Η πρώτη λεπτομέρεια αυτής της βρώμικης ιστορίας είναι πως αυτός ο κύριος δεν πεθαίνει πηδώντας από το παράθυρο, όπως ανακοίνωσαν αρχικά οι Γάλλοι, αλλά με μια σφαίρα στο κεφάλι από τις ειδικές δυνάμεις της γαλλικής αστυνομίας. Να αναρωτηθούμε… Ο κ. Σαρκοζύ δεν τον ήθελε ζωντανό;
Κι όμως, με μια σφαίρα στο κεφάλι δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει πως ήταν «πράκτορας των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών»!
Το έγκυρο ιταλικό περιοδικό “Rinascita”, όπως και δεκάδες ευρωπαϊκά έντυπα που δεν ελέγχουν τα...
αμερικανοσιωνιστικά κέντρα, περιγράφει μερικά σημαντικά σημεία της βιογραφίας του Mohamed Merah:
«Ο Mohamed Merah εργαζόταν για πολλά χρόνια στους τους “barbouzes” [Direction générale de la sécurité extérieure (DGSE)], τους πράκτορες της γαλλικής μυστικής υπηρεσίας και ειδικότερα πήρε μέρος στην “απελευθέρωση” της Λιβύης, κατόπιν εντολών ατλαντικών μυστικών υπηρεσιών…
Ολοκληρώνοντας το έργο του στη Λιβύη, ήταν παρών τον περασμένο Οκτώβρη στη Homs [Συρία] και μαζί με άλλους άναψε το φυτίλι της τρομοκρατικής επίθεσης στη Δαμασκό, με θύματα αθώους πολίτες.
Ανέλαβε να συντονίσει την “εξέγερση”, που αμέσως ανακηρύχτηκε σε “Λαϊκή” εξέγερση, εκπαιδεύοντας [στις συνθήκες της Συρίας] πράκτορες της Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας, της γαλλικής μυστικής υπηρεσίας Dsge και της αγγλικής ΜΙ6.
Μετά την επιτυχία του στη Homs-Συρία, ο Mohammed Mesrah με γαλλικό διαβατήριο αναλαμβάνει νέα αποστολή στο Αφγανιστάν -στην ομάδα “Forzane Alizza”…
Σαν καλός μισθοφόρος εκτέλεσε επτά δολοφονίες και προτίμησε να τον σκοτώσουν αντί να παραδοθεί»
Από το διαβατήριό του πιστοποιείται ότι:
«Επισκέφθηκε το Ισραήλ [πως οι ισραηλινοί του επέτρεψαν είσοδο με τόσες επισκέψεις σε αραβικές χώρες; Αλλά, χώρες ισραηλινού και αμερικάνικου ενδιαφέροντος], τη Συρία, το Ιράκ και την Ιορδανία. Τι έκανε στο Ισραήλ αυτός ο Merah; Θα μπορούσε να το εξηγήσει, μάλλον θα έλεγε γιατί διάλεξε ένα εβραϊκό σχολείο για την τελευταία του τρελή δράση. Κι αν δεν ήταν μια τρέλα; Αν ήταν μια επιχείρηση;».
Έτσι ξεπηδούν οι πρώτες ειδήσεις για τον υποτιθέμενο δολοφόνο που ηρωοποιεί το ναζιστικό ισραηλινό καθεστώς.
Το περιοδικό “Rinascita”, ιστορικό ιταλικό έντυπο δεν ανήκει στην ακροαριστερά… σήμερα πρόσκειται στο «Δημοκρατικό Κόμμα» της λεγόμενης κεντροαριστεράς…
