ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια όλων όσοι μετέχουν των κομματικών επιτελείων. Αρκεί βεβαίως να ξέρουν να τις διαβάζουν και κυρίως να μελετούν τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά.
Κατόπιν αυτών θεωρώ ότι στη Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να προσέξουν και να δώσουν ιδιαίτερη σημασία σε κάποιες λεπτομέρειες που εκτιμώ πως αποτελούν τροχοπέδη στην αύξηση της επιρροής της στο ζωτικό χώρο του κέντρου. Είναι σαφές ότι εκεί θα δοθεί η μάχη και εκεί θα κριθεί το αποτέλεσμα. Το γεγονός όμως ότι η Νέα Δημοκρατία έχει επικεντρωθεί στο πως θα αντιμετωπίσει το κόμμα Καμμένου, της αφαιρεί το συγκριτικό πλεονέκτημα που είχε στον μεσαίο χώρο.
Μια γρήγορη ανάγνωση στον πίνακα που καταγράφει στη βάση του γραμμικού άξονα Αριστερά- Δεξιά πως αυτοτοποθετούνται όσοι δυνητικά θα την ψηφίσουν, αποδεικνύει ότι η Νέα Δημοκρατία αργά αλλά σταθερά μετατρέπεται σ’ ένα δεξιό συντηρητικό κόμμα. Μπορεί να μην είναι έτσι αλλά έτσι φαίνεται και το κυριότερο είναι ότι παρά τη στροφή προς τα δεξιά τα «κέρδη» δεν είναι αυτά που θα περίμενε. Την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ, υπό την νέα του ηγεσία, δείχνει να έχει «δεξαμενές» άντλησης ψηφοφόρων από τη ΔΗΜΑΡ, ενώ αξιοποιεί το κενό που της αφήνει η Νέα Δημοκρατία στον κεντρώο χώρο.
Είναι προφανές ότι οι αναποφάσιστοι, που κατά κύριο λόγο δεν έχουν κομματική ένταξη, προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και με βάση της μετρήσεις αυτοπροσδιορίζονται ιδεολογικά μεταξύ κοινωνικού φιλελευθερισμού και σοσιαλδημοκρατίας. «Γεωγραφικά» δηλαδή βρίσκονται στον μεσαίο χώρο και όχι στα άκρα. Από τη στιγμή που η αυτοδυναμία θα κριθεί στις λεπτομέρειες, είναι απαραίτητο η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας-όπως έπραξε στις εκλογές του 2004- να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτή τη λεπτομέρεια και όχι στην πρόθεση ψήφου, που έτσι κι αλλιώς έχει αποδειχθεί ότι κρύβει ανατροπές. Η πρότασή μας προς τον Αντώνη Σαμαρά είναι να αλλάξει γρήγορα τακτική, να εγκαταλείψει τη δεξιά στροφή, και να στραφεί στη μεγάλη δεξαμενή των μετριοπαθών ψηφοφόρων του κέντρου.
