Είχα πει σε χρόνο ανύποπτο ότι οι 250.000 λαμογιώτατοι αντιστασιακούληδες που παρανόμως συνταξιοδοτήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, θα αποτελούν μέχρι την ημέρα που θα αποδημήσουν εις Κύριον τον «άχρι θανάτου πιστό» γενιτσαροψηφοφορικό στρατό του κινήματος...
Μιλάμε για όλα αυτά τα σερνόμενα θλιβερά ραμολιμέντα που έσπευσαν με μπαστούνια και αναπηρικά καρότσια, πότε παραπαίοντες και πότε υποβασταζόμενοι, να ψηφίσουν τον Βενιζέλο για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο βέβαια θα κάνανε οποιοσδήποτε και αν ήταν στη θέση του Βενιζέλου.
Την θλιβερή σύνταξή τους ψηφίζανε τη στιγμή εκείνη, τον φιλοτομαρισμό και την έλλειψη αυτοσεβασμού που τους διακρίνει… Εκτός τόπου και χρόνου το θρασογεροντοσυνονθύλευμα, εμετικοί υπερήλικες που εκδικούνται με την ψήφο τους τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, τους 1.500.000 άνεργους, τους 50.000 άστεγους, τους χιλιάδες κατεστραμμένους επιχειρηματίες και τα 2.500.000 συμπατριωτών τους που ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχειας!
Δεν ανησυχώ μου είπε κάποιος φίλος, μέχρι την ημέρα των εκλογών οι περισσότεροι από αυτούς θα έχουν πεθάνει… Τα λεγόμενά του ακούστηκαν στ’ αυτιά μου αποτυχημένα ως χιούμορ και εξαιρετικά σκληρά ως διαπίστωση. Όταν όμως πληροφορήθηκα ότι οι δυο γιοί του , αρχιτέκτονας ο ένας και πολιτικός μηχανικός ο άλλος φύγανε για να δουλέψουν ταξιτζήδες στην Αυστραλία και η κόρη του που σπούδασε Γερμανική φιλολογία εργάζεται ωρομίσθια ταμίας σε σούπερ μάρκετ, άλλαξε γνώμη…
Όπως και να το κάνουμε δε μπαίνουν στον ίδιο ντορβά τα «ξευτελισμένα γηρατειά» με τα «απελπισμένα νιάτα» που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς για να μπορέσουν να επιβιώσουν!
