Σε ένα τσίγκινο παράπηγμα ζει τα τελευταία είκοσι χρόνια μια γυναίκα από την περιοχή του Πύργου, η οποία έχασε το σπίτι της στο σεισμό του 1993.
Η κ. Ζωή Μουζάκη, πριν από πολλά χρόνια, δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή της χωρίς ένα αξιοπρεπές και ζεστό σπίτι στο οποίο θα ζούσε τα υπόλοιπα χρόνια της, ύστερα από τον καταστρεπτικό σεισμό από τον οποίο έχασε όλα της τα υπάρχοντα. Στο ίδιο σημείο, εκεί όπου παλιότερα υπήρχε το σπίτι της, η κ. Μουζάκη, έχει δημιουργήσει με δικά της έξοδα, ένα μικρό δωμάτιο από τσίγκους που αν μη τι άλλο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί ένα ασφαλές σπιτικό, ζεστό και αξιοπρεπές. Χωρίς θέρμανση, νερό αλλά κυρίως δίχως μια ζεστή αγκαλιά και ένα πιάτο φαγητό η Ζωή Μουζάκη παραμένει εγκλωβισμένη στο αδιέξοδο της μοναξιάς της και με δάκρυα στα μάτια εξιστορεί τον πόνο της.
Η μοίρα, της έπαιξε άσχημο παιχνίδι και δυστυχώς μέχρι σήμερα, όπως αναφέρει η ίδια, δεν βρέθηκε κανένας να την λυπηθεί και να την βοηθήσει ώστε να βγει από το αδιέξοδο της μοναξιάς της. «Ζω μέσα σε αυτή την παράγκα εδώ και είκοσι χρόνια. Το χειμώνα κάνει πολύ κρύο και κρυώνω χωρίς θέρμανση», αναφέρει με δάκρυα στα μάτια στην εφ. «ΠΑΤΡΙΣ» η κ. Μουζάκη που ακόμα και τώρα δεν μπορεί να πιστέψει το κακό που την έχει βρει.
