Η έρευνα αναφέρει ότι οι κύριοι παράγοντες είναι φτωχές συνθήκες στο σπίτι για τις γυναίκες και έλλειψη κοινωνικής στήριξης για τους άντρες. Και οι 2 ομάδες επηρεάζονται εξίσου.
Η έρευνα παρακολούθησε τη χρήση αντικαταθλιπτικών σε 3.500 Φινλανδούς. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η αναλογία νοικοκυριών με ένα άτομο στις δυτικές χώρες έχει αυξηθεί τα τελευταία 30 χρόνια.
Έλαβαν μέρος 1.695 άντρες και 1.776 με μέση ηλικία τα 44,6 χρόνια. Ρωτήθηκαν το 2000 σχετικά με το αν ζούσαν μόνοι ή όχι. Συλλέχτηκαν άλλες πληροφορίες για τον τρόπο ζωής τους, όπως κοινωνική στήριξη, εργασιακό περιβάλλον, εκπαίδευση, εισόδημα, επαγγελματικό στάτους και καταστάσεις στο σπίτι, όπως και για τις συνήθειες καπνίσματος, τη χρήση αλκοόλ και τα επίπεδα δραστηριότητας.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι άνθρωποι που ζουν μόνοι αγόρασαν 80% περισσότερα αντικαταθλιπτικά κατά τη διάρκεια της επανεξέτασης, μεταξύ του 200 και 2008 σε σχέση με όσους δεν ζούσαν μόνοι.
Η ερευνήτρια Dr Laura Pulkki-Raback, του Finnish Institute of Occupational Health, δήλωσε ότι ο πραγματικός κίνδυνος για προβλήματα ψυχικής υγείας σε ανθρώπους που ζουν μόνοι θα μπορούσε να είναι ακόμα υψηλότερος. Πρόσθεσε ότι αυτού του είδους η έρευνα συνήθως υποεκτιμά τον κίνδυνο, επειδή οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο κίνδυνο τείνουν να είναι οι άνθρωποι που είναι λιγότερο πιθανό να ολοκληρώσουν την επανεξέταση. Επίσης δεν κατάφερε να διαλευκάνει πόσο συνήθης ήταν η κατάθλιψη που δεν αντιμετωπιζόταν.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η συμβίωση μπορεί να προσφέρει συναισθηματική στήριξη και αισθήματα κοινωνικής ενσωμάτωσης, καθώς και άλλους παράγοντες που προστατεύουν από προβλήματα ψυχικής υγείας.
Η έρευνα ανέφερε ότι τι να ζει κάποιος μόνος ενδεχομένως σχετίζεται με αισθήματα μοναξιάς και έλλειψη κοινωνικής ενσωμάτωσης και εμπιστοσύνης, που αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την ψυχική υγεία. Επίσης όλοι οι παράγοντες που περιλήφθηκαν χρειάζεται να αντιμετωπιστούν για να κατανοηθεί και να μειωθεί η κατάθλιψη σε ανθρώπους παραγωγικής ηλικίας.
