Στην ομόφωνη απόφασή τους οι τρεις δικαστές επεσήμαναν μεταξύ άλλων τα εξής:
«Διαχρονικά ο πατέρας θεωρείται προστάτης της οικογένειάς του, αλλά
δεν είναι αμελητέες οι περιπτώσεις που μετατρέπεται ο ίδιος σε κίνδυνο
εκ των έσω.
Το κυρίαρχο στοιχείο της υπόθεσης είναι η εκμετάλλευση μιας
αλλοδαπής εφήβου, η οποία ήλθε στον τόπο μας για να ζήσει με τη μητέρα
της με την προσδοκία ότι η νέα κατάσταση πραγμάτων με την παντρειά της
μητέρας με τον 40χρονο, θα συνοδευόταν από την οικογενειακή θαλπωρή,
ασφάλεια και φροντίδα. Προσδοκία που φάνηκε να κατοχυρώνεται και από την
υιοθεσία που επακολούθησε και η οποία καθόλα νόμιμα κατέστη κόρη του
κατηγορούμενου, το επίθετο του οποίου απέκτησε».
Ο πιο σημαντικός μετριαστικός παράγοντας για αδικήματα σεξουαλικής
φύσης είναι η παραδοχή ενώπιον του δικαστηρίου, που είναι βαρύνουσας
σημασίας, αφού αποφεύχθηκε η παρουσία της θετής του κόρης ενώπιον του
δικαστηρίου για μαρτυρία, αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου.
