Δείτε την ανακοίνωση:
"Αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση, απέναντι στους έλληνες πολίτες, στους φίλους και στους Τρικαλινούς ψηφοφόρους μου, με τους οποίους αγωνιστήκαμε μαζί επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες, να προβώ δημόσια και υπεύθυνα στην παρακάτω δήλωση, η οποία προσδιορίζει τη μελλοντική πολιτική μου πορεία, αλλά και την προσωπική μου στάση, εν όψει της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης.
Η διαχρονική μου πορεία στη ΝΔ επί 38 χρόνια
Υπηρέτησα από το 1974 τη ΝΔ πιστά, ανυστερόβουλα, με συνέπεια και με αγώνες και προσωπικές θυσίες. Γι’ αυτό τιμήθηκα με θέσεις ευθύνης και διάκρισης απ’ όλους, ανεξαιρέτως, τους αρχηγούς της.
Ωστόσο, διατήρησα την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά μου, ως πολίτης και πολιτικός, που σέβεται τον εαυτό του και τις αρχές του, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις μου, όταν έκρινα πως αυτό ωφελούσε τόσο την παράταξή μου, όσο και την πατρίδα. Την ελευθερία αυτή της έκφρασής μου, την σεβάστηκαν όλοι οι ηγέτες της ΝΔ.
Η σύγκρουσή μου με το σύστημα Σαμαρά
Την ίδια πολιτική ακολούθησα και επί ΝΔ του κ. Σαμαρά. Με ευθύνη και ειλικρίνεια και, βέβαια, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, εξέφραζα κατά καιρούς –γραπτώς και προφορικώς – δημόσια την άποψή μου, μιας και η κοινοβουλευτική μας ομάδα, δεν λειτουργούσε ποτέ ανοιχτά με διάλογο και τοποθετήσεις βουλευτών.
Οι θέσεις που επανειλημμένα διατύπωνα ήταν οι εξής:
Πρώτο. Πάγια υποστήριζα την ανάγκη για «εθνική συνεννόηση». Ειδικότερα, το έκανα για πρώτη φορά μέσα από το βιβλίο μου «Χωρίς Συμβιβασμούς (Εκδόσεις Λαβύρινθος, 1996), ενώ τη θέση μου αυτή την επανέλαβα και πρόσφατα με άρθρα μου.
Δεύτερο. Συνεχώς τα τελευταία δύο χρόνια πρότεινα στον κ. Σαμαρά να εγκαταλείψει τη διχαστική και λαϊκιστική ρητορική, που ακολουθούσε συστηματικά, και να προχωρήσει σε μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης [βλ. Δηλώσεις μου της 7/9/11 στα ΜΜΕ πως «η ΝΔ πρέπει να βάλει πλάτη, ώστε να βγει η χώρα από το αδιέξοδο», καθώς και την επιστολή που έστειλα στον Α. Σαμαρά στις 3/11/11, όπου μεταξύ άλλων τον προέτρεπα να ζητήσει ο ίδιος τη Συγκρότηση Κυβέρνησης Κοινής Εμπιστοσύνης].
Η τρίτη πρότασή μου (την οποία πάγια υποστηρίζω), είναι εκείνη της Ευρωπαϊκής προοπτικής. Γιατί το κύριο διακύβευμα της χώρας μας δεν είναι «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», αλλά «Ευρώπη και ευρώ ή έξω από την Ευρώπη και δραχμή». Τελικά, παρά την επί διετία αντιμνημονιακή και αντιευρωπαϊκή του ρητορική, ο κ. Σαμαράς υπέγραψε, με χαρακτηριστική σπουδή όλες τις εγγυήσεις που απαιτούσαν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας. Η καθυστέρηση, όμως, αυτή και οι παλινωδίες του, είχαν ως αποτέλεσμα να επιβαρύνει την αξιοπιστία της χώρας, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες από το γεγονός αυτό, και να μειώσει το κύρος της παράταξής μας.
Τέταρτο. Επί δύο χρόνια μιλούσα για την ανάγκη η ΝΔ να καλύπτει με την πολιτική της τον «μεσαίο χώρο». Αντ’αυτού, η ηγεσία της σημερινής ΝΔ προτιμούσε τον δρόμο μιας δήθεν «δεξιάς» καθαρότητας, υιοθετώντας ακραίες θέσεις στη πολιτική της, που τελικά την αποξένωσαν από τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους. Προειδοποίησα, μάλιστα, εγκαίρως τον κ. Σαμαρά για την δράση ολίγων, μη-κοινοβουλευτικών «στελεχών» (σταγονιδίων) του ηγετικού του πυρήνα. Σήμερα, η προσέγγιση του «μεσαίου χώρου» αποτελεί αδήριτη ανάγκη.
Η ιστορία, όμως, εκδικείται. Γιατί «πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις», ο κ. Σαμαράς άλλαξε ρότα, έκανε στροφή 180ο και υιοθέτησε τις θέσεις μου, για τις οποίες με υπερβολική εμπάθεια και εκδικητικότητα με διέγραψε!! Διέγραψε, δηλαδή, έναν βουλευτή, που επί 38 χρόνια συνεχώς αγωνίζεται με συνέπεια, με μαχητικότητα και αγάπη για την παράταξη, κάτι το οποίο δεν μπορεί να το υποστηρίξει κανείς για τον κ. Σαμαρά.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι, πως οδήγησε σε συνειδησιακά αδιέξοδα, εκλεκτούς βουλευτές και στελέχη που είχαν εκτεθεί υποστηρίζοντας τη δική του «αντιμνημονιακή» ρητορική των προηγούμενων ετών. Έτσι, διέγραψε 22 αξιοπρεπείς και συνεπείς βουλευτές που υποστήριζαν προ ολίγων εβδομάδων τις δικές του θέσεις!! Σήμερα, βέβαια, τους εκλιπαρεί να επιστρέψουν στο κόμμα!!
Δεν θα ακολουθήσω τον κ. Σαμαρά στον δρόμο που χαράσσει
Μετά την εκδικητική πράξη της διαγραφής μου, είχα και έχω αποφασίσει, μετά από ώριμη σκέψη, πως δεν μπορώ να συμπορευθώ με τον κ. Σαμαρά. Γιατί αυτό θα σήμαινε ότι θα απεμπολούσα όλες τις αρχές και τις αξίες με τις οποίες πορεύτηκα και που σφραγίζουν τη μεγάλη παράταξη της ΝΔ. Εξάλλου, δυστυχώς, η σημερινή ΝΔ δεν είναι το κόμμα
• Που γνωρίσαμε, αγαπήσαμε και δώσαμε την ψυχή μας, υπηρετώντας το άδολα και χωρίς ιδιοτέλεια επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες.
• Που είχε ως στόχο να δημιουργήσει έναν κόσμο καλύτερο και έναν ηπιότερο πολιτικό πολιτισμό
• και Που οικοδόμησαν και λάμπρυναν εξαιρετικές πολιτικές φυσιογνωμίες της Δημόσιας ζωής μας. Η ΝΔ σήμερα δεν αποτελεί τη μεγάλη, αστική, φιλελεύθερη, Εθνική και Ευρωπαϊκή παράταξη, η επιρροή της οποίας ξεκινούσε από την καλούμενη «λαϊκή δεξιά» και έφτανε στις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας, όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ο ιδρυτής της Κων/νος Καραμανλής.
Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια, με την ηγεσία Σαμαρά, η ΝΔ έχει προχωρήσει σε μια πλήρη αλλοίωση και μεταλλαγή των θέσεών της. Συγκεκριμένα:
• Αλλοιώθηκε η πολιτική της φυσιογνωμία, το ύφος και ο πολιτικός της λόγος. Η Νέα Δημοκρατία ήταν η παράταξη της μεσότητας, της σύνεσης, της σωφροσύνης, της υπευθυνότητας και της σύνθεσης των διαφόρων απόψεων. Σήμερα, όλα αυτά τα στοιχεία έχουν αντικατασταθεί από έναν άκρατο λαϊκισμό, από δημαγωγία και από έκδηλο και χωρίς όρια τυχοδιωκτισμό. Τα παραδείγματα αφθονούν: η μέχρι πρότινος ακραία αντιμνημονιακή ρητορική, οι λεονταρισμοί περί επαναδιαπραγμάτευσης, οι ανεφάρμοστες υποσχέσεις των διαφόρων «Ζαππείων», η υπόθαλψη όλων των αιτημάτων των συντεχνιών κλπ.
• Το κόμμα σήμερα κυβερνιέται από περίεργες «σέχτες» και φατρίες, που η μόνη σχέση με την ιστορική παράταξη είναι η «φιλία» με τον αρχηγό. Το ήπιο και συνετό πρόσωπο της ΝΔ του «μεσαίου χώρου» έχει ανατραπεί. Με τα ουρανοκατέβατα αυτά «ηγετικά» στελέχη, ταυτίζεται απόλυτα και ο σημερινός αρχηγός της παράταξης, ο οποίος εμφορείται από τις ίδιες ακριβώς ιδέες και αντιλήψεις.
• Η σημερινή ΝΔ του κ. Σαμαρά προσχώρησε σε μια πολιτική αντίληψη για μια δήθεν «δεξιά ιδεολογική καθαρότητα», την οποία μεταβαπτίζει σε «λαϊκή». Μια τέτοια στάση, όμως, θέτει το μεγάλο αυτό κόμμα στο περιθώριο του ιδεολογικού και πολιτικού φάσματος. Ως μοναδική «σανίδα σωτηρίας» έχει την κατάρρευση του πολιτικού του αντίπαλου (του ΠΑΣΟΚ). Μπορεί, όμως, ένα κόμμα εξουσίας, που θέλει να κυβερνήσει την Ελλάδα –και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή – να στηρίζεται αποκλειστικά στην ανικανότητα και στην αυτοδιάλυση του αντιπάλου και σ’ έναν νεκραναστηθέντα στείρο και άγονο «αντικομμουνισμό», που μας οδηγεί στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ψυχρού πολέμου.
Τέλος, θέλω να τονίσω ότι δεν θα πολιτευθώ στις προσεχείς εκλογές, πλην όμως δεν θα εγκαταλείψω την πολιτική μου δραστηριότητα. Θα επιστρέψω ενεργά στη ΝΔ αμέσως μετά την απομάκρυνση από την ηγεσία του κόμματος του κ. Σαμαρά –που δεν θ’ αργήσει να γίνει– και της ηγετικής του φραξιάς.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η ψυχική μου σχέση με το κόμμα της ΝΔ, παραμένει αμείωτη και σταθερή, ενώ άρρηκτη θα διατηρηθεί και η αγάπη και ο σεβασμός προς όλους τους νεοδημοκράτες πολίτες, που αγωνιούν, εξαιτίας της σημερινής ηγεσίας, που κατακερμάτισε τη ΝΔ και διέλυσε την ενότητά της. Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συμπατριώτες μου Τρικαλινούς, που με τιμούν με τη φιλία τους, σφυρηλατημένη επί πολλά χρόνια, μέσα από αγώνες, χαρές και δάκρυα."
