Οι τριτοκοσμικές συνθήκες λειτουργίας των ΧΥΤΑ μετατρέπουν πιθανά τα κύτταρά τους σε τοξικά σουρωτήρια: προβληματική χωροθέτηση, πολυάριθμες ελλείψεις κατά την κατασκευή και λειτουργία, ζημιές στην μεμβράνη, οδηγούν σε πλείστες περιπτώσεις τα στραγγίσματα να διοχετεύονται στα παρακείμενα ποτάμια ή τη θάλασσα.
Μετά από καταγγελίες τα μέλη της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζήτησαν ήδη να συσταθεί ανακριτική επιτροπή με αρμοδιότητες επιτόπιας πραγματογνωμοσύνης. Στον κατάλογο: Καρβουνάρι, Λευκίμη, Γραμματικό, Μεγαλόπολη, Ερμιόνη και Αχαΐα, όλες για παραβίαση των σχετικών κανόνων και οδηγιών της Ε.Ε., φαίνεται εδώ ότι έπεται και το Ελληνικό…!
Τεράστια η συμβολή του Ηπειρώτη Γιάννη Παπαδόπουλου στην ανάδειξη της Περιβαλλοντικής κοροϊδίας της «Υγειονομικής Ταφής» απορριμμάτων, καθόσον με υποδειγματικό τρόπο εκπροσώπησε τα δίκαια κάποιων των προαναφερόμενων περιοχών έναντι της Επιτροπής Περιφερειακής Πολιτικής και Αναφορών της Ε.Ε. Ανέδειξε τα επίμαχα ζητήματα, καταγγέλοντας με αδιάσειστα στοιχεία την προχειρότητα των αρμόδιων Ελληνικών αρχών. Το όλο θέμα προσπάθησε να υποβαθμίσει ο σημερινός Υπουργός ΠΕΚΑ κος Παπακωνσταντίνου τον Δεκέμβρη του 2011, ζητώντας από τους Έλληνες Ευρωβουλευτές που συμμετείχαν στην Επιτροπή Αναφορών να κλείσουν όλες τις υποθέσεις, καθώς η ανάληψη της Προεδρίας είχε δοθεί στην Ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ κα Χρυσούλα Παλιαδέλη μετά το «υπηρεσιακό κώλυμα»… της Ιταλίδας Matzoni και απροσχημάτιστα υπήρξε προσπάθεια μεθόδευσης της απόφασης, Greek statistics και αλχημείες δεν χωράνε στο περιβάλλον…
Έτσι και στα πόδια μας για τον ΧΥΤΑ Ελληνικού, ζητάμε υπεύθυνες απαντήσεις από τον Τοπικό ΦΟΔΣΑ και την Περιφέρεια Ηπείρου, σαν τους κύριους υπεύθυνους για την κατασκευή και λειτουργία του έργου, να μας αποδείξουν ότι δεν διαπιστώθηκαν διαφορές μεταξύ της μελέτης εφαρμογής και της κατασκευής του έργου και ότι τα άκρως τοξικά διασταλάγματα δεν αφήνονται στην τύχη τους. Διασφαλίζονται ο περιβαλλοντικοί όροι προστασίας του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής; Η δημοσιοποίηση των ποιοτικών αναλύσεων των παρακείμενων πηγών της έρευνας που διενεργείται είναι το πρώτο βήμα.
Αντί της ορθολογικής διαχείρισης με σύγχρονα εργαλεία και τεχνικές, όπως επιτάσσει η Οδηγία 2008/98 ΕΕ δηλαδή της πρόληψης, διαλογής και επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης, οι Ελληνικές Διαχειριστικές Αρχές έχουν προκρίνει στον εθνικό σχεδιασμό, για τη διαχείριση των οικιακών αποβλήτων μεθόδους που παραβιάζουν και αυτή την αρχή της προφύλαξης, προωθώντας αντιλήψεις μεγάλης κλίμακας, copy paste μελέτες και φαραωνικά αδιέξοδα έργα, που εν τέλει θα οδηγήσουν σε πολιτικές καύσεις απορριμμάτων, για ενεργειακή αξιοποίηση των αποβλήτων που ενοχοποιούνται σε βιομηχανικές χώρες για το 40-50% των συνολικών εκλύσεων διοξινών…
