Κι αυτό γιατί διήλθαν κανονικά το μονοπάτι που οδηγεί μέσα στο χώρο χωρίς κανένα πρόβλημα, όπως γίνεται δεκαετίες τώρα. Και ειδικά τα τελευταία χρόνια που έχουν γίνει πάρα πολλές παρεμβάσεις κι έχει αποκτήσει ο χώρος μια πολύ μεγάλη αναγνωρισιμότητα κι επισκεψιμότητα.
Θα μας δώσει κάποιος πειστική απάντηση γι’ αυτό;
Ποιος ευφάνταστος νους μπορεί να σκέφτηκε την τοποθέτηση αυτής της «πινακίδας»;
Ποιος ήταν αυτός που την τοποθέτησε;
Ποιός είναι αυτός που «απαγορεύει»;
Τί είναι αυτό που «απαγορεύει»;
Ποιός είναι αυτός που αποφασίζει να δυσφημίσει κατ’ αυτόν τον τρόπο την περιοχή του «Σκεπασμένου» και να αποτρέπει τους επισκέπτες από την συγκεκριμένη περιοχή;
Ο Δήμος Σερβίων – Βελβεντού «απαγορεύει» την ελεύθερη είσοδο σε δημόσιο χώρο; Στο δάσος; Σε έναν χώρο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και από τους πιο επισκέψιμους στη Δυτική Μακεδονία; Με ποιό δικαίωμα;
Όντως κατά την περίοδο των έντονων καιρικών φαινομένων υπήρξε πρόβλημα με κατολισθήσεις σε σημείο όπου σημειώνονται κατά καιρούς τέτοια φαινόμενα. Μάλιστα προκλήθηκε και ζημιά στο προστατευτικό κάγκελο του μονοπατιού.
Τέτοια φαινόμενα συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν πάντα. Είναι φαινόμενα φυσικά! Και δε συμβαίνουν μόνο στο δικό μας φαράγγι ούτε μόνο στο δικό μας δάσος!
Ο καθένας εξάλλου διέρχεται μέσα σε τέτοιους χώρους ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ! Οι φορείς όμως που έχουν τη διαχείριση -κατά κάποιον τρόπο- των χώρων αυτών οφείλουν να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να τους καθιστούν και πιο προσβάσιμους και όσο το δυνατόν πιο ασφαλείς. Και ως εκεί. Είτε με την τοποθέτηση ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ πινακίδων είτε με την ΑΜΕΣΗ παρέμβαση για να την αποκατάσταση των προβλημάτων δημιουργούν τα όποια φυσικά φαινόμενα (στην περίπτωσή μας οι κατολισθήσεις). ΝΑ ΣΠΕΥΔΟΥΝ δηλαδή να αποκαθιστούν τη ζημιά κάθε φορά που παρουσιάζεται κάτι. Ζητήματα δηλαδή ρουτίνας και απλής καθημερινότητας για έναν φορέα όπως είναι ο Δήμος.
Αυτό γινόταν χρόνια ολόκληρα στην περιοχή και κανείς ουδέποτε αντιλήφθηκε το παραμικρό, κανείς ποτέ δεν παρατήρησε κάποιο πρόβλημα. Γιατί κάποιοι ασχολούνταν και φρόντιζαν το χώρο νυχθημερόν προκειμένου να είναι καθαρός και επισκέψιμος. Ήρθε βέβαια η «καλλικρατική διοίκηση» του Δήμου Σερβίων – Βελβεντού να μα πείσει για το αντίθετο!
Κάποιοι αντιλαμβάνονται αλλιώς τα πράγματα με τον γνωστό πλέον μοναδικό τους τρόπο! Ό,τι δεν μπορούμε να το φτιάξουμε ή να το συντηρήσουμε το «απαγορεύουμε». Ή το αφήνουμε στην τύχη του. Όπως έχει μείνει το Βελβεντό εδώ και ένα χρόνο όπου η αυτοδιοίκηση περιορίζεται στο ξήλωμα ή την τοποθέτηση πινακίδων και σε επικοινωνιακά παιχνιδάκια. Αυτή η πινακίδα συμπυκνώνει όλο το νόημα του ενός και πλέον χρόνου «καλλικρατικής αυτοδιοίκησης».
Να ξηλωθεί άμεσα αυτή η αθλιότητα! Κι αν δεν την έχει ξηλώσει κάποιος από τους ανθρώπους που την αντίκρισαν και αηδίασαν στο θέαμα θα την ξηλώσουμε εμείς!
ΥΓ1: Φαίνεται πως έχουν βαλθεί να μας κλείσουν τα πάντα στην περιοχή! Ακόμα και τους επισκέψιμους χώρος στα βουνά!
ΥΓ2: Γιατί από τη μια η δημοτική αρχή του Δήμου Σερβίων –… Βελβεντού κόπτεται και ωρύεται (και καλά κάνει) για το κλείσιμο των πάντων στην περιοχή κι από την άλλη χρησιμοποιεί την ίδια «τακτική» στις ενέργειές της (ή στα λεγόμενά της για το Βελβεντό). Πώς λέγεται αυτό;
ΥΓ3: Μήπως σε λίγο καιρό «απαγορευτεί» και η κυκλοφορία στους δρόμους του Βελβεντού λόγω επικινδυνότητας του οδοστρώματος;
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
