Δεκάδες ήταν τα βασίλεια και οι κομητείες, όταν αποφάσισε το σύστημα να τα συνενώσει σε δύο κραταιά βασίλεια, την Ιταλία και Γερμανία. Έπρεπε να υπάρχει ισχυρό αντίβαρο στην επέκταση της σλαβικής αυτοκρατορίας των Ρώσων, αλλά και για να αντιμετωπισθεί η ασιατική απειλή της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι σκοποί αυτοί επιτεύχθηκαν ήδη, καιρός φαίνεται να ξαναγυρίσουμε στα παλιά.
Λίγοι πλέον αμφιβάλλουν ότι επιδιώκεται η εξασθένηση των κρατών με την απώλεια κατ’ αρχάς της μέρους της κυριαρχίας τους, που θα επιφέρει και εδαφική απώλεια σε μάκρος χρόνου, λόγω της σκόπιμης υποκίνησης εθνοτικών διεκδικήσεων. Κανείς, από όσους ρώτησα, δεν μου έδωσε μια πειστική απάντηση, για ποιο λόγο ο κ. Σόρος, φερ’ ειπείν, επιδεικνύει ενδιαφέρον για τις μειονότητες των Βαλκανίων, χρηματοδοτώντας αφειδώς ελεγχόμενες ΜΚΟ, για την «προστασία» τους.
Άκουσα για πρώτη φορά το όνομα του κ. Μπερλουσκόνι πριν από 20 τουλάχιστον χρόνια, όταν δεν είχε ακόμη ασχοληθεί με την πολιτική και ήταν απλώς ένας πλούσιος Ιταλός επιχειρηματίας. Και με εξέπληξε η αναφορά του συνομιλητή μου –μέλους του Συνδέσμου Βιομηχανιών Β.Ε.- όταν μου είπε πως ο κ. Μπερλουσκόνι «σκέπτεται να αγοράσει το Βέλγιο». Μη έχοντας ακόμη την απαιτούμενη δημοσιογραφική εμπειρία, ήταν επόμενο να εκπλαγώ.
Η απάντηση όμως στην απορία μου ήταν απλή: Τι είναι το Βέλγιο; Μια χώρα, όπου οι μετοχές των μεγάλων επιχειρήσεών του βρίσκονται στα χέρια 5-6 χρηματοπιστωτικών οίκων της Νέας Υόρκης. Όποιος επομένως αγοράσει αυτές τις μετοχές ή τα κρατικά ομόλογα, απέκτησε και κυριαρχία επί του κράτους. Αν θα μείνουν σε βελγικά χέρια τα ψιλικατζίδικα και τα καπνοπωλεία, αυτό δεν αλλάζει τα πράγματα.
Δεν γνωρίζω αν η αγοραπωλησία δεν προχώρησε επειδή υπαναχώρησε ο κ. Μπερλουσκόνι ή επειδή οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι ήθελαν το Βέλγιο για τον εαυτό τους. Όπως έχουν τα πράγματα, ισχύει μάλλον το δεύτερο. Αν δε κάποιος υποθέσει ότι πρόκειται απλώς περί σεναρίου μη υλοποιήσιμου, νομίζω πως θα προσγειώθηκε όταν πληροφορήθηκε ότι έγινε πρόταση αγοράς της χώρας μας!
Τι λέγει η είδηση που μεταδόθηκε από τα διεθνή πρακτορεία. Η πανίσχυρη εταιρία Apple αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα. Έχει στο αποθεματικό της 97,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε ρευστό, ενώ η μετοχή της καλπάζει και οι πωλήσεις της εκτινάσσονται ολοένα σε υψηλότερα ρεκόρ, ο κολοσσός της Σίλικον Βάλεϊ, η κραταιά Apple αντιμετωπίζει το παρακάτω «πρόβλημα»:
Πώς να χρησιμοποιήσει τα τεράστια αποθεματικά της, τα δισεκατομμύρια δολαρίων που υπάρχουν στα ταμεία και τα οποία, κατά την εκτίμηση του ίδιου του Διευθύνοντα Συμβούλου της, κ. Timothy (Tim) Cook, που ανέλαβε μετά την παραίτηση του Steve Jobs, τον Αύγουστο του 2011, «είναι κατά πολύ περισσότερα απ’ όσα χρειάζονται για να λειτουργήσει και να επεκταθεί η εταιρεία», είπε.
Στην Ετήσια Γενική Συνέλευση της εταιρείας (στο Cupertino της Καλιφόρνια) αυτό ήταν και το κυρίαρχο θέμα: Τι θα τα κάνουμε τόσα χρήματα; Μεταξύ των πολλών που προτάθηκαν από τους μετόχους, ένας από αυτούς ρώτησε κατά πόσο η Apple θα σκεφτόταν να αγοράσει την καταχρεωμένη Ελλάδα!
Ποια ήταν η απάντηση του κ. Cook, στην ερώτηση που του φάνηκε απόλυτα φυσιολογική; «Κοιτάμε όλες τις προοπτικές αλλά δεν έχουμε εξετάσει αυτή την πιθανότητα». Μπορεί δηλαδή να την εξετάσουν προσεχώς! Και αν δεν είναι ελκυστικό προϊόν η Ελλάδα -αφού πρόφθασαν άλλοι- μπορούν να αγοράσουν κάποια χώρα από τα αζήτητα.
Οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Εδώ και δεκαετίες φρόντισαν να διαλύσουν τους συνδετικούς ιστούς των κοινωνιών, ώστε να ατονήσουν τα ανακλαστικά. Κι αν κάπου υπάρξουν αντιδράσεις, είναι έτοιμες οι μονάδες «καταστολής ταραχών» που εκπαιδεύονται σε όλη την Ευρώπη, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης. Φυσικά, οι εκπαιδευόμενοι στην Ελλάδα, μας είπαν ότι προορίζονται για αποστολή σε άλλες χώρες. Λογικό, διότι μπορεί να συνενωθούν με τους «ταραχοποιούς». Οι εκπαιδευόμενοι όμως στην Ολλανδία, τι ενδοιασμό θα είχαν να έρθουν εδώ για αντιμετωπίσουν τους «ταραξίες»;
