Συγκεκριμένα, ένα 3D αντίγραφο του σώματος του ασθενούς θα δημιουργείται μέσω των ιατρικών δεδομένων και θα προσφέρει μια συνολική εικόνα της υγείας του.
Το 3D «avatar» θα παρουσιάζεται στον υπολογιστή και θα επιτρέπει στους ιατρούς να δοκιμάζουν πάνω σ’ αυτό διαφορετικές θεραπείες, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να εξετάζουν πια απ’ όλες καθίσταται πιο κατάλληλη για την εκάστοτε ασθένεια.
Επιπλέον, η λεπτομερής προσομοίωση θα προειδοποιεί για ανεπιθύμητες παρενέργειες, προτού αυτές συμβούν στον ασθενή.
Οι ιατροί έχουν ήδη αναπτύξει το ψηφιακό μοντέλο ενός εγκεφαλικού ανευρίσματος, το οποίο προβλέπει τη πιθανότητα ρήξης και αξιολογεί την αναγκαιότητα θεραπείας.
Η τεχνολογική πρόοδος θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στη πρόβλεψη καταγμάτων σε ασθενείς με οστεοπόρωση, μέσω της κατασκευής ενός μυοσκελετικού μοντέλου από τα δεδομένα της οστικής πυκνότητας.
«Μέσω της ανάπτυξης μοντέλων ολοκληρωμένων συστημάτων οργάνων, όπως του καρδιαγγειακού συστήματος, οι κλινικοί ιατροί θα είναι σε θέση να γνωρίζουν εάν η θεραπεία της συστολής σε μια στεφανιαία αρτηρία, θα μπορούσε να βελτιώσει ή να επιδεινώσει τη παροχή αίματος σε άλλες στεφανιαίες αρτηρίες ασθενών με πολλαπλές βλάβες», αναφέρει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, Αλεχάνδρο Φράνγκι.
Το σύστημα αναμένεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία, μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Βιοϊατρικής και Μοντελοποίησης.
