Όταν πριν τρία χρόνια περίπου, ενεργοποιήθηκε... επιτέλους, μετά από δεκαετίες διαρκών αναζητήσεων και διαβουλεύσεων, η ανάγκη συγκρότησης ενός όσο πιο ανοιχτού γίνονταν, Πατριωτικού, Δημοκρατικού Μετώπου, με στόχο την πλήρη ανατροπή του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, τα πάντα φάνταζαν από απίθανα, έως «γραφικά».
Το Πατριωτικό Μέτωπο όμως γεννήθηκε ως ανάγκη των καιρών, παράλληλα με την γέννηση Πατριωτικών Κινημάτων σε ολάκερη την υφήλιο, καθώς την ίδια ώρα, ενεργοποιήθηκαν όλοι οι μηχανισμοί του made in USA and UK administration συστήματος, το οποίο για τρείς τουλάχιστον δεκαετίες, προετοιμάζονταν για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου ενδεχόμενου.
Στα «think tanks» των ΗΠΑ, ήδη από τη δεκαετία του ’80, είχαν κλείσει, όλα τα παραρτήματα των «simulations» (προσομοιώσεων), του «κομμουνιστικού κινδύνου». Η ανά τον κόσμο «αριστερά», μετά την ποδηγέτηση του αγνότερου κοινωνικού-επαναστατικού κινήματος των τελευταίων δεκαετιών του 20ού αιώνα, των Σαντινίστας και την υποκατάσταση των «qatorces familias» του Σομόζα, με τη συγκεκριμένη «αγία οικογένεια» που κυβερνά ακόμη τη Νικαράγουα, μπήκε πια σε πλήρη συντονισμό με το made in USA and UK Administration. Με αποκορύφωμα, τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς της Σερβίας, όπου οι διάφοροι «αριστεροί» Γιόσκα Φίσερ, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Κουσνέρ ανά την υφήλιο, σε αγαστή συνεργασία με τα ελληνικά «αριστερά-προοδευτικά ρεύματα», υπερθεμάτισαν την εγκληματική ισοπέδωση ενός ολόκληρου Λαού, εγκαταλείποντας ουσιαστικά και οριστικά, την οποιαδήποτε ιδεολογικοπολιτική και ηθική διασύνδεση τους, με την ιστορική «θυσιαστική αριστερά».
Από την δεκαετία αυτή, στα think tanks του Georgetown University, δεν εξετάζονταν πια οι ψυχροπολεμικές διαστάσεις του «κομμουνιστικού κινδύνου», αλλά τα αναδυόμενα Πατριωτικά Κινήματα, τόσο στη Λατινική Αμερική, όσο και σε ολάκερο τον κόσμο. Και η προετοιμασία για την αντιμετώπισή τους, περιελάμβανε «όλο το πακέτο».
Έτσι, όπως όλα τα ανά την υφήλιο Πατριωτικά Κινήματα και το Πατριωτικό Μέτωπο της Ελλάδας, αντιμετωπίσθηκε με την ήδη προγραμματισθείσα τακτική, η οποία σχεδιάσθηκε στις προσομοιώσεις των δεξαμενών σκέψης της Ουάσινγκτον.
Η πρώτη φάση αντιμετώπισης του Πατριωτικού Μετώπου, ήταν η επιχείρηση στοχοποίησης του, με κλασικές γκαιμπελικού τύπου ΝΑΤΟικές λογικές δαιμονοποίησης του: Πατριωτικό, άρα φασιστικό, Μέτωπο, άρα μιλιταριστικό.
Στον χορό της δαιμονοποίησης, μπήκαν αμέσως τα εγχώρια, χωριατομπαρόκ ΜΜΕ, τα οποία εδώ και πολλές δεκαετίες, ελέγχονται από τα κέντρα παραπληροφόρησης της Ουάσινγκτον και από τον παραγωγό σκουπιδιών του Χόλυγουντ.
Η ελληνική κοινωνία ωστόσο, δεν «τσίμπησε». Το Πατριωτικό Μέτωπο, άρχισε να δυναμώνει, να συγκροτεί οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα, να εξηγεί την πρότασή του, με τρία κεντρικά συνθήματα: α) Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, πατριωτικά και δημοκρατικά, β) επιστροφή στην κοινωνία της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας, και γ) άμεση δημοκρατία στα πρότυπα που όρισε κυρίως ο Ιωάννης Καποδίστριας και εφαρμόζονται σήμερα στην Ελβετία.
Η επιμονή και η αποφασιστικότητα των στελεχών του ΠΑΜ, ανάγκασε το σύστημα προπαγάνδας να αναδιπλωθεί: Η επόμενη κίνησή του, ήταν η ύπουλη και χυδαία διασπορά ψευδών ειδήσεων, με στόχο τον υπογράφοντα, Πρόεδρο του Κινήματος. Έτσι, ενώ γνωστό τοις πάση, ήταν το γεγονός ότι ο υπογράφων, στάθηκε απέναντι στις εγκληματικές επεμβάσεις των ΝΑΤΟικών δυνάμεων, σε όλη του την πολιτική διαδρομή, από τη Νικαράγουα του ’86, έως τη Σερβία του ’95, το σύστημα με τα φερέφωνά του, «δεξιά και αριστερά», «έσυρε» τον «ψίθυρο» περί «εγκλημάτων πολέμου». Ο υπογράφων, αντέδρασε δυναμικά, οδήγησε την υπόθεση ενώπιον της δικαιοσύνης, και ω του θαύματος: Ο κεντρικός κατήγορος του Τ.Μ., ζήτησε δημόσια συγγνώμη ενώπιον του δικαστηρίου, δήλωσε πως σέβεται την τιμή και την υπόληψη του υπογράφοντος και επίσης ξεκαθάρισε εγγράφως και δημοσίως, πως δεν υπάρχει στην δωδεκαετή έρευνά του, τίποτε το επιβαρυντικό για τον υπογράφοντα.
Νέα αναδίπλωση του συστήματος, δεδομένου ότι «δεν πέρασε», ούτε αυτή η βρωμερή του τακτική. Το επόμενο βήμα ήταν το στήσιμο «ανίερων συμμαχιών» απέναντι στο Πατριωτικό Μέτωπο. Έτσι, ένα πολύπλοκο σύστημα παραγωγής «σωτήρων», αναπτύχθηκε μέσα από τις κινητοποιήσεις του περασμένου καλοκαιριού στο Σύνταγμα. «Σωτήρων» «αριστερού» και «αμεσοδημοκρατικού» τύπου, με ψευδεπίγραφα «αριστερά κινήματα» και περίεργους σχηματισμούς του τύπου «ανοιχτοί δρόμοι, ανοιχτά σύνορα», «είμαστε πολίτες του κόσμου» (ήτοι γεννηθήκαμε από… λάχανα και όχι από την κληρονομιά που μας άφησαν οι χιλιάδες αγωνιστές των οποίων τα κοκαλάκια ασπρίζουν ακόμη στα βουνά για το κομμάτι τούτο της γης το ματωμένο, που λέγεται Ελλάς), «η σημαία και ο εθνικός ύμνος είναι φασιστικά και καπιταλιστικά σύμβολα», κλπ κλπ τα οποία με μέθοδο και στοχευμένα, έστησαν, οι επικοινωνιολόγοι του made in USA and UK administration.
Η νεοταξίτικη «αριστερά», υπηρετώντας με υπερβάλλον ζήλο τα υπερπόντια αφεντικά της, έκανε ότι περνούσε από το χέρι της, για να χρεώσει τον ιστορικό Πατριωτισμό, σε γελοίους επαγγελματίες πολιτικούς και στους νεοναζί. Έτσι, οτιδήποτε «εθνικό», ήταν «φασιστικό και ακροδεξιό», οτιδήποτε αναγνώριζε την οποιαδήποτε κριτική προσέγγιση στη δημογραφική αλλοίωση της χώρας από την μεθοδευμένη από διεθνή κέντρα (λαθρο)μετανάστευση, ήταν «σωβινιστικό, ρατσιστικό» και υπόθεση των νεοναζιστών.
Από την άλλη πλευρά, στον χώρο της εθνικιστικής δεξιάς, στήθηκαν από τα administrations των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, δύο πόλοι-αμορτισέρ, για να απορροφήσουν τους εντονότατους πια κραδασμούς, τους οποίους βίωνε η ελληνική κοινωνία, κάτω από το βάρος των κατοχικών επιλογών του συστήματος.
Ο ένας πόλος ο οποίος βρίσκεται ήδη υπό κατάρρευση, επιχείρησε να γελοιοποιήσει σε κάθε του μορφή, τον ιστορικό Πατριωτισμό, ο οποίος συνδέεται με τα βαθύτατα δημοκρατικά συναισθήματα του Λαού, και είναι αυτός που γέννησε και την επανάσταση του ’21, αλλά και όλα τα επαναστατικά, εθνικοαπελευθερωτικά και κοινωνικά κινήματα που καταγράφηκαν στη χώρα, από την παλιγγενεσία του Έθνους και εντεύθεν.
Με επικεφαλή γελωτοποιό επαγγελματία πολιτικό, ή άλλως πως επονομαζόμενο «κωλοτούμπα», επιχείρησε να μετατρέψει την ιστορική εικόνα του πατριωτισμού, όπως αυτός εκφράστηκε στους εθνικοαπελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, σε καραγκιόζ μπερντέ. Έτσι για νάχουν να γελάνε οι νεοταξίτες αλλά και ο εκκολαπτόμενος «νεοαριστερός χώρος», της αυτοπροσδιοριζόμενης ως «κοινωνίας των πολιτών», σύμφωνα με τους οποίους, όλοι είμαστε συστατικό της σούπας, μέσα στη μεγάλη κατσαρόλα των πολυεθνικών, στο πρότυπο του Βορειοαμερικάνικου melting pot.
Με την πλήρη κατάρρευση του μοντέλου του γελωτοποιού του πατριωτισμού, μετά την ένταξη του «μπουμπουκισμού» στον κλασικό χώρο της παραδοσιακής καθεστωτικής δεξιάς, το σύστημα προχώρησε – όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης αλλά και διεθνώς - στην ανάπτυξη και προώθηση του νεοναζιστικού χώρου, του συνδεδεμένου παράλληλα, με το διεθνές νεοναζιστικό κίνημα.
Προωθώντας το μέσα από τα ΜΜΕ του, επιχειρεί να δημιουργήσει ένα στημένο «αντίπαλο δέος», με στόχο να έχουν λόγο ύπαρξης «αντιφασιστικές» οργανώσεις-ΜΚΟ, επίσης χρηματοδοτούμενες από τα ίδια κέντρα και φυσικά, να έχει και λόγο ύπαρξης η παραδοσιακή αλλά και η νεοταξίτικη αριστερά.
Ούτε όμως και αυτό το σχέδιο πέρασε στην ελληνική κοινωνία, δεδομένου ότι αυτός ο πολύπαθος λαός, είναι από τη ρίζα του και τους αγωνιστές του για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη, λάτρης της κατά φύση – Ρήγας Φεραίος - ελευθερίας και φίλος των Λαών του κόσμου. Την ίδια ώρα είναι από τους πρώτους Λαούς οι οποίοι σε διεθνές πεδίο, συντρέχουν τους πονεμένους λαούς ολάκερης της υφηλίου, όταν αυτοί έχουν ανάγκες ανθρωπιστικής μορφής ή ακόμη έκφρασης πολιτικής αλληλεγγύης.
Το τελευταίο σχέδιο των νεοταξιτών, αυτό που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη, είναι η συστηματοποιημένη «κλωνοποίηση» των ιδεών και των αρχών του Πατριωτικού μας Κινήματος. Μια κλωνοποίηση, η οποία επιχειρεί σε κάθε διάσταση, να επιφέρει τη σύγχυση στην ελληνική κοινωνία.
Έτσι, ενώ στην πρώτη φάση της συγκρότησης του Πατριωτικού Μετώπου, πριν τρία χρόνια, η έννοια και μόνο «πατριωτικό» ή «μέτωπο» προκαλούσε την «ιερή αγανάκτηση» των «αριστερών» φερέφωνων του made in USA and UK administration, σήμερα θεωρούνται «must», τα προσωνύμια «πατριωτικό», «μέτωπο» κλπ κλπ. Με αποτέλεσμα να έχουμε δεκάδες πια κινήματα, τα οποία φέρουν στον τίτλο τους, είτε το «πατριωτικό» είτε το «μέτωπο» ως συντελεστή της επικοινωνιακής τους προσέγγισης.
Στην γελοιωδέστερη έκφραση της «επιχείρησης» αυτής σύγχυσης του ελληνικού Λαού, έχουμε και παραλλαγή του συντετμημένου τίτλου του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ) με τίτλους παρόμοιους με αυτό, με την απλή πρόσθεση γραμμάτων, εμπρός ή πίσω από τον διακριτικό τίτλο του Κινήματος. Έναν «κλώνο» του ΠΑΜ, ο οποίος κατάφερε με τη βοήθεια των «μεγάλων αφεντικών», με αναλύσεις στα οικονομικά αντίγραφα του Κινήματός μας, αλλά με ύπουλο πέρασμα εθνομηδενισμού σαν κεντρικό στόχο, να επιφέρει – προσωρινά τουλάχιστον – μεγάλη σύγχυση, στην ήδη ταλαιπωρημένη από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ελληνική κοινωνία.
Σε άλλες εκφράσεις συστηματοποιημένης δημιουργίας σύγχυσης στον κορμό της ελληνικής κοινωνίας, έχουμε μαζική παραγωγή «διαμαρτυρόμενων», επαγγελματιών πολιτικών, οι οποίοι επίσης με την βοήθεια των καθεστωτικών ΜΜΕ αλλά και καλοπληρωμένων, υποτιθέμενα ανεξάρτητων bloggers, παρουσιάζουν την εικόνα της «εναλλακτικής» λύσης, στο αδιέξοδο που δημιούργησαν τα ίδια, «μεγάλα αφεντικά».
Φυσικά ο Λαός μας έχει γνώση της παλιάς ρήσης, «ο ψεύτης και ο κλέφτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται» και ήδη πετάει στη χωματερή τις επιχειρήσεις αυτές εξαπάτησής του. Παράλληλα, αναγνωρίζει πως οι προτάσεις του Κινήματός μας για πραγματική Άμεση Δημοκρατία, με το Νέο Σύνταγμα το οποίο κατέθεσε στην κρίση του ελληνικού Λαού, την παρέμβαση στην διατροφή του Λαού, με το συνεταιριστικό, μη κερδοσκοπικό δίκτυο «Αλληλέγγυον» αλλά και την ανάπτυξη διεθνών συμμαχιών με επιστροφή στις ιστορικές και φυσικές συμμαχίες του έθνους, είναι ότι πιο ολοκληρωμένο και έντιμο έχει κατατεθεί ενώπιον του ως πολιτική πρόταση, από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν.
Το διεθνές νεοταξίτικο σύστημα ωστόσο, όχι φυσικά με τους αχυρανθρώπους που υποτίθεται πως κυβερνούν τον τόπο, αλλά με το βαθύ του κράτος, που κατοικοεδρεύει πια μέσα στις δημόσιες υπηρεσίες και είναι προϊσταμένη αρχή των, έθεσε ένα ακόμη σχέδιο σε εφαρμογή: Την πλήρη αποδυνάμωση κάθε προσπάθειας συνένωσης των δυνάμεων κοινωνικής αντίστασης, ποντάροντας στην ιστορική αδυναμία του Έλληνα, να φύγει από το «εγώ» και να πάει στο «εμείς». Έτσι, δεκάδες «αρχηγοί» και «κινήματα» φύτρωσαν παντού, με παρόμοια με το Πατριωτικό Μέτωπο πολιτική φρασεολογία, με φαινομενικά ταυτόσημες αρχές και φυσικά με κεντρικό στόχο, την πολυδιάσπαση του αντιστεκόμενου κοινωνικού χώρου. Όλα αυτά, ενόψει των εκλογών, τις οποίες επιχειρεί το σύστημα να στήσει, με τις ελάχιστες δυνατόν απώλειες, στο κεντρικό διαχειριστικό του μπλόκ.
Παράλληλα, πολιτικοί νάνοι, επιχειρώντας να εκμεταλλευτούν για ψηφοθηρία, την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ του Πατριωτικού Μετώπου με πολιτικές δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας, (στο πλαίσιο πάντα της ιδρυτικής διακήρυξής μας περί επιστροφής στις φυσικές και ιστορικές συμμαχίες της χώρας και μετά από πολύχρονες επαφές και διαπραγματεύσεις), επισκέφθηκαν τη Μόσχα με κουστωδίες και φανφάρες, «τρώγοντας όμως πόρτα» από τη ρωσική πλευρά, όπως περίπου γνωρίζαμε και εν πολλοίς ήταν για το Κίνημα αναμενόμενο.
Την ίδια ώρα, δεκάδες «αλληλέγγυα» ξεφύτρωναν σε ολάκερη τη χώρα, αμέσως μετά την ενεργοποίηση του σοβαρότερου εγχειρήματος για άμεση σύνδεση του αγρότη και της πρωτογενούς παραγωγής, με τον πολίτη-καταναλωτή. «Αλληλέγγυα» κάθε είδους, πατάτας, λαδιού, ρυζιού από επίσης κάθε είδους προέλευσης, πολιτικάντηδων, δημαρχίσκων, ΜΚΟ κλπ κλπ, αρκεί να επέφεραν σύγχυση στους πολίτες, σε σχέση με το «Αλληλέγγυον» το οποίο με αποτελεσματικότητα και σοβαρότητα έφεραν σε πέρας, τα στελέχη-εθελοντές του Πατριωτικού Μετώπου.
Ο σχεδιασμός της δημιουργίας «χάους» σε όλα τα επίπεδα, φυσικά και δεν προέρχεται από τους πολιτικούς νάνους που διαφεντεύουν την τύχη της χώρας μας, είτε εξαπατώντας τον ελληνικό Λαό, είτε έχοντας την ανοχή του.
Το σύστημα το οποίο καθοδηγείται από τα admninistrations των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, όντας το ίδιο παντελώς ανίκανο, έχει αφήσει στα χέρια των «ξένων ειδικών» την ανάπτυξη της επικοινωνιακής του πολιτικής. Προχωρά λοιπόν στον σχεδιασμό διενέργειας εθνικών εκλογών, με σενάρια τα οποία ακολουθούν μια καλά προγραμματισμένη ατζέντα:
1ο σενάριο: Κάθοδο στις εκλογές με κονιορτοποιημένο τον χώρο των υποτιθέμενων ή μη, αντιμνημονιακών κινημάτων και κομμάτων. Ενισχύοντας αυτήν την παράμετρο, το σύστημα καταφέρνει να «σπρώξει» στη νέα Βουλή, πολιτικούς τσαρλατάνους, οι οποίοι, όπως και στην Αργεντινή του 2000, θα προσφέρουν με το αζημίωτο φυσικά τις υπηρεσίες τους, στην «διαχειριστική ενότητα» της Τρόϊκας και του ΔΝΤ, για όσο φυσικά θα καταφέρνουν να «ταΐζουν στόματα».
2ο σενάριο: Κάθοδο σε εκλογές, με στόχο την δημιουργία χαοτικού πολιτικού σκηνικού ακυβερνησίας, (κατά το πρότυπο των αραβικών χωρών της Μεσογείου) μέσα από το οποίο, οργανωμένες ομάδες συμφερόντων, αλλοδαπές και ελληνικές, ένοπλες και μη, θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των «δανειστών» αλλά και τα γεωστρατηγικά συμφέροντα ΗΠΑ και Μ.Β. Φυσικά και σε βάρος της εθνικής ακεραιότητας της χώρας αλλά και με κλοπή της περιουσίας της, ιδιαίτερα σε αυτήν που αφορά στους υδρογονάνθρακες.
Το δεύτερο αυτό σενάριο, εμπεριέχει και τη σκοτεινότερη πλευρά του σχεδιασμού των administrations ΗΠΑ και Μ.Β., μιας που έχει μεγαλύτερη διάρκεια σε βάθος χρόνου, παραδίδει τη «σκανδάλη» των συγκρούσεων σε κέντρα πέραν των εθνικών συνόρων και φυσικά, «αθωώνει» όλους όσους καταχρέωσαν και κατάκλεψαν την Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια, μεγαλώνοντας το πουγκί τους, σε βάρος πάντα του ελληνικού Λαού. Παράλληλα, επιταχύνει τους μεσοπρόθεσμους σχεδιασμούς για διάλυση του εθνικού χώρου κυρίως στο Αιγαίο και τη Θράκη, αλλά και στη Μακεδονία.
Δεν είναι τυχαίο πως πρόσφατα στο άθλιο αυτό παιχνίδι, στο οποίο συμμετέχει με κακεντρέχεια το εθνομηδενιστικό καθεστώς, μπήκε και το «Συμβούλιο της Ευρώπης» το οποίο επίσημα πια αναγνωρίζει τουρκική μειονότητα σε Κω και Ρόδο, γράφοντας τη Συνθήκη της Λοζάνης στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
3ο σενάριο: Συνέχιση της παραπλανητικής επικοινωνιακής τακτικής, με επανάληψη συνεχών ανακοινώσεων για διενέργεια εκλογών, με στόχο την δημιουργία αναβλητικότητας στην διογκούμενη οργή των Ελλήνων πολιτών.
Το Πατριωτικό Μέτωπο, διαβλέποντας τους σχεδιασμούς τους, από πέρσι, ήδη από τις κινητοποιήσεις της πλατείας Συντάγματος, επιχείρησε με όλες του τις δυνάμεις, τη συνένωση των «αντιμνημονιακών κινημάτων», οι οποίες δρούσαν στο πατριωτικό-δημοκρατικό, τμήμα της πλατείας.
Γεννήθηκε έτσι η «Συμμαχία για την Ελλάδα», με συντελεστές μικρά και μεγάλα Κινήματα τα οποία συγκρότησαν την Πατριωτική-Δημοκρατική ζώνη, της άνω δεξιάς πλευράς της Πλατείας Συντάγματος, με τις ελληνικές σημαίες. Μια ενωτική προσπάθεια, η οποία ξεκίνησε με δεκάδες συμμετέχοντες φορείς και κινήματα, η οποία κατέληξε δυστυχώς όπως και πολλές άλλες προσπάθειες, σε συζητήσεις του τύπου «ποιος θα είναι υποψήφιος βουλευτής». Έτσι, παρά την επίμονη προσπάθεια των στελεχών του Πατριωτικού Μετώπου, που οργάνωσε και στήριξε οικονομικά και οργανωτικά την πολυήμερη αυτή διαδικασία και παρά το γεγονός ότι, κανένα στέλεχος του Κινήματος, όπως σαφώς ορίζεται στο Καταστατικό του, δεν έχει καν δικαίωμα να είναι υποψήφιος για οποιοδήποτε αιρετό ή διορισμένο αξίωμα της δημόσιας ζωής, ο στόχος της συνένωσης των «αντιμνημονιακών κινημάτων», δεν τελεσφόρησε.
Νέα προσπάθεια συνένωσης των αντιμνημονιακών κινημάτων και φορέων εξ’ άλλου, γίνεται και πάλι από το Πατριωτικό Μέτωπο, στις 8 Απριλίου, στις 11 το πρωί, στο ξενοδοχείο Crystal City, στην πλατεία Καραϊσκάκη. Με προσκεκλημένους αυτή τη φορά, εκτός από τα κινήματα, και την πλειοψηφία των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων της Αθήνας και με στόχο να πεισθούν όλοι όσοι αντιλαμβάνονται το βρώμικο παιχνίδι που παίζεται σε βάρος της Πατρίδας και του Λαού μας, να αφήσουν στην άκρη τα «βουλευτηλίκια» και να δούμε από κοινού, πως θα κρατήσουμε το καράβι που βουλιάζει αύτανδρο, στην επιφάνεια.
Το Πατριωτικό Μέτωπο, δεν σταμάτησε σε καμία φάση των παρεμβάσεών του στην ελληνική κοινωνία, να εξηγεί, κουραστικά ορισμένες φορές, πως το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι διαχειριστικό, αλλά πρόβλημα θεσμών και λειτουργίας της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Πως το πρόβλημα δεν είναι δηλαδή το ποιος θα γίνει βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός, αλλά το πώς για να σταματήσουμε την κατηφόρα στην οποία μας έσπρωξαν ως Λαό και ως Έθνος, θα πρέπει να περάσουμε σε μια άλλη κοινωνία, θα πρέπει να δώσουμε όλες τις εξουσίες στο Λαό, μέσα από Συντακτική Βουλή. Με Αμεσοδημοκρατικό Σύνταγμα, στη βάση του οράματος του Ιωάννη Καποδίστρια, το οποίο υλοποίησαν οι Ελβετοί, στήνοντας την καλύτερη δημοκρατία στον κόσμο και την επίσης καλύτερη κοινωνική συνοχή. Με παράλληλη σαφή διάκριση των εξουσιών, με τον Λαό να έχει στα χέρια του, τρία βασικά εργαλεία: Την ανακλητότητα κάθε μορφής εξουσίας, την δικαιοσύνη και την άμυνα της χώρας.
Δυστυχώς, εισήλθαμε στη φάση των «προεκλογικών παιχνιδιών», με όρους απολύτου ελέγχου αυτών από το σύστημα, δεδομένου και του τρόπου αλλά και των όρων με τους οποίους ορίζει το εκλογικό σύστημα τις εθνικές εκλογές.
Δυστυχώς επίσης, αυτοί οι οποίοι κατάφεραν να πείσουν και να εκπαιδεύσουν μια ολόκληρη κοινωνία να ζει τα τελευταία 30 χρόνια με δανεικά και ρουσφέτια, σήμερα, βασιζόμενοι στην εγγενή και ιστορική αδυναμία του Έλληνα, να περάσει από το «εγώ» στο «εμείς», σπέρνουν παντού, υποψήφιους «σωτήρες» και «μεσσίες», οι οποίοι «θα σώσουν την Ελλάδα». Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, πίσω από κάθε νεόκοπο «σωτήρα», κρύβονται πακέτα χρηματοδότησης, από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε κάποιες περιπτώσεις, σε πενηντάρικα και εκατοστάρικα σε κάποιες άλλες.
Πίσω από κάθε «σωτήρα», κρύβονται οι γνωστοί «ατζέντηδες» των μεγάλων αφεντικών, εξυπηρετώντας τους με «ποσοστά» και πουλώντας τους στον ελληνικό Λαό, όπως περίπου πωλούνται τα προϊόντα των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ. Μια θλιβερή εικόνα, η οποία όμως εκ των πραγμάτων, αποτελεί και αυτή τμήμα από τη «φάση ωρίμανσης» του ελληνικού Λαού, ο οποίος κάποια στιγμή, όπως ο Αργεντίνικος, ο Ισλανδικός, ο Ουγγρικός κλπ λαοί, θα ολοκληρώσει και αυτήν του την ιστορική διαδρομή και θα αντιληφθεί πως για να βγούμε από το αδιέξοδο, θα πρέπει να πάρει την υπόθεσή του στα χέρια του.
Το Πατριωτικό Μέτωπο και ο υπογράφων Πρόεδρος και ιδρυτής του, εύχονται και αυτή η φάση των νεόκοπων πολιτικών απατεώνων να περάσει το συντομότερο δυνατόν, για να εισέλθουμε επιτέλους σε κείνη τη φάση κατά την οποία, το Κίνημα, θα κληθεί να παραδώσει τις εξουσίες στο Λαό μέσω του προτεινόμενου από αυτό Συντάγματος, να αλλάξει της διεθνείς συμμαχίες προς την κατεύθυνση των ιστορικών και φυσικών συμμαχιών της χώρας και να ολοκληρώσει επίσης τον σχεδιασμό του για την ανάπτυξη της χώρας αλλά και τη διατροφή του Λαού, όπως περιγράφονται στις προτάσεις του και υλοποιούνται ήδη από το «Αλληλέγγυον».
Γνωρίζουμε πως αυτή η πορεία, είναι επίπονη και επίμονη, δεδομένου ότι το σύστημα, έχει αποκόψει παντελώς το Κίνημα, από την οποιαδήποτε τύπου προβολή των θέσεών του. Είναι ωστόσο νομοτελειακό – όπως εξ’ άλλου γίνεται αυτή την στιγμή – ο λόγος ο καλός – σαν τη Ζέα που έσπειραν τα μέλη του Κινήματος στη Βόρεια Ελλάδα – να φθάσει από «στόμα σε στόμα», σε ολάκερη την χώρα.
Και εκείνη θα είναι η ώρα της Ελλάδας και του Λαού της.
Πατριωτικό Μέτωπο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης
