Αυτό που ξεκίνησε σαν απλός μιμιτισμός, εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Σε μία χώρα που δεν υπάρχουν απαγορεύσεις στην πώληση προϊόντων καπνού, ο Αντι έγινε εξαρτημένος θεριακλής. Μάλιστα η κακή συνήθεια συνοδεύεται από επιθετικότητα. Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Τον αφήνω γιατί αν δεν ανάψει τσιγάρο θυμώνει και σπάει τζάμια. Δεν πάει σχολείο γιατί εκεί δεν τον αφήνουν να καπνίζει. Μένει σπίτι και πρέπει να πληρώνουμε 20.000 ρουπίες κάθε μέρα ( 1,5 ευρώ) για τσιγάρα δήλωσε η μητέρα του.
Στην Ινδονησία η αγορά προϊόντων καπνού είναι το δεύτερο προσωπικό έξοδο μετά την αγορά τροφίμων. Ο ένας στους τρεις κατοίκους της ασιατικής νησιωτικής χώρας, η οποία έχει πληθυσμό 239 εκατομμυρίων, καπνίζει. Η διαφήμιση τσιγάρων είναι πρακτικά ανεξέλεγκτη και οι καπνοβιομηχανίες κάνουν χορηγίες παντού, ακόμη και για σχολικές εκδηλώσεις.
axortagos.gr
