Πάμε στο πάρτυ των τρελλών
να γίνουμε χαϊβάνια
να ‘ρθει που λεν και ο Αρμαγεδδών
να φύγουν τα ταβάνια.
Εσύ θα είσαι ο Θεός
κι οι άλλοι οι στρατηγοί του
φωτιές θα ρίχνει ο ουρανός
και θα μεθούν οι γιοί του
Και αν ο Θεός μας λυπηθεί
και λίγο ήλιο βγάλει
πάλι αγνός πολιτικός
σε τρύπα θα μας βάλει.
Μέσα σ’ αντάρα και καπνούς
το πάρτι πια φουντώνει,
μόνη ελπίδα στους θνητούς
η αυγή που ξημερώνει
Όλους μας βρήκανε μικρούς
και σβήνουν το καντήλι
κάποιος μονάχα από τους τρελούς
θα ανάψει το φυτίλι
Ο κόσμος πια είναι τρελός
δεν ξέρει τι θα γίνει
τα χέρια του ορθάνοικτα
ψηλά ο Θεός τα αφήνει,
μην δούμε τα μεσάνυκτα
στουπιά, φωτιά, βενζίνη.
Βασίλης Γεωργίου - Αναγνώστης
