φορητό όπλο που παρεμβάλλεται στη φωνή των ενοχλητικών ομιλητών και τους αναγκάζει να σταματήσουν.
Το «SpeechJammer», όπως ονομάζεται το σύστημα, είναι μια φαινομενικά απλή κατασκευή: αποτελείται από ένα κατευθυντικό μικρόφωνο που συλλαμβάνει την ενοχλητική φωνή, έναν αισθητήρα που μετράει την απόσταση, ένα κατευθυντικό ηχείο και μια μητρική πλάκα που τρέχει λίγες γραμμές κώδικα.
Το όπλο σιωπής βασίζεται στην αρχή της «καθυστερημένης ηχητικής ανάδρασης»: αναπαράγει τα λόγια του ομιλητής αλλά με μια μικρή καθυστέρηση, της τάξης των 200 μικροδευτερολέπτων.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους, διαθέσιμη στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv, η επανάληψη της φωνής παρεμβαίνει με κάποιον τρόπο στην επεξεργασία του ήχου στον εγκέφαλο. Ο «αντίλαλος» δημιουργεί στον ομιλητή μια ενοχλητική αίσθηση και τον κάνει τελικά να... τραυλίζει, οπότε αυτόματα νιώθει την ανάγκη να σταματήσει να μιλά.
Η ιδέα για το όπλο προήλθε από θεραπείες για την αντιμετώπιση του τραυλίσματος, οι οποίες βασίζονται στο ίδιο ακριβώς φαινόμενο. Το περίεργο όμως είναι ότι, αυτό που βοηθά όσους τραυλίζουν να μιλούν πιο φυσιολογικά, μπορεί να κάνει όσους μιλούν φυσιολογικά να αρχίζουν να τραυλίζουν.
Με άλλα λόγια, το όπλο είναι αναποτελεσματικό όταν ο ενοχλητικός ομιλητής είναι κάποιος που τραυλίζει.
Είναι επίσης αναποτελεσματικό στην περίπτωση άναρθρων κραυγών.
Τα μειονεκτήματα αυτά δεν είναι βέβαια αμελητέα, δεν είναι όμως και αρκετά σημαντικά για να εμποδίσουν την αξιοποίηση μιας τεχνολογίας με τόσο ευρείες πιθανές εφαρμογές.
Οι ίδιοι οι Ιάπωνες ερευνητές -ο Καζουτάκα Κουριχάρα στο Εθνικό Ινστιτούτο Προηγμένης Βιομηχανικής Επιστήμης και ο Κοΐτσι Τσουκάντα στο Πανεπιστήμιο Οχανομίζου- προτείνουν το SpeechJammer ως μέσο για την καταπολέμηση κάθε παράγοντα που «εμποδίζει την ειρηνική συζήτηση».
Κι αυτό σημαίνει ότι, όσοι δεν σέβονται τις αρχές του δημοκρατικού διαλόγου, ή ακόμα και την αξία της ησυχίας, καλά θα κάνουν επιτέλους να το βουλώσουν.
