Και αυτή η εύνοια της οποίας τυγχάνει είναι ευεξήγητη: παστωμένος με αλάτι, διατηρείται αναλλοίωτος για μήνες χωρίς να χάσει στο ελάχιστο τη θαυμάσια γεύση και τη διατροφική του αξία. Και ακόμη μπορεί θαυμάσια να πάρει στο τραπέζι μας τη θέση του πρώτου ή του κύριου πιάτου, να γίνει ψητός ή σούπα και να μετατραπεί σε πουτίγκες και πίτες.
Γιατί όμως τρώμε μπακαλιάρο κάθε 25η Μαρτίου; Μέσα στη Σαρακοστή που νηστεύουμε η Εκκλησία επέτρεψε να υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις όπου επιτρέπεται να τρώμε και ψάρι. Μία από αυτές τις γιορτές είναι και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου που παραδοσιακά συνηθίζεται εκείνη την ημέρα να τρώμε μπακαλιάρο με σκορδαλιά και η άλλη είναι η Κυριακή των Βαΐων.
Παλιά όσοι ζούσαν κοντά στη θάλασσα δεν είχαν πρόβλημα να τρώνε φρέσκα ψάρια αλλά για εκείνους που ζούσαν σε απομακρυσμένα χωριά ήταν πρόβλημα γιατί τότε δεν υπήρχαν τα μέσα να μεταφέρουν το φρέσκο ψάρι σε μακρινές περιοχές. Όταν εισήχθηκε λοιπόν ο μπακαλιάρος, πριν πολλά χρόνια, ήταν ιδανικός, όχι μόνο για αυτές τις περιπτώσεις αλλά και για όλο το χρόνο γιατί ήταν φτηνό ψάρι και διατηρείτο εκτός ψυγείου.
Και τελικά εμείς στην Ελλάδα γιατί τρωμε μπακαλιάρο;;;;;;;
Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την παρουσία τον μπακαλιάρου στην ελληνική αγορά, κατά πάσα πιθανότητα είναι οι Άγγλοι. Εξετάζοντας την ιστορία τον εμπορίου μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας, διαπιστώνει κανείς ότι οι Άγγλοι έστελναν μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου, τον οποίο αντάλλασσαν με σταφίδες.
Ίσως, μάλιστα, γι' αυτό τον λόγο, στην Κορινθία, αλλά γενικότερα στην Πελοπόννησο, βρίσκουμε τον μεγαλύτερο πλούτο συνταγών με μπακαλιάρο. Εκεί μάλιστα, εκτός των άλλων, συναντάμε και συνταγές που περιέχουν και μπακαλιάρο με σταφίδες. Ο μπακαλιάρος πλακί με σταφίδες είναι κάτι σαν σήμα κατατεθέν. Σε πολλά μέρη, αλλά κυρίως στην Καλαμάτα, βρίσκουμε αρκετές συνταγές για τηγανητό μπακαλιάρο μαζί με όσπρια ή λαχανικά στην κατσαρόλα.
http://www.supercomments.gr
