Ο λαός του…ξέφυγε του ΚΚΕ. Ό,τι δεν έκανε «το Κόμμα του λαού» το ανέλαβε η κρίση και στο Κόμμα έπεσε μελαγχολία.
Δεν πρόλαβε και το’ πιασαν στον ύπνο; Ελέγχει την κεντρική Λαχαναγορά (όπως λέγεται) και προτιμά την «ιδεολογική» δύναμη των μεσαζόντων;
ΟΠΩΣ και να’ χει, άγχονται και βράζουν στο ζουμί τους. Ποιοι; Οι σημερινοί της ηγεσίας (ποιος ρωτάει τη βάση-αυτή ακολουθεί…), επίγονοι και συνεχιστές ξεροκέφαλων του παρελθόντος, που έγραψαν τη δικιά τους ιστορία. Μόνο που «τότε» τα πράγματα ήσαν άγρια και οι παγίδες πολλές, καλοστημένες και αόρατες. Δεν πρέπει κι ούτε θέλουμε να θυμηθούμε, αλλά τα «λάθη» τους δεν τα πλήρωσαν μονάχοι. Τα πλήρωσαν τα «παράπλευρα» θύματα και οι χιλιάδες ιδεολόγοι που σύρθηκαν απ’ το άρμα τσαγκαράδων, καπνεργατών και μπαρμπέρηδων που κατηύθυναν τον «αγώνα» κρατώντας τα ηνία.
ΣΤΑ σημερινά, μικρά και ασήμαντα τηρουμένων των αναλογιών, δείχνουν την κλάση τους οι «ηγέτες», επιδεικνύουν το μυαλό τους που κατεβάζει ιδέες γυρίζοντας ανάποδα και οι οπαδοί συμφωνούν. Όχι στην…λαϊκή πατάτα, γιατί εξασφαλίζει άλλοθι στις κυβερνήσεις που θα εξαφάνιζαν τους μεσάζοντες και ουδέν έπραξαν.
ΚΑΙ στήθηκαν απέναντι, καταγγέλλοντας. Κόντρα στο συμφέρον του κοσμάκη που συνιστά κομμάτι του λαού κι ας τον…χρεώθηκε το ΚΚΕ, τον «εμπορεύτηκε» και προσδοκά οφέλη. Ιδεολογικά που δεν φαίνονται και για πρακτικά που δεν έρχονται. Με το ποσοστό τους κολλημένο σε μονοψήφιο και τον κόσμο κουμπωμένο. Με τις εξυπνάδες τους, την κατάλληλη στιγμή, και με το «λάθος» να ξεπλένει την ενοχή που τους βαραίνει ανεξίτηλα για μικρά ή μεγάλα, σύγχρονα είτε ιστορικά.
ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ τα παλικάρια του ΠΑΜΕ που με άνεση απλώνουν πανό στην Ακρόπολη και μπλοκάρουν εισόδους λιμανιών, να…κουβαλάνε πατάτες. Με το τσουβάλι στον ώμο για τη γριούλα και τον πένητα, και να’ ναι πειστικοί. Με τη θεωρία τους πράξη για τον λαό, την ιδεολογία τους κόντρα σ’ εκείνην των αρπακτικών και αεριτζήδων και με το «Κόμμα του Λαού» στην καρδιά, αντί ταμπελάκι στο στήθος. Ωστόσο, να δεις, που αν το «κακό» συνεχιστεί, η…συντριβή απ’ την αγνόησή τους συνεχιστεί και δεν τους προγκήξουν, ίσως μπλοκάρουν την πατάτα. Αντί να καλλιεργήσουν τη συνεταιριστική ιδέα (στο παρελθόν, τη σκότωσαν οικονομημένοι των συμβουλίων και των ενώσεων) που γεννιέται απ’ την κρίση. Αντί να βγουν μπροστάρηδες για φτηνά προϊόντα, ανεμίζοντας τη χαντζάρα για τους μεσάζοντες.
