Παναγιώτης Κοκκόρης
Για πολλά είναι να απορεί κανείς σήμερα.
Από το πώς κατορθώσαμε -γιατί κατόρθωμα είναι έστω και αρνητικό- να φτάσουμε στη σημερινή κατάντια, μέχρι τα ρεκόρ που σπάμε καθημερινά σε ανεργία, λουκέτα, μειώσεις σε μισθούς, περικοπές σε συντάξεις…
Είναι να απορεί κανείς για την ανικανότητα των χειρισμών, την ατολμία των κινήσεων, την αστοχία των δράσεων που χαρακτήρισαν ειδικά την τελευταία περίοδο Παπανδρέου, οδηγώντας μας μια ώρα γρηγορότερα στον όλεθρο, τη διάλυση και την καταστροφή.
Μα πάνω απ’ όλα είναι να απορεί κανείς που μέσα σ’ αυτό το πολεμικό σκηνικό κι ενώ διανύουμε τον πέμπτο χρόνο ύφεσης, επιμένουμε ακόμη σε αποτυχημένες οικονομικές πολιτικές όπου η προσήλωση όλων βρίσκεται στους αριθμούς με στόχο τον έλεγχο του ελλείμματος και απώτερο στόχο την καταπολέμηση της ύφεσης. Στο μεταξύ το μόνο που βιώνει καθημερινά ο Έλληνας και η Ελληνίδα είναι τα αποτελέσματα μιας εκτεταμένης λιτότητας που έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση πολλές οικογένειες, έχει στερήσει από ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης ακόμη περισσότερες κι έχει καταδικάσει σε οικονομικό και ψυχολογικό μαρασμό όλη την ελληνική κοινωνία.
Αναρωτιέμαι κι εγώ λοιπόν όπως το έκανε πρόσφατα σε κάποια ομιλία του ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς «Είναι δυνατόν το αντίδοτο στην κρίση να είναι ακόμη δύο χρόνια ύφεσης;
Με νέα εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας μειώνεται δραστικά ο κατώτατος μισθός στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, μένουν στον αέρα οι κλαδικές συμβάσεις με τους εργοδότες και τα συνδικάτα να έχουν διορία μέχρι τις 14 Μαϊου για να υπογράψουν τις νέες-ώστε να αποφευχθεί η κατακόρυφη πτώση των μισθών μέσω μετενέργειας και βέβαια μειώνονται τα επιδόματα ανεργίας. Αυτά που τώρα πια, αφορούν περισσότερους από 1.000.000 ανέργους σ’ όλη την Ελλάδα.
Ειδικά στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης το γ’ τρίμηνο του 2011, το ποσοστό ανεργίας σημείωσε-στη διάρκεια ενός χρόνου- άλμα που ξεπέρασε τις 6 ποσοστιαίες μονάδες αυξάνοντας τον αριθμό των ανέργων κατά 20.098 άτομα μέσα σε ένα χρόνο.
Αυτή είναι η τραγική εικόνα της παρατεταμένης ύφεσης. Μιας ύφεσης που αποσυντονίζει την οικονομία αντί να τη βοηθά να βρει τις ισορροπίες της, μιας συνεχιζόμενης λιτότητας που εκτρέφει την κοινωνική έκρηξη, μιας διαρκούς οικονομικής και επιχειρηματικής «άπνοιας» που «δολοφονεί» κάθε ελπίδα για ανάκαμψη πριν γεννηθεί.
Στον αντίποδα η σταθερή θέση της ΝΔ για ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και απασχόληση. Όχι στη θεωρία αλλά με συγκεκριμένες ενέργειες, προτάσεις και μέτρα. Μιλάμε για ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ, για αξιοποίηση των πόρων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, για τη δημιουργία μιας Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, την ενίσχυση των εξαγωγών, την προώθηση των έργων υποδομής, την τόνωση της ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας.
Η ώρα είναι περασμένη για την Ελλάδα, βαθιά μεσάνυχτα. Το ξημέρωμα, μπορεί να έρθει γρηγορότερα. Αλλά θέλει γνώση, σοβαρότητα και δουλειά. Πολλή δουλειά. Δουλειά με τόλμη, αποφασιστικότητα και κυρίως, ηθική ακεραιότητα.
pkokkoris.gr
