Η φετεινή Εθνική και Θρησκευτική εορτή κατά πώς έχουν και κατά πώς δείχνουν τα πράγματα θα εορτασθεί πραγματικά μάλλον κατά το ήμισυ, και μόνον δηλαδή κατά το θρησκευτικό μέρος…
Χωρίς να διεκδικούμε χάρισμα και τίτλον προφήτου και μακάρι να βγούμε ψεύτες, δυσοίωνες προβλέψεις ακούγονται και μακάρι να είναι φήμες και «διασπορά ψευδών ειδήσεων…» όπως τακτικά χρησιμοποιεί τον όρο μία παλαιά τοπική εφημερίδα προτρέπουσα μάλιστα τον ειδικό εντεταλμένο της δικαιοσύνης να προβεί και σε συλλήψεις « πιάστε τους, πιάστε τους, για διασπορά ψευδών ειδήσεων…»
Κάποιου δημοσιογράφου τού έχει μείνει προφανώς αυτή η λόξα από την εποχή της Xούντας και πολύ θα ήθελε κάθε μία διαμαρτυρόμενη φωνή, ή καθ΄ ένα ελεύθερο σχόλιο με το οποίο δεν συμφωνεί αυτός, έστω και μία αδέσποτη φήμη, να εμπίπτει σ΄ αυτόν τον Στρατιωτικό νόμο και να συλλαμβάνεται πάραυτα ο "ύποπτος" ως «διασπορέας ψευδών ειδήσεων…»
Απεναντίας τα όσα αναληθή μπορεί να μεταφέρει στον κόσμο αυτός ως δημοσιογράφος , έ, αυτά δεν κρίνονται έτσι αλλά αθωώνονται ως λεχθέντα εν «δημοσιογραφική αδεία..».
Μιλάμε δηλαδή για μια δική μας δικαιοσύνη και κρίση και άς την χαίρονται αυτοί πού την σιγοντάρουν…
Λέγαμε λοιπόν ότι υπάρχει κίνδυνος για μικρή η μεγάλη αναμπουμπούλα και γι΄ αυτό άλλωστε και η Κυβέρνηση παίρνει εφέτος πολλά μέτρα τάξεως πού άλλες χρονιές δεν είχε…
Σήμερα θα αναφερθούμε σε δύο κείμενα, το καθ΄ ένα με την αξία του, τον τόπο του, και την σημασία του.
Το ένα είναι Θρησκευτικό, για την εορτή του Ευαγγελισμού και της Παναγίας μας, και το άλλο είναι μία αγανακτισμένη δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη για τις φωνές διαμαρτυρίας αγανακτισμένων πολιτών πού θα ακουστούν την 25η Mαρτίου…
«….Η Πατρίδα μας σήμερα γιορτάζει δυο γιορτές, τον Ευαγγελισμόν της Θεοτόκου, την απελευθέρωση δηλαδή του ανθρώπου από την τυραννία του διαβόλου και από την σκλαβιά της αμαρτίας, και το δεύτερο ότι ξεσηκώθηκε το γένος των Ελλήνων εναντίον των τότε κατακτητών σαν σήμερα, 25η Μαρτίου του 1821 μέ την Ελληνική Επανάσταση.
Από τότε που πηγαίναμε εμείς στην Εκκλησία, εμείς οι μεγαλύτεροι εννοώ, μαθαίναμε πως η Εκκλησία μας έπαιξε έναν σπουδαιότατο ρόλο, αναντικατάστατο ρόλο, στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Άλλο βέβαια τι γράφεται και τι λέγεται σήμερα, παραποιώντας και παραχαράσσοντας την ιστορία...
Μαθαίναμε τότε την αλήθεια, την Ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, στα χρόνια εκείνα της σκλαβιάς, όπου Πατριάρχες, Αρχιερείς, έγγαμοι και άγαμοι, ιερείς και ιερομόναχοι και μοναχοί, ήσαν πρώτοι στον αγώνα για την λευτεριά. Ήρωες αξεπέραστοι, οι οποίοι έβαψαν με το αίμα τους τα ράσα τους.
Η Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι εις τους αιώνας των αιώνων η χώρα των θαυμάτων, θαύματα που την δύναμή τους όμως την έχουν στην πίστη του Χριστού την Αγίαν.
Αυτήν, την οποίαν θέλησαν τόσα και τόσα χρόνια, οι νέοι μας πολιτικοί να παραμερήσουν...
Οι λαμπροί κληρικοί μας με τα ματωμένα τους ράσα πρόλαβαν και τον κίνδυνον του ολοκληρωτικού εξισλαμισμού και τον κίνδυνο στο να χάσουν όπως είπα προηγουμένως, την Ελληνική μας ταυτότητα, στο να πάψουμε να ζούμε σαν Έλληνες Ορθόδοξοι χριστιανοί, για να σβήσει μια για πάντα, ο πόθος για τη λευτεριά.
(Απ’ την Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, του Γεωργίου Ρούσσου, στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, επαναλαμβάνω, ΤΑ ΝΕΑ, στις δεκατρείς τρίτου του εβδομήντα εννιά (13/3/1979), έγραφε τα εξής -η εφημερίδα τα έγραφε, παρμένα βέβαια από τον Γεώργιο Ρούσσο):
« Στη διάρκεια της Τουρκικής σκλαβιάς, στον Πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, ανέβηκαν εκατόν οκτώ (108) Πατριάρχες, όλοι τους πέρασαν από πλαγητές πέτρες, ζώντας κάτω από τον τρόμο.
Οι περισσότεροι προπηλακίστηκαν, εξορίστηκαν, καταδιώχθηκαν, εφυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, κρεμάστηκαν, και εν φόνω μαχαίρας απέθανον.
Από αυτούς μαρτύρησαν με μαρτυρικό θάνατο, έντεκα (11) Πατριάρχες, εκατό (100) ιεράρχες, και έξι χιλιάδες (6000) παπάδες, όλοι τους θύματα στο βωμό της πίστεως και της πατρίδος.
Ο κορυφαίος ιστορικός - και ξένος ιστορικός -, Κάρολος Ντίλ, υπάρχουν μάλιστα στις μεγάλες πόλεις και δρόμοι με το όνομα αυτού του ιστορικού, και τον έχουν με το όνομά του στους δρόμους της Ελλάδας, γιατί αυτός έγραψε για την Ελλάδα και είπε για την Ελλάδα.
«Την ενότητα», γράφει, «που η Βυζαντινή Μοναρχία δεν την είχε ούτε στη γλώσσα ούτε στη φυλή, τη βρήκε στη θρησκεία, στην Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία, για ένδεκα (11) αιώνες που κράτησε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν αυτή, η μεγάλη προστάτιδα του Ελληνισμού, και όταν το Βυζάντιο έπεσε, η Εκκλησία διαφύλαξε και την Ελληνικήν Εθνότητα και την Ελληνικήν Παιδεία».
Και συνεχίζει, «ο Ελληνικός κλήρος, οι απλοί παπάδες, οι ραγιάδες παπάδες, ήταν αυτοί που συντηρούσαν την ιδέα της απελευθερώσεως. Από τον μύθο του μαρμαρωμένου βασιλιά και του εξαδακτύλου και της κόκκινης μηλιάς και των τηγανισμένων ψαριών και άλλων πολλών φημών, διατηρούσαν οι Έλληνες ιερή και άσβεστη την ελπίδα για μια ελεύθερη Ελλάδα. Πρώτοι οι Έλληνες κληρικοί στους αγώνας για την πίστη του Χριστού την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία.
Το χίλια εξακόσια (1600), ο Μητροπολίτης Λαρίσης Διονύσιος ο Φιλόσοφος, ηγείται τολμηρής επαναστάσεως με το λαό μαζί και όλους τους εγγάμους ιερείς, που πνίγεται στο αίμα γιατί όλοι εσφάγησαν σαν τραγιά.
Το χίλια εφτακόσα (1700), ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Τιμόθεος, ξεσηκώνεται μαζί με τους εκατόν πενήντα (150) εγγάμους ιερείς του, τους Έλληνας της νήσου, για να σφαγούν όλοι μαζί και σε λίγες μόνον μέρες».
Ένας άλλος ιστορικός, ο Τσάρλς Ντιέου γράφει περίπου τα εξής:
«Η Ορθόδοξος Εκκλησία στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν το σύμβολον της ενότητος του Έθνους, ο Πατριάρχης απέβη Εθνάρχης των σκλαβωμένων Ελλήνων. Γύρω από την Εκκλησία, τους επισκόπους, τους ιερείς και τους μοναχούς, μπόρεσαν όλοι οι Έλληνες να αποφύγουν τον εξισλαμισμό και την αφομοίωση με τους κατακτητάς.
Κάτω από τις τυραννικές πιέσεις των Τούρκων, ασφαλώς όλοι οι Έλληνες θα γίνουνταν μουσουλμάνοι και Τούρκοι με φέσι αν δεν υπήρχε η Ορθόδοξος Ελληνική Εκκλησία με τους παπάδες, τους καλογήρους, ιδίως δε οι προεχόμενοι εκ του Αγίου Όρους με πρώτον τον Άγιον Κοσμά τον Αιτωλό».
Και αυτά δεν τα γράφουν Έλληνες, τα γράφουν ξένοι.
Και είπα το όνομά του προηγουμένως. Τσάρλς Ντιέου. «Ούτε τα παιδομαζώματα», συνεχίζει, «ούτε οι σφαγές, ούτε οι λεηλασίες, ούτε οι καθημερινοί ξευτελισμοί κατόρθωσαν να λυγίσουν τους Έλληνες, γιατί τους εμψύχωναν και τους ενδυνάμωναν οι Ορθόδοξοι κληρικοί.
Τα ωραιότερα κορίτσια τα άρπαζαν απ’ τις αγκαλιές των μανάδων, για να κλειστούν στα άντρα της ακολασίας, τα λεγόμενα χαρέμια, ενώ τα αγόρια τα μετέβαλλαν σε γενιτσάρους».
Για σκεφτήτε να αρπάξουν τα παιδιά μας απ’ τις αγκαλιές μας και να μας τα κάνουν γενιτσάρους!...
Πολλές φορές ήταν τόσο φοβερές οι πιέσεις, ώστε αφού έσφαζαν πρώτα τους ιερείς κατόπιν με βασανιστήρια προσπαθούσαν να λυγίσουν όχι μόνον άτομα αλλά και οικογένειες και χωριά ολόκληρα, ιδίως δε στη Βόρειο Ήπειρο που τους έσφαζαν κατά χιλιάδες τους Ορθοδόξους Έλληνες Χριστιανούς.
«Μεγάλοι ήρωες και προστάτες των ραγιάδων υπήρξαν οι ιεράρχες», τους ονομάζει αυτός ο ξένος, και λέγει μερικούς «ο Σαλώνων Φιλόθεος, ο Θηβών Ιερόθεος, ο Τρίκκης Μακάριος, ο Κορίνθου Κύριλλος, ο Ευβοίας Αμβρόσιος, και ο μαρτυρικός Γρηγόριος ο Ε΄ (5ος), που τον κρέμασαν οι Τούρκοι στην πόρτα του Πατριαρχείου στις δέκα Απριλίου του χίλια οκτακόσια είκοσι ένα (10/4/1821), ύστερα από μία μαρτυρική πορεία μέσα στους δρόμους διότι τον έσερναν».
Και ο μεγάλος αυτός ιστορικός, ο Τσάρλς Ντιέου, καταλήγει στο εξής συμπέρασμα που είναι αποκλειστικά δικό του.
«Αν στα χρόνια της σκλαβιάς δεν υπήρχαν οι Ορθόδοξοι ιερείς και οι μοναχοί, όλοι οι Έλληνες σήμερα, θα φορούσαν φέσι και θα προσκυνούσαν τον ψευδοπροφήτη Μωάμεθ».
Και αυτά δεν τα είπαμε εμείς, ούτε τα είπε ο παπα-Στέφανος.
Ο Γάλλος πρόξενος Πουκεβίλ που ήταν τότε στην Πάτρα έγραφε «όταν κρότησαν τα Ελληνικά άρματα οι κάτοικοι της πατρίδος, οι κάτοικοι των κοιλάδων του Αλφειού, αθρόοι προσέρχονται στις εκκλησίες για να τους ευλογηθούν τα καριοφίλια και να ακολουθήσουν τους οπλαρχηγούς κάτω από τους ήχους των κωδωνοκρουσιών από τις καμπάνες όλων των ιερών ναών.
Οι ιερείς με λιτανείες, λειτουργίες και παρακλήσεις τονώνουν το θρησκευτικό και πατριωτικό συναίσθημα.
Απ’ όλων τα στόματα ακούγεται η κραυγή ‘‘Για την πίστη του Χριστού την αγία και της πατρίδος την ελευθερία’’.»
Αυτά κατά τον πρόξενο Πουκεβίλ που συνεχίζει και λέγει ότι «οι γυναίκες κρεμούν τα νυφικά τους στέφανα στις εικόνες της Παναγίας για να δώσει νίκη η Υπέρμαχος στρατηγός η Θεοτόκος στους Έλληνες και να διώξει τους βαρβάρους. Τα παιδιά και οι γέροντες γονατιστοί προσεύχονται.
Γενικό ήταν το σύνθημα ‘Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες Σιών’». Αυτά κατά τον Γάλλο πρόξενο.
Αλλά είπα δέκα λεπτά και πέρασαν δώδεκα. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε πολλούς ακόμα και ειδικότερα δυο λόγια για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό τον Εθνομάρτυρα και Εθναπόστολο, που ήταν τεράστιο το έργο του.
Τέσσερεις περιοδείες που διέσχιζαν τη μισή Βαλκανική χερσόνησο, έφτιαξε και δώρισε 4.500 χιλιάδες κολυμβήθρες στα χωριά και με τα κοσμήματα των γυναικών έκτισε 250 σχολειά.
Ποιος το κάνει σήμερα αυτό;
Όπου πήγαινε ζητούσε ένα σχολείο και μια κολυμβήθρα. Είναι αυτός που κατήργησε πρώτος τα παζάρια της Κυριακής.
Τόνωσε την καλλιέργεια της γης και την φύτευση και τον εμβολιασμό των δένδρων. Συχνά έλεγε «Για να πάψουν τα παιδιά μας να μιλάνε τούρκικα ή αρβανίτικα πρέπει να κτίσετε ένα σχολείο, και για δάσκαλο θάχετε τον παπά του χωριού σας ή τον πρώτο καλόγερο του πιο κοντινού μοναστηριού.
Στο τέλος τον κρέμασαν με τη βοήθεια βέβαια των Εβραίων.
Αυτά και άλλα πάρα πολλά έκαμαν και εξακολουθούν να κάνουν ταπεινοί ιερείς για το Έθνος. Δε φροντίζουν μονάχα για τη σωτηρία των ψυχών, αλλά και για να διατηρηθεί όσο το δυνατόν αυτός ο τόπος ελεύθερος. Μακριά από τις ξένες επιταγές, και τα σφραγίσματα και προπαντός δε τις επιρροές. Πόσο αυτό θα κατορθωθεί στις ημέρες μας ένας Θεός μόνο το γνωρίζει.
Το Βυζάντιο έπεσε τότε εξαιτίας των αμαρτιών μας. Και την μεγάλη διαφθορά που υπήρχε. Η διαφθορά υπάρχει σήμερα και ξεπέρασε τα χρόνια του Βυζαντίου.
Υπάρχουν όμως ακόμα άλλα δύο πράγματα που είναι πολύ πιο χειρότερα από εκείνα τα χρόνια. Και τα δυο πράγματα είναι
- οι βλασφημίες των θείων, και
- οι φοβερές εκτρώσεις κάθε χρόνο. Που κάθε χρόνο μεγαλώνουν. Πέρυσι έφτασαν τις 400.000 χιλιάδες επισήμως.
Τετρακόσιες χιλιάδες εκτρώσεις το χρόνο. Δεν μπορεί να το αφήσει αυτό ασυγχώρητο ο Θεός. Δεν ξέρω τι θα κάνει, Θεός είναι ό,τι θέλει κάνει.
Μακάρι να ρίχνει συνεχώς βλέμμα ευσπλαχνίας στην πατρίδα μας και πάνω μας, αλλά δεν ξέρω μέχρι πότε.
Γι’ αυτό λοιπόν να είμαστε έτοιμοι μέσα από τη μετάνοια και την προσευχή όταν θα έρθει η ώρα εκείνη η φοβερά και η κρίσιμος, - μπορεί να γίνει με ένα σεισμό που να ισοπεδώσει την Αθήνα, ολόκληρο το λεκανοπέδιο να το πάρει κάτω και να θαφτούν τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι, τίποτα δεν είναι αδύνατο για το Θεό, το είπε σήμερα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία «ουκ αδυνατίσει παρά τω Θεώ παν ρήμα» και τότε τι θα γίνει;
Τι ψυχή θα παραδώσουμε στο Θεό; Τι ψυχή θα παραδώσουμε;
Ο Θεός να μας λυπηθεί!
( πρωτοπρεσβύτερος π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος )
ΠΕΡΙ «ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ», «ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ» ΚΑΙ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ...
"...Είδα και άκουσα στο βραδινό δελτίο της ΝΕΤ τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Καψή να προσπαθεί να εξομοιώσει τους τραμπούκους του παρακράτους της Δεξιάς που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη με τα σημερινά θύματα της αντεθνικής, αντικοινωνικής και αντιλαϊκής πολιτικής της ξένης Τρόικα και της ντόπιας Κυβέρνησης που προσπαθούν να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους...
Ώστε οι κύριοι Παπαδήμος, Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος, Νταλάρας και Παπουτσής είναι οι σημερινοί Μπελογιάννης, Σαράφης, Λαμπράκης και Πέτρουλας και όλο αυτό το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι δεκάδες χιλιάδες που έχασαν τις δουλειές τους κι άλλοι τόσοι που θα είναι από δω και στο εξής αναγκασμένοι να ζουν με 200 ως 500 Ευρώ το μήνα είναι τραμπούκοι ;
Οι νέοι επιστήμονες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, οι καταστηματάρχες και οι υπάλληλοι των κλεισμένων μαγαζιών και οι ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι των 4.500 επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, όλοι αυτοί, που η πολιτική
σας, κ. Καψή, τους οδήγησε στο τελευταίο σκαλί του πόνου, της απελπισίας, της απόγνωσης και της οργής είναι οι σημερινοί τραμπούκοι;
Πού αντί να κρατούν μαχαίρια, πιστόλια και
σιδηρολοστούς χρησιμοποιούν τα ... θανατηφόρα γιαούρτια για να εξοντώσουν τους σύγχρονους εθνικούς ήρωες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς και
διακεκριμένους οπαδούς μιας ουσιαστικά και τυπικά παράνομης κυβερνητικής εξουσίας που έχει καταντήσει προ πολλού άβουλο όργανο-μαριονέτα στα χέρια των κυρίων Μέρκελ, Σόιμπλε, Τόμσεν και Ράιχεμπαχ.
Μας είπατε, κ. Καψή, ότι ο κ. Νταλάρας συμβολίζει σήμερα τη Δημοκρατία
κι έτσι καταλάβαμε το κρυφό νόημα αυτών των περίφημων συναυλιών που
τόσο υπερβολικά προβάλλονται από τα ΜΜΕ που ελέγχετε, στις οποίες ένας
προβεβλημένος και αγαπητός από το πλατύ κοινό τραγουδιστής προσπαθεί
να αναδειχθεί σε θύμα στο βωμό της Δημοκρατίας που απειλείται από
όλους εμάς τους «απ' έξω», που με τόση αφέλεια προσπαθείτε να μας
κάνετε με το ζόρι «παρακρατικούς».
Ξεχνώντας ότι πριν λίγες μέρες
εσείς οι ... «δημοκράτες» δεν διστάσατε να εκσφενδονίσετε όχι
αυγουλάκια και γιαούρτια αλλά βόμβες δακρυγόνων με στόχο τα κεφάλια
μας και να μας ψεκάσετε με χημικά που αποδεδειγμένα ιατρικά
καταστρέφουν ένα από τα πιο ζωτικά όργανα του ανθρώπου, τους βρόγχους.
Στα κεφάλια διαδηλωτών που δεν έκαναν τίποτα άλλο πέραν του να
φωνάζουν συνθήματα.
Θα έπρεπε να σας είχαμε κάνει (σε όλη την Κυβέρνηση) μήνυση για απόπειρα δολοφονίας, όμως προσωπικά δεν καταδέχομαι να έχω καμμιά
σχέση μαζί σας, ούτε του κατηγόρου. Και ξέρετε γιατί;
Γιατί εγώ έμαθα να πιστεύω και να υπερασπίζομαι ακόμα και με τη ζωή μου την Εθνική μας Ανεξαρτησία, που εσείς την πουλήσατε στους ξένους για μια χούφτα
αργύρια.
Αλήθεια, με τι πρόσωπα θα πάτε να τιμήσετε τους ήρωες του '21 που θυσιάστηκαν για την Εθνική μας Ανεξαρτησία, όταν έχετε παραδώσει
-γεγονός πρωτοφανές στην ιστορία μας- αυτή την Ανεξαρτησία στους
ξένους, βάζοντας οικειοθελώς τον ελληνικό λαό κάτω από τον ζυγό των
ανελέητων ξένων τοκογλύφων;
ΟΧΙ ! Η 25η Μαρτίου δεν ανήκει σε σας!
Δεν έχετε το δικαίωμα να μολύνετε με την παρουσία σας τη μνήμη όλων αυτών που θυσιάστηκαν για την Τιμή της Πατρίδας που εσείς ποδοπατήσατε.
Η 25η Μαρτίου ανήκει στον Ελληνικό Λαό.
Σε κείνους που ακόμα και σήμερα αγωνίζονται για την Ανεξαρτησία της Χώρας, τα δικαιώματα των εργαζομένων και την πίστη στις ανεξάντλητες δυνάμεις
του Λαού μας,. Του Ελληνικού Λαού που είναι ο μόνος που μπορεί να
εξασφαλίσει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, φτάνει να μπορέσει
να απαλλαγεί από τις δαγκάνες των νέο-Ναζί της Ευρώπης, οι οποίοι με
τη συνεργασία ανθρώπων μειωμένης εθνικής ευθύνης τον έχουν δέσει
σήμερα χειροπόδαρα προσπαθώντας να τον αχρηστεύσουν.
Αλλά αυτό δεν θα το πετύχουν!
patrablog.blogspot.com
