο υφεσιακόμνημόνιο. Απο τότε και μετά απομακρυνόμαστε συνεχ’ως με αυξανόμενη ένταση και σήμερα θα ήταν εκπληξη να μας θέλουν ακόμη στο ευρώ με τέτοια ύφεση.
Αν παραμέινουμε σε αυτό το τέμπο η πορεία προς την έξοδο είναι νομοτελειακή και θα την επιδιώξουμε μόνοι μας.
Ας τελειώνουμε λοίπον με τα μοιρολόγια. Η πολιτική μας χρειάζεται θάρρος.
Σήμερα το συμφέρον μας είναι η ανάπτυξη και όχι θυσίες. Η πολιτική μας πρέπει να η “Στάση πληρωμών με στόχο την ανάπτυξη για να μείνουμε στο ευρώ”.
Με ενεργοποίηση κάθε διαθέσιμου μέσου και με VETO μπλοκάρισμα όλης της ΕΕ μέχρι νεοτέρας! Το χρέος μας θα γίνει μόνο ένα μικρό πρόβλημα τους. Πάμε στα eurogroup και σε κάθε επιτροπή στις διακυβερνητικές και τα μπλοκάρουμε όλα μέχρι να σοβαρευτούν.
Παραμένουμε σε ένα ευρω που δεν μπορούν να μας πετάξουν έξω και ασκούμε δυναμικά εξελισσόμενη πολιτική αντί να κλαίμε την μοίρα μας.
