Η πρώτη εικόνα είναι ότι το κράτος προσπαθεί να περιορισθεί, η δεύτερη ότι διαμορφώνεται μία νέα τεχνοκρατική αντίληψη, εμφανής είναι η αλλαγή στην φιλοσοφία προσέγγισης και ανάπτυξης του πολιτισμού με διευθύνσεις που θα ασχολούνται με τον κεντρικό σχεδιασμό και τον έλεγχο ενώ γίνεται και προσπάθεια αντιμετώπισης προβλημάτων που ανέκυψαν τελευταία, όπως της φύλαξης.
Παρ΄ όλα αυτά όμως η μείωση των υπηρεσιών είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του νέου οργανογράμματος, το οποίο θα ενσωματωθεί σε σχέδιο νόμου για αλλαγή της δομής του κράτους. Κι αυτό γιατί πρόκειται για μείωση (σε κεντρικό και σε περιφερειακό επίπεδο) που ανέρχεται σε ποσοστό περίπου 40% .
Χαρακτηριστικό είναι ότι στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς οι 60 Εφορείες Αρχαιοτήτων της χώρας μειώνονται σε 40. Δημιουργούνται δηλαδή Εφορείες στην οποίες περιλαμβάνονται τμήματα και για τα αρχαία και για τα βυζαντινά μνημεία ενώ ενδιαφέρον είναι ότι σε κάθε μία προστίθεται ειδικό τμήμα φύλαξης αρχαιολογικών χώρων και μουσείων.
Αγνωστο φυσικά αν αυτή η ενοποίηση θα αποβεί σε καλό για την πολιτιστική κληρονομιά, σίγουρα όμως θα είναι κέρδος για τον πολίτη, καθώς απλουστεύει τις διαδικασίες αδειών κλπ. Δημιουργείται εξάλλου ένα Αυτοτελές Τμήμα Εξυπηρέτησης Κοινού, το οποίο θα ενημερώνει τους πολίτες για τις αρμοδιότητες και τις δραστηριότητες των Υπηρεσιακών Μονάδων του Υπουργείου και για τη χορήγηση πληροφοριακού υλικού.
Στην Αθήνα ιδιαίτερα συστήνεται μία Εφορεία (αντί των δύο) για το κέντρο της πόλης και τους μεγάλους δήμους της ενώ θα υπάρχουν ακόμη η Εφορεία Ανατολικής Αττικής και η Εφορεία Πειραιώς και Δυτικής Αττικής (συμπεριλαμβανομένων όπως και πριν Αίγινας, Κυθήρων, Πόρου, Σαλαμίνας ,Δοκού, Σπετσών, Τροιζηνίας, Υδρας)..
Σε Ειδικές περιφερειακές υπηρεσίες θα υπάγονται ορισμένα μεγάλα μουσεία της χώρας και συγκεκριμένα: το Εθνικό Αρχαιολογικό, το Βυζαντινό και Χριστιανικό, το Αρχαιολογικό Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, το Αρχαιολογικό Ηρακλείου, το Επιγραφικό και το Νομισματικό Μουσείο τα οποία ενώνονται σε μία διεύθυνση, το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης.
Στην Διεύθυνσης Οικονομικής Διαχείρισης θα υπάγεται το Τμήμα Απαλλοτριώσεων, Απόκτησης Ακινήτων και Αποζημιώσεων καθώς επίσης και το Τμήμα Χορηγιών. Οσον αφορά τον σύγχρονο πολιτισμό εξάλλου η σημαντικότερη αλλαγή είναι ότι επέρχεται κατάργηση των επιμέρους διευθύνσεων (θεάτρου, εικαστικών, γραμμάτων, κινηματογραφίας κ.ά.) και στη θέση τους συστήνονται απλά τμήματα.
Το οργανόγραμμα εδώ εμφανίζεται να θεωρητικολογεί με έννοιες όπως «στρατηγικός προγραμματισμός», «επιχειρησιακά σχέδια», «εποπτεία και διαχείριση», τα οποία πάντως - όπως και όλα τα ανωτέρω άλλωστε - στην πράξη θα κριθούν.
Να σημειωθεί τέλος, ότι ήδη υπάρχει διαφωνία από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων υπουργείου Πολιτισμού που θεωρεί ότι το νέο οργανόγραμμα «δημιουργεί συνθήκες αντιπαραγωγικού και δυσμενούς περιβάλλοντος».
erroso.blogspot.com
