τον σωματικό μας εκφυλισμό, την αλλοτρίωση της εθνικής μας ταυτότητας, γενικότερα του κράτους μας σαν οντότητας, για την κοινωνία μας που ομοιάζει με χώρα μπανανίας, και για το διεθνώς γνωστό, κοινό όνομα όλων μας, που είναι.... Αυνανίας.
Χάθηκε η αξία του κλασσικού, η διάκριση του καλού και του κακού, ο κοινός νους και η απλή λογική, η ντροπή, η αιδώς και η ηθική. Η τηλεόραση κατασκευάζει την αλήθεια, οι στατιστικές μας λένε παραμύθια, τα περισσότερα προγράμματα είναι εμετικά, ξενόφερτα και προπαγανδιστικά. Δεν υπάρχει πια καμιά αξιοπρέπεια, παρά μόνο άκρατη αμετροέπεια, χωρίς γνήσιο πατριωτισμό, μόνο συμφεροντολογικό εγωκεντρισμό.
Το διαχρονικό έχει γίνει εφήμερο, το βαρβαρικό άγριο διώχνει το ήμερο, οι συμπεριφορές και οι σχέσεις αλλάζουν ραγδαία, εκφυλίζονται και διαλύονται μοιραία. Επιπλέουν οι "φελλοί", η κακογουστιά, η αναισθησία, ο χλευασμός, η αναίδεια, η αδιακρισία, ο δόλος, η εγωπάθεια, η υστεροβουλία, η απάτη, το ψέμα και η υποκρισία. Υπέρτατες αξίες το χρήμα, το ''φαίνεσθαι'' και η σοβαροφάνεια, και όχι το "είναι", η αλήθεια και η διαφάνεια, ούτως ώστε οι άξιοι και σοβαροί μένουν στην αφάνεια, κι έτσι δείχνεται εκθαμβωτική και γυαλιστερή η επιφάνεια.
Αυτό συμβαίνει διότι κυριαρχεί η φαυλοκρατία, και όχι δυστυχώς η ακριβοδίκαιη αξιοκρατία, με συνέπεια να επηρεάζεται η ευθικρισία, και φυσικό αποτέλεσμα την ασυδοσία. Κι έτσι εξαπλώνεται ο παράνομος χρηματισμός, των απλών ανθρώπων ο αισχρός εμπαιγμός, επέρχεται ατιμωρησία, κοινωνική ανασφάλεια κι αναλγησία. Έχει πληγεί ανεπανόρθωτα η δημοκρατία, η διάβρωση απ' την διαφθορά ειν' η αιτία, είναι σχεδόν αδύνατη η υγιής επαναφορά, με ξεπουλημένες συνειδήσεις μοναδική προσφορά.
Η εκκλησία αδυνατεί να προσφέρει λύση, έχει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα να επιλύσει, ο πλουτισμός των επισκόπων μέγιστο αγκάθι, η χριστιανική λιτότης προ πολλού εχάθη. Ο χωρισμός κράτους - εκκλησίας επιβάλλεται, απ’ όλους τους ιερείς όμως εμποδίζεται και βάλλεται, αδυνατούν τη πραγματικότητα να συνειδητοποιήσουν, να εκσυγχρονισθούν και την εποχή μας ν΄ακολουθήσουν. Δεν αρκεί της επιτυχίας η προσποίηση, ώστε να εξαφανίζεται κάθε ικανοποίηση, ευτυχία δεν υφίσταται χωρίς καλαισθησία, αρμονία, αλληλεγγύη κι ευαισθησία. Αλλά για όλα χρειάζεται καλλιέργεια, και όχι απερίσκεπτη αυτενέργεια, ενδιαφέρον και αληθινή φιλία, και όχι αλόγιστη αστυφιλία. Χρειάζεται επικέντρωση και αφοσίωση, όχι αδιαφορία και πλαστή προσομοίωση, ευρύτερη συμφωνία και στον σκοπό μας πίστη, σεβασμός, ευρύνοια και συνεργασία όλων αρίστη. Έχει χαθεί το παραδοσιακό μας ήθος, κι έμεινε το συμπλεγματικό κι αντιπαθέστατο ΔΗΘΕΝ ΥΦΟΣ, η φημισμένη στα πέρατα του κόσμου ελληνοπρέπεια, αντεκατεστάθη απ’ την ξενόφερτη απρέπεια.
Το θάρρος και η φυσική ευγένεια, παραμερίστηκαν απ’ το θράσος, την αναίδεια, την αγένεια, επικρατούν κακώς τα άνευ λόγου «όχι» και τα αναίτια «δεν», στους καλούς τρόπους παίρνουμε βαθμό μηδέν. Χρειάζονται πολίτες με συνείδηση και σθένος, κι όχι ανεύθυνοι, αμέτοχοι, με κοινωνικό μένος, αγνοί ρομαντικοί αρχαιολάτρες, κι όχι ραδιούργοι, πονηροί εξουσιολάτρες. Ο πολιτικός πρέπει να ‘ναι αδιάβλητος, οικονομικά αυτάρκης, κι όχι υποχείριο άλλων, αμείλικτος σπουδάρχης, να είναι ισχυρός χαρακτήρας, ακέραιος, σταθερός, μορφωμένος, σύγχρονος, συνεπής, σοβαρός. Νάχει ευφράδεια και ευπρέπεια, στα λόγια και τις πράξεις του συνέπεια, εσωτερική δύναμη και πολιτική βούληση, και όχι σε όλα τιμοκατάλογο για πούληση. Πρέπει να φαίνεται και να είναι τίμιος, αξιοπρεπής, αδέκαστος, δίκαιος, ευπροσήγορος, προσηνής, αξεπέραστος, γνήσιος λάτρης του υψιπετούς κάλλους, παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους άλλους. Θα υπάρχουν και οι επίδοξοι θεσιθήρες, οι άνευ φραγμών επαγγελματίες ψηφοθήρες, ο εμετικός αυλοκολάκων εσμός έχει γίνει πια θεσμός. Δεν θέλουμε ξενόφερτους σωτήρες, ιδιοτελείς,κυνικούς με απαίσιους χαρακτήρες, με σκοπό τους την εθνική μας εξαγορά, διότι έτσι υπαγορεύει η διεθνής ''ΑΓΟΡΑ''....
Δεν χρειαζόμαστε από τοκογλύφους συμβουλές, ούτε τις συμφεροντολογικές τους αναβολές, δεν ζητάμε ούτε ικετεύουμε εξευτελιστικά βοήθεια, ας προσέχουν γιατί η Ιστορία γράφεται στα επιμύθια. Θέλουμε μια Ελλάδα ανεπτυγμένη, εύπορη, και όχι πτωχευμένη, μισοκακόμοιρη κι άπορη, με ίσες ευκαιρίες για όλους, ανεξάρτητη οικονομικά, με κοινωνική πρόνοια, ισονομία, δικαιοσύνη, ώριμη πολιτικά. Μια Ελλάδα να χαίρεσαι να ζεις, κι όχι απλώς να επιζείς, να υπάρχει ειρήνη και ασφάλεια κι όχι εγκληματικότητα και ανασφάλεια. Μια χώρα χαμογελαστή, φιλόξενη, ικανοποιημένη, δονούμενη από θετικότητα, χαρούμενη κι ευτυχισμένη, με έξω καρδιά διασκέδαση και ευθυμία, και σεβασμό σε κάθε λογική επιθυμία. Με άμεση ενημέρωση και κοινωνική στήριξη διοικητική εξυπηρέτηση και θεσμική υποστήριξη, διεθνώς υπολογίσιμη δύναμη, ισχυρή, χώρα πανέμορφη, επιτυχημένη, σ’ όλους αγαπητή !
-Έλλην Αθηναίος-
Αναγνώστης
