Σε ό,τι αφορά την εξαγορά των συμβολαίων ζωής αυτό που ισχύει μέχρι τώρα είναι τα ασφαλιστήρια να επιβαρύνονται με τα έξοδα πρόσκτησης. Δηλαδή ισοδυναμούν με δύο ετήσια ασφάλιστρα.
Με το ισχύον καθεστώς το δικαίωμα εξαγοράς ισχύει μετά τα τρία πρώτα χρόνια διάρκειας του προγράμματος. Έτσι, όταν ένας καταναλωτής καταγγέλλει το συμβόλαιο δεν παίρνει όλη την αξία ή πολλές φορές και τίποτα καθώς τα έξοδα πρόσκτησης η ασφαλιστική τα εισπράττει προκαταβολικά.
Με τις νέες ρυθμίσεις η εξαγορά του συμβολαίου μπορεί να γίνει μετά το πρώτο έτος, ενώ τα έξοδα πρόσκτησης μοιράζονται σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας εφόσον η διάρκεια του είναι μεγάλη.
Το νομοσχέδιο ορίζει ακόμη ότι αν ο ασφαλισμένος έχει πληρώσει τα δύο πρώτα ετήσια ασφάλιστρα η αφαίρεση των εξόδων πρόσκτησης στο πρώτο έτος δεν μπορεί να ξεπερνά το 50% του ετήσιου ποσού καταβολής.
Στο ίδιο άρθρο προσδιορίζεται και η αξία εξαγοράς, αλλά και ο τρόπος χρέωσης των εξόδων πρόσκτησης: “Η αξία εξαγοράς είναι το ποσό που προκύπτει σύμφωνα με τους αναγνωρισμένους αναλογιστικούς κανόνες από τα καταβληθέντα ασφάλιστρα αποταμίευσης, αφαιρώντας τα έξοδα πρόσκτησης.
Στις ασφαλίσεις ζωής με περιοδική καταβολή ασφαλίστρου δεν επιτρέπεται σε καθένα μετά το πρώτο έτος να αφαιρούνται έξοδα πρόσκτησης που υπερβαίνουν το ποσόν που ανακύπτει από την ισομερή κατανομή του υπολοίπου των εξόδων πρόσκτησης σε τουλάχιστον δέκα έτη της ασφάλισης, εκτός αν η διάρκεια αυτής είναι μικρότερη, οπότε η ισομερής κατανομή γίνεται στα έτη που ακολουθούν μέχρι τη λήξη της. Αν έχουν καταβληθεί πριν από την άσκηση του δικαιώματος εξαγοράς δύο πλήρη ετήσια ασφάλιστρα η αφαίρεση εξόδων πρόσκτησης στο πρώτο έτος δεν μπορεί να υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό του ετήσιου ασφαλίστρου”.
Με άλλη παράγραφο του νομοσχεδίου ο ασφαλιστής υποχρεούται να ενημερώνει εγγράφως τον ασφαλισμένο σε προγράμματα ζωής, ασθενειών και ατυχημάτων, χωρίς επιπλέον χρέωση τουλάχιστον μία φορά ετησίως σχετικά με:
1. Τα ετησίως καταβαλλόμενα ασφάλιστρα και την κατανομή τους στις επιμέρους καλύψεις που προβλέπονται στο ασφαλιστήριο.
2. Το συσσωρευμένο κεφάλαιο με βάση το τεχνικό επιτόκιο.
3. Το ποσό της υπεραπόδοσης που πραγματοποιήθηκε κατά τη χρήση από την απόδοση των επενδύσεων του μαθηματικού αποθέματος πέραν από το εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο και το ποσοστό της απόδοσης αυτής,
4. Το ποσό της απόδοσης που πραγματοποιήθηκε από τις επανεπενδύσεις των επενδυόμενων ποσών εφόσον πρόκειται για ασφαλίσεις συνδεδεμένες με επενδύσεις και
5. Την αξία εξαγοράς, τις επιβαρύνσεις που μειώνουν αυτή και τις συνέπειες που συνεπάγεται η άσκηση του δικαιώματος εξαγοράς ή η μετατροπή της ασφάλισης σε ελεύθερη καταβολής ασφαλίστρων.
